All Chapters of Sold Her Virginity (Filipino): Chapter 41 - Chapter 48

IT HAS BEEN almost a year since Elvin didn't see Lane. Halos pagsakluban siya ng langit at lupa dahil wala siyang ibang inisip kundi ang dalaga. And Elvin knows there is a right time to meet her. He misses Lane. He misses his wife. He misses all of her being. He wants Lane right now. He needs her. Muli, nilagok na naman ni Elvin ang alak sa bote na hawak-hawak niya. Nasa kaniyang bahay siya— mag-isa habang nagpapakalunod sa alak. Nakaupo siya sa sahig habang nakasandal sa pader at hindi na mabilang ang mga bote ng beer na nagkalat sa kuwarto niya. He was depressed. Hindi na niya alam ang kaniyang gagawin dahil matagal na niyang hindi nakikita si Lane. Isang taon ang nakalipas, wala siyang ibang ginawa kundi ang ipahanap, hanapin, at isipin ang babaeng pinakamamahal niya. Mahal na mahal at miss na miss na niya si Lane. Napabayaan na niya ang kaniyang sarili. Palagi na lang siyang sa loob ng bahay at ni hindi man lang lumalabas. Nakalimutan na rin niya ang kaniyang kumpanya pero mabut

TULALA SI SHANELLE habang prenteng nakaupo sa malambot na upuan. Ilang buwan na pala ang nakalipas nang malaman niyang wala na si Elvin. Gusto niyang maniwala at pilit niyang naniniwalang wala na nga ito pero hindi niya kaya. Hindi siya naniniwalang patay na ang lalaking mahal niya. Si Elvin, mamamatay ng ganoon na lamang? Sa pagkakaalam niya, iba si Elvin, hindi lang ito basta demonyo... matapang din ito. At kahit ganoon pa man ang binata, hindi siya magsasawang mahalin ito. Hanggat wala siyang nakikitang katawan ni Elvin, hindi siya maniniwalang patay na ito. Buhay pa si Elvin. Buhay pa ang lalaking mahal niya— ang asawa niya. Oo, asawa na niya ito at ngayon lang niya natanggap na mag-asawa sila. Ni hindi niya nga tinanggal ang singsing na nasa daliri niya, e dahil ganoon niya kamahal ang binata... hindi niya ito kayang pagtaksilan. Walang makakapantay sa pagmamahal niya mula rito. Basta naniniwala siyang buhay pa ito sa ngalan ng Diyos."Hoy, bakla! Sino naman ba ang pinagnanasahan

"I'm really sorry for what happened, Shanelle. Forgive us for what we did," anito sa mahinahong tono.Ngumiti siya rito. "Kahit nalaman kong buhay si Elvin, hindi ako nagtanim ng galit sa inyo kahit itinago niyo pa sa akin na totoong buhay siya. Medyo masakit lang kasi ilang buwan na akong tanga at pilit na sinasabi sa sarili ko na patay na si Elvin pero malakas ang pakiramdam ko na buhay siya. Bakit niyo nga pala ito ginawa?"Iyon lang ang gusto niyang malaman, kung bakit nila nagawa ito— ang itagong buhay si Elvin."It's because of his safetiness. Mayroon lang akong ikukuwento sa iyo. Nang nasa ambulansya kami ni Elvin, the doctor announced that he is already dead. Pero nang makarating kami sa hospital, it's a miracle dahil nabuhay pa siya. He's still breathing. That time, hindi na siya nagising at ngayon lang siya nagising. Na-comatose siya, Shanelle. Itinago namin si Elvin para sa kaligtasan niya. Bakit? Did you know our dad was dead. My dad was shot by the unknown organization at

Ngumiti siya at sinapo ang kanan nitong pisngi. "Mahal na mahal din kita, Elvin," wika niya.Ngumiti rin si Elvin at dumukwang sa kaniya pero hindi pa man nito nalalapat ang labi sa kaniya nang biglang umiyak ang magkambal. Nang tingnan nila ang dalawa, nag-aaway na ito— naghahampasan ng mga laruan. Kaagad silang gumawa ng aksyon, kinuha niya si Erin habang si Elvin naman ay kinuha si Elvis.Bakit parang pakiramdam ni Shanelle ay mamanahin ng dalawa ang ugali ng ama nila? Huwag naman sana, baka mamatay siya kaagad nang maaga.KATULAD NG USAPAN, sa isang buwan na sila magpapakasal sa Spain kaya sa isang linggo ay lilipad na sila sa patungo sa nasabing bansa para maghanda. Patungo si Shanelle sa Cavite— sa restaurant niya na pinamamahalaan muna ni Fatima. Ilang oras pa ang nakalipas ay nakadating na siya."Good afternoon po, Ma'am Shanelle," anang isang waitress."Magandang hapon din," nakangiti niyang bati pabalik.Binati pa siya ng mga empleyado niya na sinasagot din nama niya kaagad.