All Chapters of ALESSANDRO GAMBINO (The Black Sparrow Society): Chapter 31 - Chapter 40

Instead of thinking about what Antonello said, he focused on cooking. He wanted Pietra to come home to the perfect dinner. He also made leche flan. Mabuti na lang at bumili s'ya ng isang dosenang itlog kanina. May mga condensed milk din sa pantry. Saglit niyang nakalimutan ang mga isipin at masayang nagluto. When the door opened, Pietra was on the phone and motioned for him to be quiet. Hindi nito kasama si Magnus at Rob at malamang ay nagtungo sa katabing unit. "Yes, Kuya. I know." Napangiwi ito. "I can't. I have—" Tumingin si P sa gawi niya. "I have commitments and I can't just leave." Napabuntong hininga ito. Hindi niya marinig ang sinasabi ng kapatid nito pero sa tono ay mukhang pinauuwi. "I will come and visit when I can, but now is not a good time. Yes, I am okay. Okay. Yes. Love you too. Bye." Pasalampak na naupo si P sa couch at pumikit. She was at work all day at hindi man lang ito nagtext sa kaniya o tumawag. Taylor was right when he said she was not the clingy kind. Ikin

“Hello po, Ma’am. Maui po pala. Natatandaan n’yo pa po pala ako.” Nanatili ang staff sa labas ng pinto. Tumango si P. “Sa Sta. Monica.”“Opo. Bago po umalis si Ale— I mean Sir Ale po, inalok po niya na magtrabaho sa restaurant na itatayo niya." “Really.” Ngumiti si Maui at sumagot kahit hindi naman tinatanong. “Opo, Ma’am. Sige po at hindi na rin ako magtatagal para makakain na kayo.” Nagpaalam na si Maui at nang maiwan sila ni P ay dinala niya ang pagkain sa counter. Nagsimula siyang maghain. Nang maramdam niya ang matiim na titig nito ay tumingin siya sa direks’yon nito.“What is it?”“Did you date her?” P does not look happy. Kahit hindi ito umamin ay ramdam niyang nagseselos. "Don't you laugh, Gambino." Naiiling siyang naglakad papunta kay P. "I did not date her. I was just trying to help her. Actually, halos lahat ng mga staff sa restaurant ay may mga pinagdaraanan." Hinila niya ang silya at pinaupo si P. Walang imik itong tumalima saka siya naupo sa tabi nito. "Noong nag-eex

And just like that, their lips are locked together. Isa-isang nahubad ang mga saplot nila at walang usapan sa pagitan nilang dalawa. P was writhing underneath him as he traced her jawline and kissed her throat all the way down to the valley of her breasts. "Ale," mahinang sambit nito sa pangalan niya. Her voice was hoarse, but it added to the desire that's consuming him right at this very moment. Sumuklay ang mga daliri nito sa buhok niya at sa halip na umiwas, lalo pa nitong inilapit ang dibdib sa mga labi niyang kanina pa nasasabik. Pinaraanan niya ng dila ang tuktok ng dibdib nito at umani siya ng isang ungol mula sa nobya. Napangiti siya at sandaling inangat ang sarili para pagmasdan ang kagandahan nito. Yumuko siya at sinimulang hagkan ang mukha nito. Ang braso hanggang sa dulo ng bawat daliri, pati na ang lahat ng kurba ng katawan. P was perfect in every way at wala siyang gustong baguhin sa babaeng minamahal niya. "Ale." Inip at may gigil na ang tinig ni P. "What are you doi

It's been hell of a week for him. P was in a foul mood the whole time. Dalawang araw din itong nilagnat at hirap umihi. Kahit sina Magnus ay sinungitan nito kaya ang dalawang bantay ay palaging tumityempo ng pagbisita sa kanila. Sa wakas ay magaling na si P. Her mood is much better and now focusing on her pile of work. Maya't maya rin ang tawag ng mga team members nito sa New York and it's not even eight in the evening in the Philippines. Oras sa New York ang sinusunod ni P kapag may pending na trabaho. "Hey, why don't you take a break and go for a drive with me?" aya niya sa nobya.Kanina pa ito alas sais nakaungkot sa harap ng laptop nito at hindi siya magtataka kung tuluyan manlabo ang mata sa dalawang malaking monitor. He cooked dinner for them at muntik na lumamig dahil ayaw nitong iwan ang ginagawa. "Drive where?" tanong nito sa kaniya na hindi man lang siya tinapunan ng tingin. "I don't know. Grab some street food? Parang gusto ko ng adidas.""Chicken feet?""Yes. You can h

Before Anton can say anything back, nagpaalam na siya sa kapatid nang marinig ang call waiting sa kabilang linya. He was hoping it was P. “Tell me you’re Pietra.”Napatawa ang lalaki sa kabilang linya. “I am Pietra.” Nang marinig ang pamilyar na boses ay nakahinga siya nang maluwag. “Rob.”“I am glad you still have your screws on. What’s going on with you, Gambino? It’s only been several hours.”“She promised me that she will call me as soon as you guys land.”“She couldn’t,” sagot nito sa kaniya.“Why not?”“His brother is here.” Inisip niya kung sino sa mga kapatid nito. “Lucian.”Si Lucian ang panganay na kapatid ni P, pero ano ang ginagawa nito sa New York? Ang alam niya, hindi ito lumalabas ng Italy madalas. Lucian’s timing is impeccable too. “He is here with a friend and they called just before the plane took off. Lucian was already there as soon as the door opened so none of us had the time to call you.”“But is she okay?”“Of course she’s okay. Why wouldn’t she?” He felt bet