Semua Bab LOVING YOU IS A LOSING GAME: Bab 1 - Bab 10

ISANG LINGGO ANG LUMIPAS, si Adira mismo ang nagluto ng mga paboritong pagkain ni Karim. Maging ang pag design ng cake siya rin ang personal na gumawa para sa kaarawan nito. Sadya siyang nag hired ng event organizer upang ito na ang bahala sa pag setup sa loob at labas ng mansyon. Kahit nakaramdam siya ng pagod sa buong araw na paghahanda sulit naman ang kanyang pagod sa tuwing naiisip na lahat ng ginagawa niya ay para kay Karim. Ngunit akala niya lang iyon dahil hindi niya maramdaman na masaya ito sa lahat ng ginagawa niya.“Hindi ka na sana nagpakapagod para ipaghanda ang kaarawan ko.” wika nito habang hinuhubad ang suits. Kakauwi lang nito mula sa business meeting.Ngumiti siya. “Okay lang yun, masaya akong pagsilbihan ka bilang asawa.” tinulungan niyang tanggalin ang sapatos nito.“No, let me do this. Ingatan mo ang anak ko.” Pinigilan siya agad nito.Kahit malamig ang paraan ng pagkakasabi niyon sa kanya, sapat na iyon upang maramdaman niyang nag-alala din ito sa kanilang anak.

KINABUKASAN nagising si Adira na ang buong akala mag-isa lang sa kanyang silid. Nakapikit siyang kinapa sa higaan kung pumasok si Karim kagabi at dito natulog sa kanilang silid. Dumilat siya ng mga mata nang may kinapa siyang katabi niya sa higaan. Napabalikwas siya ng bangon nang napagtanto na hindi si Karim ang katabi niya kundi ang step brother nitong si Ryder. Mahimbing pa rin ang tulog nito. Inikot niya ang paningin nang mapansin na iba ang sapin ng kama. Nandito siya sa guest room? Paano siya nakarating sa guest room gayung malinaw sa ala-ala niya na sa loob ng silid nila ni Karim siya natulog? Hindi siya uminom kagabi….Natutop niya ang labi ng maalala na may ininom siyang juice na hinatid ni Megan—ang batang katulong na anak ni Manang Salve. Iyon lang naman ang ininom niya at agad siyang nakatulog. Akala niya dahil sa sobrang pagod niya lang kaya nakaramdam kaagad siya ng antok. Ngunit may posibilidad na nilagyan ng sleeping pills ang juice niya. Bakit hindi man lang niya ma

Pagdating ni Sherwin sa Amarah hospital agad niyang pinuntahan ang kilala niyang Department Head of Obstetrics and Gynecology. Sigurado siyang matutulungan siya nito upang alamin kung saan naroon si Adira.“Mike,” bungad niya pagpasok sa opisina nito. Naabutan pa niya itong may hinahanap sa filing cabinet. Lumingon ito sa kanya.“Sherwin, napadalaw ka.” Nakangiti nitong wika bago hinugot ang file na hinahanap nito. “Umupo ka muna.”“Okay lang. Hindi naman ako magtatagal. I need your help.” pagpatuloy niya.Timigil ito sa ginagawa at tinuon ang atensyon sa kanya.“Help? What is it?” Taka nitong tanong. “Mayroong pasyente na inilipat dito mula sa St. Lucian hospitals. Mahigpit na inutos ni Boss na kailangan ibalik ang asawa niya sa St. Lucian sa loob lamang ng ilang minuto, kung hindi daanin niya sa dahas ang hospital sa pagkuha sa asawa niya. Sasampahan pa kayo ng kaso kapag nangyari ‘yun.”“W..wait..wait..I don’t get it.” Naguguluhan na sagot ni Dr. Mike. “Ang sabi mo mayroong pasye

“Sherwin! I’m asking you!”Nakabalik si Sherwin sa sarili ng lumakas ang boses ng boss niya. Ngayon pa lang siya natauhan. “Pabalik na ako, boss.” Sagot niya bago binuhay ang makina ng sasakyan. Hindi na niya hinayaan pa na magsalita ito. Ngunit sadyang makulit ang boss niya dahil hindi siya nito tinigilan. Muli itong tumawag sa kanya.“Boss,” wika niya ng sagutin ito.“Kailangan pa bang puntahan kita para sabihin mo sa akin kung bakit hindi mo kasama ang asawa ko?”Dahil sa narinig nataranta si Sherwin na lumabas ng sasakyan at hinanap ng kanyang paningin ang kotse ng kanyang boss. “Mula sa di kalayuan, nakita niya ang niningkit na mga mata ng kulay itim na bentley flying spur ng Boss niya. Napabuga siya ng hangin. Inunahan siya ng kanyang boss. Sinundan siya nito. Sinara niya ang kanyang kotse upang puntahan ito.“Anong balita?” bungad niya sa tauhan nang lumapit. Hindi niya gusto ang drawing ng mukha nito.“Hindi pwedeng dalhin si Ma’am Adira, Boss.” “Fuck!” Hinampas niya ang man

“Aba’t, Hoy! Adira!” Mabilis na hinabol ni Erlinda si Adira. Nakita naman ito ni Michael kaya agad din itong sumunod.Napahinto si Adira sa kanyang paglalakad nang marinig ang boses ng matanda. Hindi siya lumingon. Tamang hintay lang siya na pumunta ito sa harapan niya.“Adira, walang hiya ka. Pinaghintay mo kami ng anak ko doon sa St. Lucian hospital dahil buong akala namin malala ang kalagayan mo, ngunit iyon pala niloloko mo lang kami! Siguro niloloko mo rin ang anak ko. Pinalabas mong nakunan ka para makuha ang simpatya n’ya!” Malakas ang boses ni Erlinda kaya nag-agaw ito ng atensyon sa mga pasyente at bisita sa loob ng hospital. Nakaramdam naman ng hiya si Michael kaya agad niyang sinaway ang asawa. “Pssst..Linda! Nakalimutan mo na bang nasa publikong lugar tayo? Paano kung may nakakilala sa ‘tin at makuhanan ng video itong eksena mo, sigurado akong hindi lang anak natin ang mapapahiya kundi pati ako! Hindi ka ba nag-iisip?” Pabulong ngunit puno ng pagkainis sa asawa si Michael