บททั้งหมดของ Will Never Feel Longing For You: บทที่ 11 - บทที่ 20

"Lo tinakot mo ko, ah? 'Wag gano'n!" malambing na kausap ni Dahlia sa Lolo nitong nakaratay sa hospital bed.Pinunasan niya agad ang luha sa gilid ng mga mata niya.Ito nga ang sakay ng ambulance na narinig nila kanina ni Shaun Dale kanina.Nagseizure ang Lolo niya kaya itinakbo ito ng hospital ng private nurse nito.For now kailangan nitong maconfine para maobserbahan. Tila palala na ang sakit nito."Sus wala 'to. Kayang-kaya," tila balewalang sabi nito kahit na kita naman sa katawan nito ang paghihirap."Eh, basta dito muna ko.""Di ba may pasok ka? Saka may private nurse naman ako, di mo kailangan magbabad dito. Saka ikaw rin hindi mo masisilayan si Shaun Dale," biro nito na ikinangiti na niya."Lo, ha chismax ka?""Eh, kamusta na ba kayo?"Bahagya siyang natigilan. Ano nga ba? Kanina lang gumawa sila ng kababalaghan sa kwarto nito. Ewan ba naman niya sa sarili kung bakit inakyat niya ito?Hindi kasi talaga siya mapalagay na blinock siya nito kaya pinuntahan niya talaga.Well kung

"Ano? Sumuko ka na?!" halos pasigaw na tanong nina Peachy at Nathalie nang magkita-kita silang apat sa isang restobar.Luhaang tumango si Dahlia sa tanong ng mga ito sabay lagok sa ng cocktail drink na inorder niya."Eh, bakit? Akala ko close na kayo? Di ba sinendan mo pa nga siya nung-" natigil ang baklang Peachy sa pambubuking sana sa kanya nang subuan ito ni Nath ng pulutan sa bibig."Sinendan ng?" takang tanong ni Liam na nasa tabi niya."Ng love quotes! Parang natuwa pa nga siya, eh!" salo ni Nathalie kaya thankful na nginitian niya ito Of course hindi alam ni Liam ang ginawa niyang kalokohan na pagsisend ng sexy pic kay Dale.Kumbaga girls talk kaya hindi ito kasali.At nahihiya rin siyang malaman nito."Ah kaya siguro hindi nahulog sa'yo. Nakornihan siguro," biro nito kaya siniko niya ito."So ano'ng plano mo? Give up na muna talaga? Hintay ka na lang ulit na mawalan siya ng gf, ganun?" usisa ni Peachy."Siguro," kibit balikat na sagot niya at lagok ulit.Naiiyak talaga siya k

Napainat si Shaun Dale sa kinauupuan. Isinara niya ang laptop at dumapa sa kama. Napahikab na dinampot niya ang smartphone.Parang tangang tiningnan na naman niya ang profile account ni Dahlia. Hindi pa naman siya ina-unfriend nito.Natutukso na siyang i-message ito. Tanungin kung kamusta na o kung ano'ng ginagawa? Napailing siya at inabot na ng hiya. Ano kaya kung ito naman ang akyatin niya sa kwarto nito? Napailing siya. Ipinikit na lang niya ang mga mata para magpahinga."Shaun Dale..." Napamulat siya nang may tumawag sa pangalan niya. Kaagad siyang napabalikwas nang makitang nasa gilid ng kama niya si Dahlia at nakatayo doon."Dahlia?" bumilis ang tibok ng pusong tanong niya.Napansin niyang napakagat labi ito at kita rin sa kislap ng mga mata nito ang pamumuo ng luha.Hindi na niya itatanong kung paano ba ito nakapasok, mukhang sa bintana na naman dumaan dahil hindi naman niya inilock iyon. Walang imposible dito."Ano'ng ginagawa mo dito?"Hindi ito sumagot bagkus ay parang b

Nang matapos ang dinner ay umuwi na rin si Dahlia dahil pupunta pa ito sa hospital kung nasaan ang Lolo nito."Awkward niyo kanina ah!" anang Nanay Sab niya na may dalang tasa ng tsaa.Nasa garden siya nagpapahangin."Siya lang naman itong ayaw akong kausapin," nasabi niya.Naupo ito sa harapan niya matapos ilapag sa table ang tasa."Dahlia is the daughter that I never had. Kaya nga gusto ko talaga siya for you. Magkasundo rin kami. Nanghihinayang nga ako sa inyo. Pero dahil tinuturing ko nga siyang anak at bilang kapwa ko babae, ang masasabi ko na lang ay buti nga sa'yo!" pairap na sabi nito kaya nagulat siya."Nay naman!""Don't get me wrong anak. Pero kasi, kung meron akong pinakamatiyagang tao na kilala. Siya yun. Imagine nung sinabi mong hindi mo na siya best friend? Pumupunta pa rin siya dito tapos pag may sakit ka, lagi kang dinadalaw. Taga-abot pa ng excused letter mo sa teachers niyo. Binibigyan ka rin ng notes para hindi ka mahuli sa lessons. May regalo din at palaging prese

"Usap naman tayo."Tila nakikiusap ang mga mata ni Shaun Dale.Napapiksi siya dahil parang tinulayan ng kuryente ang balat niya sa hawak nito."Sure let's talk..." kibit balikat na aniya para papayapain ang sistema niyang naliligalig na naman sa presensiya nito.Prenteng sumandal siya sa gilid ng kotse niya. Kunwaring hindi apektado.Nakapamulsang humakbang ito at tumabi ng sandal sa kanya. Nagkabungguan pa tuloy ang mga siko nila kaya naloka na naman siya.Mabilis na mabilis ang tibok ng puso niya. Sht. Wala pa ring pinagbago ang effect nito sa kanya! Amoy palang nito ay sapat na para manlambot ang mga tuhod niya.Wag kang bibigay Mars!- kastigo niya sa sarili.Humalukipkip siya at tumitig sa puno ng talong na nasa madawag na kasukalan di kalayuan sa pwesto nila.Ramdam niyang nakatingin ito sa kanya."You could slap me if you want..." basag nito sa katahimikan kaya napalingon siya dito.Tama, nakatingin or mas tamang sabihing nakatitig ito sa kanya. Pero pilit siyang nagrelax."At w