All Chapters of Modern Ballad: Chapter 1 - Chapter 10

Patibong My life right now is like from a classic novel that you heard and read. Almost perfect. Except for my leading man... He is getting on my nerves everytime we are together. I don't know if I can still survive a day again with him.As I stared blankly at my office glass window as I remember the first time I saw him. "Men are always men, they let their penis decide for their fate", I heard Ava loud rant while we are eating our lunch in the pantry. Kunot noo niyang seryosong binabasa ang newspaper na hawak na para bang isa itong banal na kasulatan. Ava is my bestfriend since I set foot and started working here in De Luca Group of Companies. O sadyang hindi lang ako nabigyan ng pagkakataon na makahananp ng iba dahil sa kadaldalan niya. Hobby niya ata talaga ang maging tsismosa. “Kumain ka na lang muna wag puro daldal”, sabi ko habang umiiling na pinamamasdan siya. “Ganito talaga siguro ang mga mayayaman, papalit palit ng girlfriend o boyfriend para lang namimili sa palengke.

NingasA playboy like him are fond of throwing flowery words. Sanay na sanay sa mga salitang magbigay ng mga salitang gustong gusto marinig ng mga babae.Yon ang huling mga sinabi niya sa akin bago kami umalis ng restaurant. Pinabayaan ko na lamang iyon kunwari hindi ko narinig ang mga sinabi niya. Baka naman mauto niya ako. Sa talino kong to! Pero yon nga lang araw araw sa linggong ito na siya tumatambay sa opisina at sinusundo ako para kumain kami sa labas. Ewan ko ba kung nagpapakitang gilas lang siya sa mga magulang namin o ano. Gaya ngayon pupunta daw kami sa mansyon nila dahil nagyaya na mag dinner si Tita Adi. Nagpaalam naman ako kina Mama at Papa, hindi ko rin alam kong bakit ang higpit ng pagtanggi nila na samahan ako. Kinakabahan ako pero isinantabi ko lang iyon. Hindi naman siguro ako ipapahamak ng mga magulang ko."Good evening Senorito, Senorita", bati ng mga katulong nila pagkapasok namin. Nakakailang dahil hindi naman ako sanay na tinatawag sa ganyang paraan."Ma, wer

ManlolokoMabilis akong nagluto ng kanin at nag adobo ng manok, mag ihaw din ako ng kaunting baboy at ng sausage. Pagkatapos ay hinanda ko na ang mga baonan, wala na akong nakitang medyo malaki sa dalawang kulay pink na lunch box. Kaya eto nalang talaga ang lalagyan ko. Tahimik akong nagsasalin ng pumasok si Mamam sa kusina."Oh, ba't nagluto ka na? At dalawa pa ang lunch box mo. Dadalhan mo din ba si Ava?", guat niyang tanong ng tignan niya ang mga ito."Ah, kay Saint po yong isa, gusto niya daw po eh", tantyado kong sagot kay Mama."Tama yan, sabi nga nila a way to a man's heart is through his stomach", nakangiting sagot niya rin sa akin. Bahagya akong natigilan sa sinabi niya. Hindi ko naman gusto ang lalaking iyon. Napilitan lang akong magluto dahil gusto at nangungulit siya. Muntik ko nang masabi kay Mama. Kasunod noon ay ang pagpunta rin ni Papa sa mesa."Magbabaon ka anak?", takang tanong ni Papa.Sasagot na sana ako ng inunahan na ako ni Mama."Baon daw nilang dalawa yan ni P

ClingyNapakagat labi ako bago ng iwas ng tingin sa kanya. Parang nahilo ako sa mga sinabi niya."Uhm.. ", hindi ko alam ang idudugtong ko na mga salita sa kabang nararamdaman ko."Don't make me jealous, ayoko makita ng may lumalapit sa'yo", sabi pa nito at pinukol ang lalaking katabi ko kanina. Nag was ng tingin sa amin at lalo pang lumayo sa amin dahil sa takot siguro."And you are being rude", masama ring tingin ko sa kanya."Walang ginagawang masama sayo ang tao, napiupo at nakiusap lang siya sa akin not that he touched me or what. Wag kang OA", dagdag ko pa sa mga sinabi.Napasimangot muna siya sa akin bago nagsalita at tumingin sa court dahil kinakawayan na siya ni Atlas."Basta wag kang kumausap ng lalake pag may luampit sayo, hindi ako mapapaway sa loob ng game baka dito", wala sa sariling sabi niya sa akin.Tumitig siya ng matagal sa akin bago naglakad pabalik ulit. Natapos naman ang laro ng maayos at nanalo sila, kahit papapno ay masaya ang kapatid ko ngayong araw."Congratu

SunsetNagpatuloy sa paglalagay ng pagkain si Paris sa pinngan ko haabang ako ay napapasulyap sa babeng kanina pa matalim ang titig sa akin."Hey! Is there a problem?", ani ni Paris.Baka kanina pa ito nagsasalita at hindi ko napapansin dahil may iba akong tinitignana."Uhm, wala", agad kong sagot sa kanya. Matagal niya akong tinitigan bago magsimulang kumain ulit.Nag eenjoy kami sa pagkain at paminsan minsan nagsasabi siya ng ginagawa niya sa opisina at pagod na daw siya. Wala naman ginagawa ang babae pero nakakailang lang na matalim ang titig niya sa amin - sa akin. Hindi namn siya mukhang paparazzi. She looks so sopshisticated and gorgeous para maging isang paparazzi lang. Tahimik kami pareho ni Paris ng biglang may nagsalita sa likod ko."Well, well.. can I join your precious lunch?", sabi ng malambing pero may pait na boses.Medyo nanlalaki ang mata ko ng mapagtanto ko kung sino iyon. Agad siyang nakarating sa mesa namin at naghila pa siya ng isang upuan sa katabing table para m