All Chapters of Binihag Ako ng CEO: Chapter 21 - Chapter 30

ZEYM Wala na naman si Sico nang pagkagising ko. Ilang beses na niya itong ginawa? Isang linggo na siyang maagang umaalis at sobrang late na umuuwi. Kung tinatanong ko bakit, isa lang ang sasabihin niya, may emergency sa trabaho o sa daan. I tried to ignore this but I think this is too much. I found him slowly changing. It feels like, I’m watching a candle na unti-unting natutunaw. “Zeym? Ang aga mo yata nagising,” lumapit ako kay Mr. Shein “Good morning pa, si Sico po, nakita niyo ba kanina?” Umiling si Mr. Shein. “Kanina pa ba siya umalis?” Mr. Shein usually wake up around 5 a.m so kung hindi niya nakita ang anak niya kanina, I assume umalis si Sico na maaga pa sa 5 a.m. “Opo yata pa kasi paggising ko wala na siya. Pero don’t worry pa, pupuntahan ko nalang siya mamaya sa office niya at mukhang marami silang trabaho lately,” sabi ko. Napatingin si Mr. Shein sa akin at ngumiti. “You want coffee?” Umiling ako. “Gatas lang ako pa,” sabi ko. Pumunta ako ng kusina at naabutan ang

“Lando, pakibalik ako sa bahay,” mukhang nagulat siya sa sinabi ko dahil agad niyang hininto ang sasakyan. “Anong sabi mo? Hindi ka lalayas?” tinaasan ko siya ng kilay. “Bakit naman ako lalayas?” “Kasi broken hearted ka,” aniya na para bang siguro siya na broken hearted nga ako. “Speculation, anyway, iuwi mo ‘ko sa amin. Hindi pa rin ako pupunta ng hospital,” “Ang tigas ng ulo mo. Huwag mong hintayin na ako pa ang magsabi sa mga Shein ng sakit mo,” “Don’t you dare, Lando,” “Zeym, hindi ka ba nag-aalala sa kalagayan mo?” bakit ba napaka-pakialamero niya? “Can you please drive?” nakipagtitigan ako sa kaniya, at mabuti na pinaandar na niya ang sasakyan niya kasi kapag nagkataon na magmatigas siya, lalabas ako ng sasakyan niya at uuwi mag-isa. “I need to pay him back,” bulong ko na mukhang narinig niya. Hininto niya uli ang sasakyan. Ano na namang problema nito? "What?" naiinis na ako "What are you plotting?" "Anong what are you plotting?" nagtatakang tanong ko. "Papatayin mo

ELIZABETH Hindi na ako nagulat nang makita si Sico sa harapan ng pintuan ng bahay ko. Agad niya akong hinawakan sa magkabilaang pisngi ko at hinaIikan. “I told you to call me when I get home, didn’t I?” kunot noong aniya “Ano naman gusto mong mangyari Sico? Nandoon ang asawa mo,” “Bakit? Sasagutin ko ba ang tawag kung makikinig si Zeym?” Nakagat ko ang pang ibabang labi ko at nag-aalalang tumingin sa kaniya. Pumasok siya at agad na yumakap sa akin. Ang lakas ng tib0k ng puso ko sa ginagawa niya. Day by day, mas lalong lumalalim ang nararamdaman ko sa kaniya. Gusto kong pigilan pero paano? Kumunot ang noo ko nang makapa ang balat niya at ang init pa niya. “May lagnat ka ba?” Hindi siya sumagot, ibinaon lang niya ang mukha niya sa leeg ko as he groaned. “Michelle!” Tawag ko sa katulong namin dito. “Michelle, help us,” Nagmamadali pumunta si Michelle sa gawi ko at ipinasok namin si Sico sa kabilang kwarto dahil ayaw kong mahawa si Kua sa lagnat niya. “Michelle, kumuha ka ng tu

“Ma’am, tama na po ba lahat ng ito?” bulong ni Michelle sa mga hinanda niya. Tumango ako at ibinalik ang attention kay Kua na nakikipag-usap sa lolo niya. “Lolo, is this right?” tanong ni Kua habang pinapakita kay Mr. Shein ang dino-drawing niya. Kua is very talented, mahilig sa arts. “Is this strawberry?” tumango si Kua “Opo, lolo… What can you say about my drawing?” “I like your drawing, this is cool!” Malapad na ngumiti ang anak ko at makikita naman ang kagalakan sa mukha ni Mr. Shein. When I saw that they’re having fun, iniwan ko sila at umakyat sa kwarto. Ang bigat sa loob ko lahat nang narinig ko kanina. How can Sico say that to our son? Kanina pa ako nagpipigil ng luha ko. Kinuha ko ang maleta ko—ngunit agad na natigilan nang marealize na wala kaming gamit na binili ni Kua dito. Lahat nang nandito ay binili ni Sico. Galit ako kay Sico… Ako ang sasaktan para kay Kua. Paano niya nagawang sabihin na pagkakamali ang anak niya? “What are you doing?” napatalon ako sa gulat na

ELIZABETH (Before they found out about Zeym’s condition) Napasinghap ako nang magising ako sa tabi ni Sico. Agad akong napabangon ngunit napahiga na naman ulit ng hilahin ako ni Sico pabalik. “You promised to stay with me,” nakangusong sabi niya at inamoy na naman ang leeg ko. “Sico,” “What?” maldit0ng aniya at inaamoy pa rin ako. “Nakatulog tayo,” ang sabi ko sa kaniya.. “So?” “Si Kua? Anong oras na? Hala ang papa mo,” kinakabahan na ako dahil pati ako nakatulog habang sinusuklay ko ang buhok niya gamit ang daliri ko kaninang umaga. “They are playing,” sabi niya sa akin at mas hinigpitan pa ang pagkakayakap sa akin. Nakadantay pa sa akin ang paa niya para lang hindi ako makaalis sa kaniya. “Sico,” hindi siya nakinig. Mahigpit pa rin ang yakap niya sa akin habang nakabaon ang mukha niya sa dibdib ko. Hindi ko alam anong mararamdaman ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko dahil sa kaniya and I bet naririnig niya ngayon ko. “Sico, why are you doing this?” “Because I love doing it