All Chapters of Pleasuring The Billionaire Twins: Chapter 21 - Chapter 30

Mabilis akong napalingon sa kinaroroonan ng pintuan nang bigla itong bumukas. Nanlaki naman ang aking mga mata at hindi alam ang gagawin ng biglang may kunsino ang pumasok sa loob. “Bro, Are you he—” putol na sambit ni Calvin nang makita ang kalagayan ni Vincent na walang saplot at presenteng naka upo sa swivel chair habang nakalingon kay Calvin na naka taas ang isang kilay na parang wala lang. “Sorry, na istorbo ko ba kayo?” nakatayong saad ni Calvin habang nagpapalit-lipat ang tingin sa aming dalawa ni Vincent. Ako naman na natutop sa aking kinatatayuan at alam kong namumula na ang aking mukha sa kahihiyan habang nakayuko at 'di maiharap ang mukha. Mahina namang natawa si Vincent. At may gana pa talaga itong tunawa! 'di ba ito nahihiya, parang wala lang dito na nandito sa loob ang kapatid niya at nakikita siyang walang suot na damit. “Hindi naman bro, Would you like to join?” Halos malaglag ang panga ko kasabay nito ang panlalaki ng aking mga mata sa sinabi ni Vincent kay Calvin.

Isang katok ang nagmula sa pintuan ang gumising mula sa aking mahimbing na pagkakatulog. I yawned before ako bumangon sa aking higaan. Medyo 'di pa maayos ang aking gising dahil na istorbo ang aking pagkakatulog. Naglakad ako papunta sa pintuan para buksan ito at makita kung sino ang kumakatok. Pagbukas ko nang pinto'y bumungad sa akin ang isang katulong na nakatayo. “Anong kailangan mo?” mataray kong tanong nito. Wala pa'kong ginagawa'y nanginginig na kaagad ito sa takot kala mo'y may gagawin akong masama sa kaniya.“I-its eight in the morning already M-madam. You need to hurry because you have a class on eight thirty am. That's what Sir Debbie said.” The maid said habang nakayoko at 'di kayang tumingin sa aking mga mata. I didn't say anything but to slam the door to her. Napairap nalang ako sa hangin na nag punta ng banyo para maligo. Almost ten minutes lang ang itinagal nang aking pagligo. After preparing my self for school lumabas na'ko ng aking k'warto sakbit-sakbit sa aking li

This is my third day here in Xcienisce University. Naglalakad ako sa hallway papasok sa klase namin. Halos buong student sa building na'to'y si Anna ang pinag u-usapan. Nagtatanong kung bakit 'yun pinatay ng isa sa mga guro rito sa Xcienisce University. Kahapon at natagpuan ang dalawang 'yun ng isang studyan sa loob ng restroom mga bandang ilang minuto bago ako umalis. 'di na'ko umattend sa lahat ng subject ko dahil tinatamad na'ko kaya naman mabilis na'kong umuwi kahapon. Tahimik akong naglalakad sa hallway na parang wala lang nang mag vibrate ang cellphone ko mula sa aking bulsa. I immediately get my phone and look what it is. From: Unknown Number: You killed her?Napakunot naman ako sa mensahe nito. And who the hell is this? Tanong ko sa aking isipan habang magkasalubong ang dalawang kilay. To: Unknown Number Yes, who r u?I replied nagpatuloy lang ako sa pagpunta sa room namin habang iniintay ang mensahe nito pabalik sa'kin. Nag vibrate naman ulit ang cellphone ko kaya ma

After of everything happened yesterday. Tila, parang walang nangyari. Every students here in Xcienisce University are normal walking, gossiping and everything seems like scary because they don't care about what happen yesterday. Im starting to think deeper of thoughts. I came back to the room and the room was so clean the dead body of my classmate was gone. Wala naring kahit na anong bahid ng dugo ang naroroon kala mo'y walang ibang nangyari sa silid na 'yun. After kong mag linis non sa restroom, umuwi na'ko sa bahay na may mga mantsa ng dugo ang damit. My father was not there so he did not saw me. Only somw made just saw me, full of blood the shirt im wearing. This is the fifth day here in Xcienisce University ngunit napaka rami na kaagad ang nangyari sa loob lang ng apat na araw. Nakakapagod ang apat na araw dahil sa mga bagay na pinag gagawa ko. Im busy walking alone in the hallway going to rest room when my phone suddenly beep. I got a message. Hmm who's going to message me? L

Catherine POV: “Meliz!” tawag ko kay Meliz habang mabilis na tumatakbo papalapit sa kinatatayuan nito. Mukhang 'di ata ako narinig nito kaya hindi man lang ito lumingon sa'kin. Nang mapansin niyang may papalapit sa kaniya'y saka lamang lumingon sa sa'kin si Meliz. Nagulat naman ito ng makita akong lumapit sa kaniya.“Ohh Catherine bakit ka tumatakbo?” bahid sa boses nito ang pagtataka. Pinunasan niya muna ang pawis bago sumagot. “Hinabol kita para sumabay sana sa 'yo pauwi, wala kasi akong kasama papauwi tutal malapit lang naman ang bahay niyo sa bahay.” sagot ko rito at sumabay sa paglalakad.“Ah kala ko naman kung ano, sana tinawag mo nalang ako kanina para naintay kita't 'di kana tumakbo.” saad naman ni Meliz. “Tinawag talaga kita kaya lang hindi ka lumingon kaya hinabol kita para maabutan.” sagot ko sa kaniya habang hawak ang sariling dibdib. “Tinawag mo ba talaga ako? Bakit hindi ko narinig? Nabibingi na ata ako.” ani naman ni Meliz at mahinang natawa. “Ano mag c-commute ba t