All Chapters of KEEP ME CLOSE: Chapter 101 - Chapter 110

DALAWANG LINGGO ANG MATULING LUMIPAS. At walang ibang ginawa si Trini kung hindi i-lugmok ang sarili sa kalungkutan. Sa unang linggo ay nagkulong lang ito sa condo unit ni Jerome Sison. She and her cats stayed in the guest room of Jerome's three-bedroom unit. Pinatay niya ang cellphone sa unang buong linggong iyon upang umiwas sa lahat.Sa ikalawang linggo ay nagpasiya na siyang buksan ang komunikasyon, at doon ay nakatanggap siya ng tawag mula sa abogado niya. Nalaman niya mula rito na isang linggo na ring wala si Gene sa Ramirez, at tulad niya'y hindi rin ma-contact ang numero nito. Ibig sabihin, sa unang linggo ay walang nagpapalakad sa Trinity's Place.Well, she had no one to blame; she just left without a word, and she knew it was so unprofessional of her to do. Ang dalawang staff niya sa facility ay pawang mga breadwinners; kung mapapabayaan ang Trinity's Place ay mawawalan ng trabaho ang mga ito.God, she had many things to worry about, but she just couldn't turn her back of he

16 years ago..."I'M SORRY TO INFORM YOU, MR. VALENCIA. Mabilis na kumalat ang cancer sa katawan ng inyong asawa, at hindi na ito kayang agapan pa ng gamutan."Antony Valencia's face turned pale. Magkahalong pag-aalala at pagkalito ang makikita sa mga mata nit. "Pero... tinanggalan na siya ng matres sampung taon na ang nakararaan, hindi ba? Ikaw ang nag-opera sa kaniya noong sa ospital ka pa nagta-trabaho. I-I don't understand... Bakit pa..."Huminga nang malalim ang cuarenta y anyos na si Dra. Hernandez. "The cancer developed in another part of her reproductive organ, and—""Let's have that part removed, then." Pinagpapawisan na nang malapot si Anton

            "TRIN..."            Napasinghap siya nang marinig ang pagtawag ni Jerome sa likuran niya. She felt like she was drowning and there was a hand that pulled her back to the surface. Atubili niyang inalis ang tingin sa masakit na tanawin at nilingon si Jerome.            "Do you want to leave?" he asked, careful with his words.            "W-Why?" aniya. Alam ni Jerome ang damdamin niya kaya sigurado siyang alam nito na sa mga sandaling iyon ay nadudurog ang puso niya sa nakikita.            "You don't want to be here witnessing that

Ten years ago...           "Kumusta ang pakiramdam mo, Lanie?" nag-aalalang tanong ni Felicia nang maupo sa tabi ng hospital bed ng nanghihina nang si Mrs. Lanie Valencia—ang ina ni Trinity na halos pitong taon nang pabalik-balik sa ospital dahil sa kanser na kumakalat na sa buong katawan nito.           "Hindi ko alam kung papaano sasagutin ang tanong na iyan nang hindi nagmumukhang kaawa-awa, Felicia," nakangiting wari ni Lanie habang pilit na bumabangon. Sumandal ito sa headborad ng kama saka nagpakawala nang malalim na paghinga. "Pangalawang pasok ko na ito sa ospital ngayong buwan, nag-aalala akong baka malapit na akong kunin ng Diyos."&nb

           "BABABA PO BA KAYO, MA'AM?" tanong ng taxi driver habang nakatingin kay Trini mula sa rearview mirror. Kanina pa sila nakahinto sa tapat ng isang bahay na may malaking garahe sa harap, subalit ang pasahero ay hindi pa rin kumikilos mula sa kinauupuan.           Si Trini na mahigit limang minuto nang nakatanaw sa bahay ni Gene ay napalingon sa driver at nagsabing, "S-Sandali lang po." Saka nito ibinalik ang pansin sa labas.           Nakasara na ang garahe sa harapan subalit bukas ang ilaw sa loob ng bahay—ibig sabihin ay may tao sa loob. At kung may isang bagay ang nakaagaw ng pansin niya ay ang pamilyar na motorsiklo sa harapan.