All Chapters of สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์: Chapter 101 - Chapter 110

1500 Chapters

บทที่ 101 ความคิดของฮ่องเต้

ในขณะที่อินชิงเสวียนตกตะลึง เย่จิ่งอวี้ก็อุ้มร่างของสวีจือย่วนออกไปแล้วเมื่อเห็นท่าทางรีบร้อนเหมือนดาวที่รีบตก อินชิงเสวียนก็จิ๊ปากเบาๆหรือว่านี่เป็นรักแรกพบตามตำนานที่กล่าวไว้เพียงแต่นางไม่รู้ว่าสำนักหมอหลวงอยู่ที่ใดเย่จิ่วอวี้คนสารเลวคนนี้ คิดว่านางรู้ไปหมดทุกอย่างจริงๆ หรือ!อินชิงเสวียนเดินสุ่มไปเรื่อยๆ ก็ไม่เจอ แต่ไม่รู้ว่านางเดินอย่างไรถึงได้มาอยู่ที่ตำหนักชิงฮว๋าของเย่ไห่ถังเสียได้เย่ไห่ถังกำลังเล่นว่าวอยู่ข้างศาลาเล็กๆ นอกเรือน อวิ๋นเฟิงชี้ไปที่อินชิงเสวียน แล้วพูดว่า “องค์หญิง เสี่ยวเสวี่ยนจื่อกงกงเพคะ”เย่ไห่ถังยังคงคิดถึงขนมเปี๊ยะของอินชิงเสวียนอยู่ ดังนั้นนางจึงรีบส่งสายว่าวให้กับนางกำนัลน้อยที่อยู่ข้างๆ “เสี่ยวเสวียนจื่อกงกง!”อินชิงเสวียนจึงเห็นเย่ไห่ถัง จึงรีบวิ่งไปหาอย่างรวดเร็ว“ถวายพระพรองค์หญิง ขอองค์หญิงช่วยชี้ทางให้กระหม่อม กระหม่อมต้องรีบไปหาหมอหลวงที่สำนักหมอหลวง”เย่ไห่ถังถามด้วยความประหลาดใจ “เสด็จพี่ใหญเป็นอะไรงั้นหรือ”อินชิงเสวียนรีบพูด “องค์หญิงไม่ต้องกังวล เป็นนายหญิงที่ตกน้ำพ่ะย่ะค่ะ”เย่ไห่ถังถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดกับอวิ๋นเฟิงว่า
last updateLast Updated : 2023-12-25
Read more

บทที่ 102 ผ่อนคลายมากเกินไป

อินชิงเสวียนไม่เข้าใจนี่หมายความว่าอะไรอย่างนางจะลวนลามสวีจือย่วนได้งั้นหรือถุย นางไม่ได้นิสัยเสียถึงเพียงนั้นนะอินชิงเสวียนกลอกตา เดินเข้าไปในห้องโถงด้านในสวีจือย่วนลุกขึ้นนั่งแล้วเมื่อเห็นอินชิงเสวียน แววตาของอินชิงเสวียนก็สว่างวาบ“เสี่ยวเสวียนจื่อกงกง”ที่นี่นางรู้จักแค่อินชิงเสวียน เมื่อเห็นนาง ย่อมรู้สึกสบายใจขึ้นมากอินชิงเสวียนเดินเข้าไปถาม “นายหญิงสวี ต้องการอะไรหรือไม่”สวีจือย่วนสั่นศีษระ พูดด้วยเสียงแผ่วเบา “ไม่มี ขอบคุณกงกงน้อยมาก คงเป็นเจ้าที่ช่วยข้าไว้กระมัง”อินชิงเสวียนยิ้มและพูดว่า “ไม่ใช่ขอรับ เป็นไป๋เสวี่ยของฝ่าบาทที่ช่วยท่าน ไม่ทราบว่านายหญิงกระโดดลงไปในน้ำเพราะเหตุใด”สวีจือย่วนกัดริมฝีปากพูดว่า “เป็นข้าที่ไม่ระวังลิ่มล้ม พลัดตกลงไปในน้ำ”ดูเหมือนว่านางมีความนัยที่ไม่สามารถอธิบายได้ ในเมื่อนางไม่ต้องการพูด อินชิงเสวียนจึงไม่ถามให้มากความแล้วจึงปลอบนาง “ทุกคนมีเพียงชีวิตเดียว ท่านอย่าทำเรื่องโง่ๆ อีก แม้ว่าจะไม่คิดถึงตัวเอง แต่ท่านก็ต้องคิดถึงพ่อแม่บ้าง”สวีจือย่วนก้มศีรษะลง แล้วไม่เอ่ยคำใดอีกอินชิงเสวียนกล่าวเสริมว่า “ตอนนี้ฝ่าบาทพาท่านมาที
last updateLast Updated : 2023-12-25
Read more

บทที่ 103 ขันทีน้อยคาดไม่ถึง

“กระหม่อมถวายบังคมฝ่าบาท!”เมื่อเห็นอินชิงเสวียนซุกตัวอยู่หลังม้า ดวงตาของเย่จิ่งอวี้ก็ไหวน้อยๆขันทีน้อยสารเลวคนนี้ไม่คิดว่าตัวเองเป็นบ่าวจริงๆ ถึงกลับออกจากวังเอาป่านนี้ เขาคงตามใจขันทีน้อยผู้นี้มากไปแล้วจริงๆแล้วก็ตระหนักได้อีกครั้ง ว่านี่เป็นคำอนุญาตจากตัวเอง จึงทำได้เพียงขบกรามกรอด แสร้งทำเป็นมองไม่เห็นฮ่องเต้ไม่ตรัสคำใด ขันทีที่ยกเกี้ยวก็ไม่กล้าหยุด แล้วขบวนคนกลุ่มใหญ่ก็เดินผ่านทั้งสามคนอย่างเอิกเกริก และตรงไปที่ตำหนักเฉิงเทียนฉินเทียนคิดว่าจะถูกดุสักคำ แต่ฮ่องเต้ไม่ตรัสคำใด เขาคงชอบเสี่ยวเสวียนจื่อมากจริงๆ แล้วอดไม่ได้ที่จะมองสบตากับหลี่ฉีอินชิงเสวียนก็ถอนหายใจเช่นกัน ไม่ว่าเย่จิ่งอวี้จะคิดอย่างไรก็ช่าง แค่เขาแสร้งทำเป็นว่ามองไม่เห็นนางก็พอแล้ว“ไปกันเถอะ”อินชิงเสวียนขึ้นหลังม้า แล้วพาฉินหบี่ทั้งสองไปที่สนามต่อสู้ในตอนนี้เอง เย่จิ่วอวี้ก็มาถึงตำหนักเฉิงเทียนแล้วเขาเดินช้าๆ เข้าไปในห้องโถงด้านข้าง สวมชุดมังกรสีเหลืองอร่าม ใบหน้าคมสันดุดันราวกับดาบแสดงให้เห็นถึงความน่าครั่นคร้ามของฮ่องเต้สวีจือย่วนกำลังเดินไปมาในห้อง นางต้องการทูลลากลับ แต่นางกลัวว่าฮ่องเต้จะตำห
last updateLast Updated : 2023-12-25
Read more

บทที่ 104 เลวทรามที่สุด

ณ สนามฝึกทหารของซ่งเฉียวอันได้รับการฝึกฝนอย่างหนักท่ามกลางแสงแดดที่สดใส ส่วนอินชิงเสวียนได้ให้ทหารได้พักผ่อนแล้วอุณหภูมิตอนเที่ยงสูงถึงสามสิบเจ็บสามสิบแปดองศาเซลเซียส ถ้าไม่ระวังจะเป็นโรคลมแดดซึ่งได้ไม่คุ้มเสียจริงๆนางมีคนเพียงเท่านี้ จำเป็นต้องรับรองว่าทุกคนต้องได้ลงต่อสู้ในสนามทุกคนนั่งบนพื้น กินองุ่น เพลิดเพลินกับความเย็น และรู้สึกสบายอย่างสุดจะพรรณนาทหารของซ่งเฉียวอันยังคงตะโกนลั่น พวกเขาก็ฝึกซ้อมอย่างกระฉับกระเฉงทหารคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ติดตามเสี่ยวเสวียนจื่อกงกงดีกว่าจริงๆ ไม่ต้องฝึกกลางแดด”อีกคนคร่ำครวญ “ใช่ วันใดที่ฝึกกลางแดดต้องมีทหารล้มไปหลายคนเลย”“อากาศร้อนเช่นนี้ ยังต้องออกแรงอย่างหัก ถ้าไม่เป็นลมก็แปลกแล้ว กงกงน้อยไม่เพียงแต่ไม่ให้พวกเราตากแดดเท่านั้น แต่ยังให้ผลไม้แสนอร่อยเหล่านี้แก่เราอีกด้วย คงจะดีมากถ้ามีเขาเป็นแม่ทัพของเรา”จังเถี่ยยืนขึ้นจากพื้นแล้วพูดว่า “ในเมื่อพวกเจ้าทุกคนคิดว่าเจ้าเสี่ยวเสวียนจื่อดี เช่นนั้นก็จงทำกันให้เต็มที่ ถ้าพวกเราแพ้การต่อสู้ครั้งนี้ แม้จะกลับคายแล้วพวกเราก็จะถูกพวกเขาหัวเราะเยาะ”สวีเหลียงพูดด้วยน้ำเสียงหยาบกระด้าง
last updateLast Updated : 2023-12-25
Read more

บทที่ 105 หากเจ้าทรยศเรา เราจะฆ่าเจ้า

เหงื่อหยดหนึ่งไหลออกมาบนหน้าผากของอินชิงเสวียนสิ่งสิ่งใดก็ได้เจอสิ่งนั้นจริงๆตามเย่จิ่วอวี้ไปจนถึงห้องทรมาน อดไม่ได้ที่จะรู้สึกชาที่หนังศีรษะขณะมองดูเครื่องมือทรมานต่างๆ ที่แขวนอยู่บนผนังเย่จิ่วอวี้สะบัดชายเสื้อ แล้วเดินไปนั่งอยู่บนเก้าอี้เหล็กตรงกลางด้วยใบหน้าที่เย็นชาและน่ากลัว“เสี่ยวเสวียนจื่อ เราจะปฏิบัติต่อเจ้าอย่างไร”อินชิงเสวียนคุกเข่าลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว“ฝ่าบาททีงดีต่อกระหม่อมร้อยเท่าพันทวี”“แล้วเจ้าปฏิบัติต่อเราอย่างไร”เย่จิ่วอวี้โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย ดวงตาหงส์ไหวระริกดั่งเปลวไฟ เมื่อประกอบกับน้ำเสียงทุ้มต่ำที่เสียดแทงเข้ากระดูกดำ ช่างน่าพรั่นพรึงยิ่งนักอินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น พูดอย่างกล้าหาญ “กระหม่อมได้พยายามอย่างเต็มที่เพื่อมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับฝ่าบาท ฟ้าเป็นพยานได้ กระหม่อมภักดีต่อฝ่าบาทมิมีเจตนาแอบแฝง”เย่จิ่งอวี้แค่นเสียงเย็นชา เอื้อมมือไปบีบคางของอินชิงเสวียน“ เจ้ายังกล้าเถียงกับเราอีก สิ่งที่เจ้าบอกว่าหายาก หายากเช่นนี้หรือ”อินชิงเสวียนถูกบังคับให้เงยหน้าขึ้น เห็นได้ทันทีว่าสีของรูม่านตาของเย่จิ่งอวี้นั้นเข้มขึ้นเล็กน้อยซึ่งหมาย
last updateLast Updated : 2023-12-25
Read more

บทที่ 106 ข้าต้องสอนบทเรียนให้หญิงเลวผู้นี้

น้ำเสียงของเย่จิ่วอวี้ราบเรียบและสงบ กระแสเสียงกลับก็ไม่เย็นชาแต่เสียงที่ราบเรียบราวกับน้ำนี้ เป็นเหมือนก้อนหินขนาดใหญ่ที่กระทบหัวใจของอินชิงเสวียน อย่างแรง ทำให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่แม้ว่าชายตรงหน้าจะอายุยังน้อย แต่เขาก็คือฮ่องเต้ที่แท้จริงเขามีอำนาจกุมความเป็นความตายของทุกคน!ตัวเองแค่อาศัยสองกลยุทธ์เพื่อรับความโปรดปรานชั่วคราว หากวันหนึ่งพูดผิดและทำให้ฮ่องเต้โกรธจริงๆ บางทีอาจจะซวยจริงก็ได้ ต่อไปห้ามพูดจาเหลวไหลอีก ต้องระมัดระวังให้เต็มที่...เมื่อเย่จิ่วอวี้ก้มมองดู เขาก็บังเอิญเห็นลำคอสีขาวราวกับหยกของขันทีน้อยเขารีบเบือนหน้าหนี พูดเบาๆ “เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าวันนั้นจะไม่เกิดขึ้น”ทันใดนั้นเขาก็เปลี่ยนหัวข้อและพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย “ไปเอาแตงโมลูกเขียวๆ ของเจ้ามาให้เราชิมหน่อย”“พ่ะย่ะค่ะ”อินชิงเสวียนรู้สึกตัวทันที อุ้มแตงโมมาหั่นแบ่งหลายๆ ชิ้น แล้วส่งมอบอย่างระมัดระวังเย่จิ่วอวี้กัดเข้าไปแล้วก็รู้สึกถึงความหวานแผ่ซ่านเข้ามาในลำคอ ซึ่งทำให้อวัยวะภายในของเขาผ่อนคลาย“นี่คือสิ่งที่เจ้าปลูกในสวนอวิ๋นเซียงงั้นรึ”“พ่ะย่ะค่ะ” อินชิงเสวียนยืนเคียงข้างและพูดด้วยความเคารพ
last updateLast Updated : 2023-12-25
Read more

บทที่ 107 บัญชีแค้นนี้ไว้ค่อยชำระสะสาง

อินชิงเสวียนยืนอยู่บนแท่นสูง และเฝ้าดูทุกคนแสดงฝีมือการต่อสู้ แต่ไม่รู้ว่าเมื่อใดที่นางจะได้พบจอมพลเฒ่า กวนฮั่นหลิน ตาเฒ่าผู้นี้แค่มองก็รู้ว่าเขาดื้อรั้นมา แต่กวนเซี่ยวก็เป็นคนซื่อสัตย์เช่นกัน หากเขาบอกความจริง เขาจะต้องเดือดร้อนแน่นอนปล่อยให้เขาโกหกปู่ของเขาไปก่อนดีกว่า แล้วค่อยพูดถึงเรื่องหลังจากนี้อินชิงเสวียนถอนหายใจ รู้สึกหงุดหงิดขณะที่กำลังคิดอยู่ก็ได้ยินคนพูดว่า “ท่านอ๋องมาตรวจกองทัพ เปิดประตูเดี๋ยวนี้”ทันใดนั้นความคิดของอินชิงเสวียนก็หยุดลง พอนางเงยหน้าขึ้น ก็เห็นเย่จิ่งเย่าที่มีคิ้วสีดำหนาสองข้างเหมือนชินจังอินชิงเสวียนไม่สามารถกลั้นไว้ได้ ระเบิดเสียงหัวเราะออกมานางกระแอมในลำคอแล้วเดินช้าๆ ไปที่ประตูเหล็กกลั้นยิ้มในลำคอแล้วถามด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “ฮ่องเต้มีรับสั่งให้ท่านอ๋องรักษาตัวอยู่ในตำหนักมิใช่หรือ ไม่ทราบว่าท่านอ๋องมาทที่นี่ด้วยเรื่องใด”ซ่งเฉียวอันที่ติดตามเย่จิ่งเย่าตะโกนทันที “เจ้ากล้าดีอย่างไรมาพูดกับท่านอ๋องเช่นนี้ เหตุใดไม่รีบเปิดประตู”เมื่อเห็นซ่งเฉียวอันเชิดหน้าชูคอ อินชิงเสวียนก็ยิ้มอย่างเหยียดหยาม“ข้าทำงานรับใช้ฮ่องเต้ เหตุใดข้าต้องฟังท่านอ๋
last updateLast Updated : 2023-12-25
Read more

บทที่ 108 ตกใจ

“ไม่ต้องห่วง ข้าจะกลับมาก่อนไก่ขัน”อินชิงเสวียนไม่เพียงแต่คิดถึงเจ้าหมาน้อยเท่านั้น แต่ยังรวมถึงกิจการการขายสินค้าของนางด้วยด้วยเฝ้านายหญิงที่ร่ำรวยเหล่านี้แล้วไม่หาเงินเข้ากระเป๋า ช่างเป็นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลเลย และสิ่งที่นางขายล้วนเป็นสิ่งที่พวกนางจำเป็นต้องใช้ตอนนี้สวีจือย่วนกลายเป็นคนโปรดของฮ่องเต้แล้ว หลายคนอาจอิจฉา แปดเซียนข้ามสมุทร สอนมนุษย์คนละวิธี เมื่อนึกได้ดังนี้ ริมฝีปากของอินชิงเสวียนก็โค้งขึ้นเล็กน้อย แล้วนางก็มาที่หอฉงฮวาเมื่อได้ยินว่าเสี่ยวเสวียนจื่อกงกงกำลังมา ซูฉ่ายเวยก็มารับด้วยตัวเอง“ได้ยินมาว่ากงกงไปฝึกทหารที่นอกวัง กำลังคิดถึงอยู่เลยเชียว ไม่คิดว่ากงกงจะมาถึงนี่”อินชิงเสวียนโค้งคำนับและพูดว่า “น้อมคำนับหลิงผิน ขอพระสนมจงมีแต่ความสุข”“พวกเราต่างก็เป็นคนกันเอง ไม่ต้องเกรงใจ ตามข้าเข้าไปคุยในห้อง”ทันทีที่นางเข้าไปในห้อง ซูฉ่ายเวยก็ไล่ทุกคนออก ถามอย่างอดรนมนไม่ไหว “ได้ยินมาว่า สวีจือย่วนที่หอสุ่ยอวิ้นถูกพาตัวไปพำนักในตำหนักเฉิงเทียน เป็นเรื่องจริงหรือไม่”อินชิงเสวียนยิ้มและพูดว่า “นั่นเป็นความจริง ข่าวของพระสนมเป็นข้อมูลที่ดีจริงๆ”“อยู่ในวังหลั
last updateLast Updated : 2023-12-25
Read more

บทที่ 109 ขันที ทารก

เหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันนี้ทำทุกคนนิ่งอึ้งใครจะรู้ว่าจู่ๆ ไป๋เสวี่ยจะคลุ้มคลั่งขึ้นมาแล้วคาบเอาเด็กวิ่งหนีไป“พระสนม นี่ นี่จะทำเช่นไรดี!”ยายหลี่คุกเข่าลงกับพื้นทันที อ่อนยวบไปทั้งตัว สีหน้าขาวโพลน แม้กระทั่งพูดจายังติดขัดอินชิงเสวียนก็ตกใจจนเหงื่อท่วมกาย“พวกเจ้ารออยู่ที่นี่ ข้าไปตามเอง”นางผลักอวิ๋นฉ่ายที่ยืนอยู่ตรงปากประตู ส่วนตัวนางพุ่งออกไปราวกับธนูที่พุ่งออกจากคันศร“ไป๋เสวี่ย ไป๋เสวี่ย!”เจ้าหมาตัวนี้ราวกับรู้ใจมนุษย์ ไม่แน่ว่ามันได้กลิ่นว่าเจ้าหมาน้อยเป็นลูกชายของชายสารเลวเย่จิ่งอวี้นั่น ก็เลยจะคาบไปให้เย่จิ่งอวี้ดูเสียหน่อยเมื่อนึกถึงว่าเย่จิ่งอวี้จะรู้ตัวตนที่แท้จริงของตนและการมีอยู่ของเจ้าหมาน้อยแล้ว อินชิงเสวียนด้านชาไปทั้งศีรษะ ทั้งกายอาบด้วยเหงื่อเย็นเย่จิ่งอวี้เคยพูดไว้ว่า หากนางกล้าหักหลังเขา เขาจะฆ่านางแน่นอน!แล้วนี่นับว่าเป็นการหักหลังแบบหนึ่งหรือไม่“ไป๋เสวี่ย เจ้าหมาสมควรตาย หยุดเดี๋ยวนี้นะ”อาจเป็นเพราะอินชิงเสวียนดื่มน้ำจากน้ำพุวิญญาณ นางวิ่งได้อย่างรวดเร็ว เพียงหักมุมตรงตอก ก็เห็นเงาสีขาวท่ามกลางความมืดได้ ในใจโกรธกริ้ว ร้องตะโกนดังล
last updateLast Updated : 2023-12-25
Read more

บทที่ 110 ฮ่องเต้เสด็จ

เย่จิ่งอวี้ยื่นมือผลักซูฉ่ายเวยออกถามเสียงราบเรียบว่า “เจ้าเห็นขันทีที่อุ้มทารกวิ่งมาทางนี้หรือไม่”ซูฉ่ายเวยนิ่งอึ้งจนปากน้อยอ้าค้าง ถามอย่างไม่เข้าใจว่า “หม่อมฉันไม่เห็นขันทีไหนเลย อีกทั้งในวังนี้...จะมีทารกได้อย่างไรเพคะ” พระสนมทั้งหลายยังไม่เคยได้รับรักจากฮ่องเต้ หากจู่ๆ มีเด็กทารกโผล่มา ไม่แปลกประหลาดไปหน่อยหรือซูฉ่ายเวยเงยหน้าขึ้น ทันใดนั้นเย่จิ่งอวี้ก็เห็นลายดอกไม้บนหน้าผากนาง สองตาหรี่เล็กลง“ชาดดอกไม้ของพระสนมช่างโดดเด่นนัก ไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนวาดให้รึ”พอซูฉ่ายเวยได้ยินคำชม ในใจนึกยินดี ยิ้มตอบว่า “เสี่ยวเสวียนจื่อกงกงเป็นผู้มอบให้หม่อมฉันเพคะ ของนี้มาจากแคว้นฮว๋าเซี่ยเช่นกัน หายากยิ่งเพคะ” พอได้ยิน ‘เสี่ยวเสวียนจื่อ’ สามคำนี้ ริมฝีปากของเย่จิ่งอวี้ค่อยๆ ยกขึ้นจึงถามขึ้นอย่างหยอกล้อว่า “ของสิ่งนี้คงราคาไม่ถูกสินะ”ซูฉ่ายเวยรีบอธิบาย “หม่อมฉันไม่บังอาจทำการซื้อขายในวังหลวงเพคะ นี่เป็นของที่เสี่ยวกงกงมอบให้หม่อมฉันเองเพคะ” “เช่นนั้นรึ”เย่จิ่งอวี้ไม่รอคำตอบ เดินดุ่มเข้าไปในตำหนักของนางพอเห็นว่าฮ่องเต้เสด็จเข้าตำหนักเอง ซูฉ่ายเวยยิ้มจนปากจะฉีกถึงหูแล้ว จึงรีบเ
last updateLast Updated : 2023-12-25
Read more
PREV
1
...
910111213
...
150
DMCA.com Protection Status