All Chapters of Run Away from the Labyrinth: Chapter 11 - Chapter 20

Nakatulala akong naglalakad papunta sa classroom. My mind was still on the clouds and I felt so light like a feather dancing with the wind. Gusto ko nalang matulog nang napakahaba, yung sa sobrang haba, ayoko nang magising pa. Life is full of sacrifices and choices. In every move, you choose and sacrifice the latter. You cannot be successful without sacrificing the one that really has a big part in your heart, that part would just be a burden and hinder. But the thing is, di ko alam kung anong isasakripisyo ko o kung kailangan ba talagang magsakripisyo. I can't help but sigh. I don't really know what to do about this. I hate this. I hate choosing from the choices as if I'm discarding those things I didn't choose. To follow what Xionus said about distancing myself to Khael or to decline his warning and be with Khael at masasaktan si Zel. If I would choose the latter masasaktan ang best friend ko but if I choose the former masasaktan si Khael. But I don't want to hurt Khael because

Naalimpungatan ako nang may makarinig ng ingay. I glanced at the clock beside me, it's already three in the morning, bakit may nag iingay pa? My mind feels hazy. Nagpalinga-linga ako sa di pamilyar na silid. And I realized—nasa bahay ako ni goon. Napalingon ako sa pinagmulan ng ingay. Sa kitchen. Agad ko naman itong tinungo at dito ko natagpuan si goon. Nakapagtataka dahil nakatayo lamang siya sa kawalan. "Goon?" tawag ko. Akala ko magagalit siya pero di naman siya tumugon. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa kanyang harapan. Mulat naman ang kanyang mga mata at nakatingin lang sa kawalan. "Xionus," tawag kong muli habang ikinaway-kaway ang aking kamay sa kanyang mukha. "What's up with you? Ang weird mo." Mas lalo akong nagtaka nang bigla lamang siyang tumalikod at naglakad. Sinundan ko siya papunta sa kwarto niya. What's happening to him? Don't tell me he's... sleepwalking? Napatawa

Nagulat nalang ako nang makita ang sarili ko na nasa loob na ng condo ni Khael. Nag-aalangan akong tumingin sa kanya."I can go back to Xionus—""No, dito ka lang baka saktan ka niya ulit," he cutted me off.Nagtataka ko siyang tiningnan pero wala siyang kibo at napaiwas ako nang akmang hahawakan niya ang aking mga labi."Blood." He then wiped off the blood on my lips, di ko man lang napansin na dumudugo na pala ang labi ko.I don't how to pay off his kindness, his feelings."Come here." Nahihiya akong lumapit sa kanya at pinaupo niya ako sa sofa, di pa rin nawala sa isipan ko ang ginawa kong pag-iyak kanina.Mas lalo akong umiyak nang makita siya. Napatingin naman ako sa damit niya at nakita ko ang basa sa kanyang damit."I-I'm sorry. Mukhang nadumihan ko pa yung damit mo." Napatingin naman siya sa damit niya at ngumiti. His smile is so warm."It's fine. Basta sa susunod pahiram din ako ng balikat mo p

Bigla silang napatayo at sabay sabing, "Master". Habang ako ay naguguluhan silang tinitigan. Bakit master ang tawag nila kay Xionus? Diyos ba nila si Xionus? Xionus just look at them casually. At wala naman silang ibang magagawa kundi ang kamutin ang kanilang mga ulo at pilyong ngumiti. "N-narinig mo ba master?" Binatukan siya nung kulot na buhok na katabi niya. "Minsan talaga, maluwag ang turnilyo mo!" sabi pa niya. Tumikhim naman si Xionus para tumahimik na sila. Agad niya akong hinila papasok sa loob and I can't help but to gasp nang muntikan na akong madapa. My mouth left hanging because of the anticipation, sinong hindi hahanga, Xionus really can't stop suprising me, bakit may kwarto silang ganito sa campus? They're the privileged ones. "Where's the food?" Agad naman nilang kinuha ang pagkain sa kitchen, this room is like a condo, kumpleto ang lahat ng gamit. Inilapag agad nila ang pagkain sa dining

"Yums!" Napahinto ako nang may tumawag sakin. Tinig palang alam ko na kung sino. Napabuntong hininga nalang ako bago ko siya hinarap. She approached me like nothing happened. I'm still worried na baka galit siya sa akin. "Saan ka ba nagsusuot, ngayon pa lang kita nakita ulit," sabi niya pa. "Are you okay?" pagtatanong ko. Bahagya siyang natigilan pero agad siyang nakarecover at bigla nalang akong hinampas sa braso. "Ano ka ba? Syempre oo naman no! Bakit naman ako hindi magiging okay?" Di ako tumugon. I can really feel that something is strange, eventhough she have that dynamic energy. Nanatili akong nakatutok sa kanya habang siya ay may ibang sinasabi at di ko na ito nabigyan ng pansin. "Yums? Nakikinig ka ba?" "Huh?" She frowned. "Ang sabi ko may bago akong crush!" "Sino?" kunwari interesado kong tanong. She often changes her crush everytime na nakakakita siya ng gwapo. "A guy from s