Lahat ng Kabanata ng My Extraordinary Wife: Kabanata 21 - Kabanata 30

STESHA'S POVNakakadena ang aking paa habang nakakulong ako dito sa kwarto. Hindi parin ako makapaniwala sa aking natuklasan. That freak Matteo Arnaldo Cuenco is an enemy! Who would have thought na ang bestfriend ko pa ang punyetang pasimuno ng lahat ng ito. Hindi ko lubos maisip na ang itinuring ko nang kapatid ang gagawa nito sa akin."Kain ka muna," saad ni Gunther.Siya yung kanang kamay ni Matteo dito at siya rin yung lalaking nagbitbit at nang-uto sa akin papunta dito sa mala haunted house na mansion."Gusto ko ng Korean Food, sabihin mo kay Matteo," saad ko dito.At dahil ginalit niyo ako, pwes papagurin ko kayo.Tinitigan niya muna ako bago umalis sa aking harapan, makaraan ang ilang minuto ay pumasok si Matteo na nagngingitngit ang mga ngipin habang bitbit ang kanyang baril tsaka ako tinutukan sa aking noo."At may gana ka pang magrequest ng pagkain matapos ang lahat ng ginawa mo sa akin at sa ama ko, putang*na ka!""Mas puta ka!" sigaw ko pabalik dito tsaka dinuraan. "Wala a

STESHA'S POVHindi ako makatulog sa kadahilanang naglalaro sa aking isipan ang box at kung mayroon ba kayang magliligtas sa akin dito. Napapabuntong hininga na lamang ako habang inaalala ang napag-usapan namin ni Mr. Bamar noon."Kunin mo itong box na ito dahil ito ang sagot ng lahat ng mga ito." Aniya sa akin habang inilalahad sa aking harapan ang isang kahon.Kinuha ko ito mula sa kanya at binuksan ito. "Mayroong mapa diyan sa loob, kunin mo ito at baybayin ang lugar na iyan."Napatingin ako dito. "Ano namang meron doon?"Bumuntong hinga muna ito bago nagsalita, "Nandoon ang lahat ng aking sekreto." Ang huling sabi nito sa akin.Napalingon ako sa pintuan naang bahagya itong bumukas. Sinilip ko ito at nakita kong si Matthias pala iyon. Pumasok siya sa loob at umupo sa kama ko."Anong ginagawa mo ditto?" tanong ko sa kanya.Kumunot ang noo nito tsaka napailing pa habang nakatingin sa akin. "Hindi mo pa talaga alam ang totoo no?" tanong nito na siya ring nagpakunot ng noo ko."Anong to

THIRD PERSON'S POVNakaupo sa isang silya si Blue habang nakagapos ang mga kamay at paa. Napadura siya ng malasahan ang dugo sa kanyang bibig sanhi ng pagkakabugbog. Puro pasa ang kanyang mukha na animo'y galing sa isang boxing."Boss may badnews," rinig niyang sabi nang isang tauhan.Hithit ang sigarilyo, kitang kita sa mata ni Blue kung paano ibinuga ng amo nito ang usok mula sa sigarilyo sa mukha ng kanyang tauhan."At ano naman yan?""Nakatakas po iyong babae."Agad napatayo sa kinauupuan ang amo nito tsaka sinampal ang tauhan. "Anong sabi mo?!" Lihim na napangisi si Blue sa kanyang nalaman. "Come on wife, save me,” piping dasal niya at bahagya pang natawa. Hindi siya makapaniwala na biglang nabaliktad ang kanilang sitwasyon. Pero okay na rin iyon kaysa naman ang asawa niya ang malagay sa alanganin."Nakataka---""Hangal! Ano pang ginagawa niyo?! Hanapin niyo ang put*nginang babaeng yon!" Inis na naglakad ang amo nito at pinuntahan si Blue sa kanyang kinaroroonan. "Punyeta ka!"

STESHA'S POVMabilis ang aking paghinga habang nakaupo sa sahig. Kakatapos ko lang patulugin ang isa sa mga tauhan ni Jeremy na nakabantay sa pwestong kinalalagyan ko. Tumayo ako at pinindot ang switch na siyang maglo-lock ng lahat ng pintuan ng bahay kubo. I look at Blue's direction and let out a smile before throwing him a paper plane.Napamulat siya sa kanyang mata at napalinga sa paligid, searching the person who disturbed his moment. Agad napako ang kanyang atensyon sa akin at napatitig sa aking kabuuan. Malapit ko nang makalimutan na nagpagupit pala ako ng buhok kaya marahil ay kinikilala pa niya ako lalo na't nasa madilim na bahagi ako ng bahay.He smiled at me and nodded his head. Kinuha ko ang aking baril at lumabas sa aking pinagkublian ngunit may humila sa aking katawan. I was about to kick and throw a punch to this fucking man nang maaninag ko ang kanyang mukha. He smiled and hugged me as soon as I was able to look at him. Muntik pa akong mapaiyak ng makita ko ang kanyang

THIRD PERSON'S POVIsang nakakasilaw na liwanag mula sa fluorescent ang bumungad kay Stesha nang imulat niya ang kanyang mga mata.Maputi ang dingding pati ang mga kagamitan sa loob ng silid.Nasa hospital ako. Bulong niya sa kanyang sarili.Agad siyang napa-upo sa kamang kanyang hinihigaan at napalingon sa paligid.Nandoon ang kanyang pamilya, nakatingin sa kanya ang kanyang ama't ina at mga kapatid. Binigyan naman siya ng tubig ni Sebrone at ininom niya ito bago nagsalita. "Nasaan si Blue mom, dad?"Tumingin sa kanya ang kanyang ina at ama, mababakas sa kanilang mukha ang kalungkutan na siyang nagpakaba kay Stesha. "A-anak, wag ka munang kumilos diyan, makakasama yan sa anak mo.""Anak ko?"Tumango ang kanyang ina na siyang ikinatuwa naman niya. "Alam na ba to ni Blue mommy? Tiyak na matutuwa yun 'pag nalaman niyang magkakaanak na kami."Napaiyak naman si Mrs. Montef