All Chapters of A Deal With Mr. Billionaire: Chapter 1 - Chapter 10

“What? Don’t tell me you will cry over that guy? Sa ugali na nga lang babawi pero tumagilid pa. Oh my, Cindy! You should change your taste in men. Sa ganda mo na ‘yan? Tapos sasaktan ka lang?” maingay na pangaral sa akin ni Anabelle.Napailing na lang ako sa sinabi niya at patuloy na ininom ang inomin na nasa baso ko. The crowd is running wild. Sa sobrang ingay ay halos hindi ko na marinig nang maayos ang sinabi ni Anabelle. Oh, well. Halos ganito naman palagi but right now, it’s a bit different.“Iba talaga nagagawa ng love na ‘yan. Kahit pangit nagagawang iyakan,” parinig niya sa akin.“For the record, I am not crying right now,” sabi ko dahil hindi naman talaga ako umiiyak ngayon. I am just weary but I won’t cry. I vowed to not cry in love kaya hanggang pagmumukmok lang ako.“May misunderstanding lang kayo ha pero parang namatayan ka na ng aso. Mukha naman talaga siyang aso, understandable but you should enjoy. Baka nga ibang babae na ang kahalikan niya ngayon, kaya lumaban ka!”In

Pagkatapos nang usapan namin ay lumabas din agad si Mr. Gregorio. After he shut the door saka pa lang nag-proseso sa akin kung ano ang pinasok ko. Wala sa sariling sinabunutan ko ang sarili ko. Really? Tama ba ang ginawa ko?Did I just offer myself to become his wife? He agreed and now we are already engaged? I am his fiancée and he is my fiancé? I didn’t even explore myself that much tapos ngayon magpapatali na agad ako sa lalaking hindi ko naman naging boyfriend or worst hindi ko kilala talaga ang ugali.Okay, calm down.Mabilisan ang ginawa kong pagligo dahil ayaw kong mag-antay sila sa akin nang matagal at ayaw ko rin na maging pulutan nila. I know my mom, alam kong madami siyang itatanong. I don’t know if she is fully convinced pero alam kong hindi pa rin sapat para sa kaniya ang sinabi ni Mr. Gregorio.Pagkatapos kong magbihis ay agad din akong lumabas ng kwarto ko. I didn’t see Mr. Gregorio sa labas ng bahay ko kaya malamang ay nandoon na siya kasama ang parents ko. Dahan-dahan

“Are you sure?” nagtatakang tanong niya sa akin.Tumango lang ako nang walang pag-aalinlangan sa kaniya. Of course, I am sure. We don’t need to buy a new house. Okay lang naman sa akin ang bahay niya. Sino ba ang tityra sa bahay niya kung hindi siya lang hindi ba?Kaya bakit naman kami bibili pa ng bagong bahay para titirahan? I don’t have any problem living in his house at all. Okay lang naman sa akin and to think na ang ganda at ang laki ng bahay niya. Tumango ulit ako sa kaniya nang lumiit ang mata niya habang nakatitig sa akin.“I am sure, Ches,” sabi ko sa kaniya.Medyo naiilang pa rin akong banggitin ang pangalan niya. I am used on calling him Mr. Gregorio kaya medyo nakakailang kapag tinatawag ko siya sa pangalan niya. He told me to call him by his first name kasi baka magtaka raw ang ibang tao kung bakit hindi ko siya tinatawag sa pangalan niya. That’s why right now, I am trying hard na tawagin siya sa pangalan niya. Okay na rin ‘yun kaysa naman sabihin niyang gumawa kami ng

"Sorry," mahina kong sambit nang makita ko si Chester sa loob ng banyo na hubo at hubad pero parang wala lang sa kaniya at tumango lang. Ni hindi nga nag-abalang tumalikod. "It's okay. I forgot to lock the door. It's partly my fault," sambit naman niya habang nagsasabon sa katawan niya. Pinilit kong huwag tumingin. As I have said, in those years na magkasama kami ay nakita naman na namin ang katawan ng isa't isa. We are not children anymore para maglaro pa kapag kaharap ang isa't isa.Sabay pa nga kaming naliligo minsan kaya siguro hindi na siya nagulat pa nang pumasok ako kasi sanay naman siyang pumapasok ako minsan nang walang paalam. I face the mirror of the sink. Kita ko sa gilid ng mga mata ko na patuloy pa rin siya sa ginagawa niya and I can't help but be invested sa mga ginagawa niya. Nothing has changed, maganda pa rin ang katawan and I mean it. He really could pass as a model kung gusto niya. I mean, with that gorgeous body? Man, people would flock at him. Kaya lang ay bu

Totoo nga ang sinabi niya, wala kang makikitang tao rito. The place is heavenly and peaceful. Tanging maririnig mo lang ay ang medyo agresibong hampas ng alon sa dalampasigan. The sea breeze is blowing my hair. Marami kaming nandito dahil nagdala si Chester ng dalawang kasambahay at mga bodyguards. Some of the bodyguards who were working with me ay nandito rin. Iyong iba ay naiwan sa bahay namin ni Chester. Sinabi na lang sa akin ni Chester na ang mga tauhan ko ay nasa sa kaniya, maging ang nanny ni Scarlett. Medyo nasa akin pa rin ang galit sa nanny ni Scarlett but I can't let my daughter misses her nanny and she knows kung ano ang gusto at ayaw ni Scarlett. She knows Scarlett more than me kaya hinayaan ko na lang din.Magkasama silang dalawa ngayon na pumunta sa may dalampasigan. Chester brought five men with us para raw mas lalo akong ma-kampante sa seguridad namin. Seeing this place, parang okay lang naman na kaming tatlo lang ang nandito.What? Am I hearing myself right? Parang