All Chapters of Marked by a Playboy Prince: Chapter 51 - Chapter 60

KABANATA 50IAN’S POVPareho kaming tahimik habang nagmamaneho ako. Hindi ko alam kung ano ba ang magandang sasabihin para magpatuloy ang pag-uusap namin kanina. Paminsan-minsan ay napapasulyap ako sa kanya. Myca is looking outside the car window. Mukhang wala rin siyang masabi.Tumikhim ako at iniliko ang kotse. She said she will buy something in the mall. Kaya naman sa pinakamalapit na malaking mall ako dumiretso. Hanggang sa nakarating na kami sa parking lot ay wala pa rin kaming imikan. I wonder if she is feeling bored right now.“Thank you.” Nagpasalamat siya nang pagbuksan ko siya ng pinto.Ngumiti na lamang ako. Ano bang magandang sabihin? Medyo nakakaramdam ako ng kaba ngayon. Hindi ko alam kung bakit. Pero baka normal lang ito. Nakasunod lamang ako sa kanya sa paglalakad hanggang sa makapasok na kami sa mall. Maraming tao ang nandito. Ang iba ay napapatingin sa kanya lalo na ang ibang mga lalaki.Medyo naiirita ako sa tuwing nakikita ko ang pagtitig nila kay Myca pero wala ak

KABANATA 52MYCA’S POVWalang ibang nagawa si Farish nang higitin siya ng kanyang mga kasamahan habang tulala pa rin ito. Ian apologized to the other customers, staff and the manager of the restaurant for what happened just now. Mabuti na lamang at wala namang nagreklamo. Dahil hindi naman daw kami ang nagsimula nun. I apologized too because I find it rude to ignore the fact that we are still involved in that incident. Ian and I are now both seated but none of us continued eating. Parang nawalan na rin ako ng ganang kumain dahil sa nangyari.Sa ibang pagkakataon ay babaliwalain ko ang nangyari ngayon pero nakakaramdam na ako ng hiya sa sarili lalo na ngayong magkaharap na kami ni Ian. Nahihiya ako na nakita niya pa ang nangyari ngayon. Mas lalo akong nakaramdam ng galit kay Farish. Ano na kaya ang iniisip ni Ian sa ngayon? Pakiramdam ko ay wala na akong mukhang maihaharap sa kanya sakaling maging straightforward siya sa akin na nakakahiya ang nangyari kanina. Pero nilinaw ko lang nama

KABANATA 54MYCA'S POVNatataranta kong nilingon ang fitting room. Nasa labas na si mama at nagpapalinga-linga. Hindi niya ako makita dahil sa pwesto namin ni Ian. Binalingan ko ng tingin ang kasama ko at sinubukang alisin ang pagkakapulupot ng kanyang mga braso sa aking baywang. He just watched me pull out his arms on my waist with his serious look."Pupuntahan ko na si mama," paalam ko sa kanya.Naalis ko na ang pagkakapulupot ng kanyang mga braso sa aking katawan. Pero lumipat ang kanyang kamay sa aking siko. Nakakaramdam ako ng kiliti pero hindi ko naman iyon inalis agad."Can I still text you tonight? Or you will be busy with the party?" he asked."Hindi ko alam. Pero pwede mo naman akong i-text.""Okay. Take care, baby."I nodded. "You too."Binitawan niya ako at inilagay ang magkabilang kamay sa kanyang bulsa. He glanced at my mother then back to me. Hindi ko na hinintay pang magsalita siya ulit dahil tinalikuran ko na siya at naglakad na patungo kay mama. Gusto ko sanang lingu

KABANATA 56IAN'S POVI feel light and happy the whole time I am dancing with Myca. Hindi ko maalis ang tingin ko sa kanya. She looks damn stunning. Pakiramdam ko ay ako na ang pinakaswerteng lalaki sa buong mundo dahil kasayaw ko siya ngayon. She's not even wearing a grand evening gown but the simplicity of her lavender dress made her look elegant and prim with her hair in a milkmaid braid. I can't take my eyes off of her ocean blue eyes.I leaned my face on her ear and whispered, "You look gorgeous, baby." Umayos ako agad ng tayo para pagmasdan ulit ang kanyang ekspresyon. She blushed but still showed me her cold expression."Thank you. You too," she said.My brow shot up. "I look gorgeous?" I jokingly asked.She chuckled, rolled her eyes, and them shook her head."You look handsome, of course," tunog pikon nitong sagot pero natatawa naman.I held her waist closer to me. Hindi pa ako nakukuntento sa agwat naming dalawa. Gusto ko na lang siyang yakapin ngayon pero maraming camera an

KABANATA 58IAN'S POVAlas tres y media na sa umaga pero dilat na dilat na ang mga mata ko. I woke up earlier and as I have expected, I had a nightmare. Dalawang oras lang ata ang itinulog ko. I imagined a lot of happy things to happen just to divert my attention from it. Malayo na ang narating ng imahinasyon ko. Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa aking alaala ang lahat ng nangyari. Pakiramdam ko nga ay nasa gitna pa rin ako ng karagatan at nasa bingit na rin ng kamatayan. My heart is racing so fast and I feel uneasiness all over my body. It feels like nervousness and dread took over my body system. Bumangon ako at tumayo. Dumiretso na ako sa banyo at naligo para mas lalong magising ang diwa ko. Maglalakad-lakad na lang ako sa dalampasigan. I took a shower. Pagkatapos kong magbihis ay lumabas na ako ng kwarto. As expected, the hallway is silent. Tulog na ang karamihan sa customer kaya wala akong naririnig na nag uusap-usap.Tinahak ko ang daan patungo sa elevator. Lumiko ako sa kana