All Chapters of MAHALIN MO SANANG MULI: Chapter 21 - Chapter 30

JASMINE POVPagka Uwe ni jasmine sa Mansyon dumiretso na agad siya sa kwarto Niya. pagod na pagod ang pakiramdam Niya dahil sa daming nangyari mag hapon dagdagan pa ng bigat na nararamdaman Niya. dahil sa dala ng sobrang pagod hindi na napigilan pa ni jasmine ang pagbasak ng kanyang luha. hindi Niya akalain na darating pala talaga yong araw na siya naman ang hindi magugustohan ng taong mahal Niya. hindi Niya rin kasi akalain na mamahalin Niya pala talaga SI calix kahit sa unang pagkikita palang nila may naramdaman na siya kakaiba para Kay calix hindi Niya lang akalain na sa kanyang pagtangkang paglapit dito ay Lalo pa pala siyang mahuhulog dito. sa totoo lang hindi Niya pa naman talaga lubos na kilala si calix kapag mag kasama nga sila mukang laging galit ito hindi rin naman ito gentleman Kaya nag tataka siya kung bakit ganun na lang ang naging impact nito sa kanya. kung pagbabasihan lang din naman ang panlabas na anyo nito ay mas marami pa nga siyang nakilala na mas gwapo dito. kung

JASMINE POVilang minuto na Silang naglalakad sa masukal na Daan ng mapansin Niyang huminto ang mga kasama nilang katutubong ITA upang uminom sa Isang sapa. nang makalapit sila sa sapa ay hindi Niya naiwasan Pag masdan ang ininoman nitong sapa. malinaw ang tubig nito Pero maraming mga nahulog na dahon sa sapa kaya naman hindi Niya maiwasang mag sa lubong ang kilay sa pagtataka kung malinis ba ang iniinom nito."hahahaha wag ka mag alala Jas malinis yan"natatawang Sabi ni Fred kanina pa pala siya pinag mamasdan nito."are you sure?" hindi Parin siya makapaniwala na malinis iyon."oo naman Jas. saka kung ang inaalala mo na baka sumakit ang tiyan nila ay wala ka dapat ipag alala Jas. sana'y na ang tiyan Nila Jan" naka ngiting Sabi nito tumango na lang siya dito sa bagay hindi naman ito iinom doon kung Alam nitong makakasama sa kalusugan nito tumayo naman na ang mga kasama nila upang simulan ulit ang paglalakad. nakakaramdam na siya ng pagod nangangati na rin ang balat niya tumatama Kani

JASMINE POVHindi maka pag desisyon si jasmine kung lalabas na ba siya para tumulong sa mga kasama Niya kanina pa siya natapos maligo kaya lang nag aalangan siya kung lalabas ba o mag kukulong na lang ba siya maghapon."jas!.. Jas!" tinig ni kalo na nag mumula sa labas.Agad naman din siyang tumayo sa kinauupuan niya Upang pag buksan ito."jas okay lang ba? Kanina kapa namin hinihintay nag aalala na kami sayo kaya pinuntahan na kita dito." nag aalalang sabi nito."pasensya na nag aalangan kasi akong lumabas" nahihiyang sabi niya."bakit ka naman mahihiya? Wag mong sabihi-" hindi na nito na tuloy ang sasabihin ng bigla niyang takpan ang bibig nito."sige ipag sigawan mo pa!" Inis na sabi niya dito. Halos mamula na nga Yong muka niya sa sobrang kahihiyan tapos ngayon mukang pati si kalo may alam sa nangyari kanina."ibig mong sabihin na kita niya talaga?" halos hindi maka paniwala na sabi nito. "kailangan ba talagang ulit ulitin?" naiirita na sabi niya. "pero sabi niya wala siyang nak

JASMINE POVDinala nila ang mga manok na nahuli sa itang ng mga batang eata Upang katahin dahil anung oras na wala pa silang nalulutong ulam. Hindi pa rin kasi nakaka balik sila manang merna buhat ng umalis ito kanina. Marahil masyadong malayo na talaga ang lugar na ito sa bayan."itang ito na po Yong mga manok na kakatahin." magalang nasabi nito."mabuti naman at dumating na Kayo. Siguradong gutom na ang ating mga pana uhin" sermon ni mang nestor sa mga bata sabay labas nito kaya naman nagulat ito ng makitang kasama siya ng mga bata "nako nanjan ka po pala ma'am."nahihiyang sabi nito sa kanya. "okay lang po kasalanan ko rin naman po kung bakit sila natagalan."hinging paumanhin niya dito. Pinag masdan siya nito marahil nag tataka ito dahil puno ng putik ang kanyang paa. " susmaryosep kayong mga bata kayo wag niyong sabihin na sinama niyo pa si ma'am sa pag huli ng mga manok? "gulat na tanung nito sa mga bata. " eh kasi itang nagpumilit po siya kanina kaya wala na po kami na gawa."

JASMINE POVHabang palapit si jasmine sa mga kasama Niya ay hindi pa rin na wawala ang ngiti sa kanyang labi. Excited kasi siya makita ang magiging reaksyon ng mga batang eata kapag nakita ang dala niya siguradong matutuwa ang mga ito."ate Manyika!" masayang sabi ni kaykay ng makita siyang pabalik. "ate ganda kala namin doon kana po sasabay kumain sa kanila" natutuwang sabi ni mika. Kaya hindi niya na maiwasan mapangiti sa mga bata. "magagawa ko ba sa inyo yon" naka ngiting sabi niya. " siya nga pala may dala akong ulam galing sa kabila sigurado akong ma gugustohan niyo ito," sabay baba ng dala niya. Nakita niya kung pano namilog ang mga mata ng mga batang eata nung makita ang pritong manok. kaya Halos mag agawan pa ang mga ito sa pritong manok "aruy dios ko mga batang ito magdahan dahan kayo hindi kayo mauubusan!" natatawang sabi ni manang merna. "okay Lang po nay merna nakaka tuwa nga po sila"natatawang Sabi Niya."ikaw ineng anung kakainin mo?" nagtatakang tanung nito "okay