Semua Bab วันนี้ฉันกำลังจะตาย: Bab 11 - Bab 13

บทที่ 10 ทบทวนชีวิตและความเสียใจของฉัน ช ี วิตเป็นเรื่องตลกและน่าเย้นหยันยิ่งนัก พ่อกับแม่ตั้งชื่อฉันว่า "รูว์" ซึ่งแปลว่า "โศรกเศร้า" และเมื่อฉันนอนอยู่ที่นี่เพื่อรอวันตาย ตอนนี้ฉันตระหนักได้ว่าฉันใช้ชีวิตด้วยความเสียใจมาทั้งชีวิต แม้ว่าฉันจะรู้จักคนมากมาย มีลูกสามคน มีสามีเก่าสี่คน มีชื่อเสียง และมีแฟนๆทั่วโลก แต่ฉันกลับรู้สึกโดดเดี่ยวอย่างสิ้นเชิง ฉันใช้ยาหลายอย่าง พบที่ปรึกษาทุกสัปดาห์สำหรับอาการซึมเศร้ารุนแรงที่ฉันเป็น และแม้ว่าสิ่งเหล่านี้อาจช่วยได้เล็กน้อย แต่สุดท้ายแล้วฉันก็ยังคิดที่จะจบชีวิตลงเพื่อให้ความเจ็บปวดที่ฉันรู้สึกภายในหายไป สิ่งเดียวที่คงที่ในชีวิตตั้งแต่ยังเป็นเด็กคือความเจ็บปวดทางอารมณ์ ความโศกเศร้า และภาวะซึมเศร้าที่ฉันรู้สึกเหมือนเป็นอัมพาตมาตลอด มันคือความเจ็บปวดที่มาจากแก่นแท้ของฉัน ตลอดชีวิตฉันรู้สึกเหมือนกำลังแสดงบทบาทราวกับว่า " ชีวิตเป็นเพียงละคร " ตอนที่ฉันทำงาน ฉันเป็นนักแสดง เล่นละคร และเสแสร้งเป็นคนอื่น และอย่างที่ฉันได้รู้วันนี้นั้น ตลอดทั้งชีวิตถึงจะไม่ได้อยู่ในฉากแล้ว แต่ฉันก็ทำเหมือนรับบทบาทเหล่านั้นอยู่ และสุด

บทที่ 12 ชีวิตหลังความตาย ห ลังจากที่ฉันตายบางสิ่งที่น่าแปลกใจก็เกิดขึ้น เนื่องจากฉันไม่ได้นับถือศาสนาใดเลยในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ ฉันจึงรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าความตายไม่ใช่จุดจบ ฉันเสียชีวิตตอน 1 ทุ่ม เป็นเวลาที่ดวงอาทิตย์กำลังเคลื่อนลับยอดเขา และพลบค่ำกำลังคืบคลานเข้ามา ฉันรู้สึกขอบคุณที่ลูกๆ มาอยู่เคียงข้างทำให้ฉันไม่รู้สึกโดดเดี่ยวตอนสิ้นลมหายใจ แม้ว่าฉันต้องดิ้นรนตลอดทั้งชีวิต แต่ในที่สุดฉันก็รู้สึกสงบสุขเพราะลูกๆได้ให้อภัยฉันแล้ว และตอนนี้ฉันก็ได้เข้าใจความหมายของชีวิตแล้วเช่นกัน ฉันตระหนักรู้ว่า ก่อนที่จะเสียชีวิต ฉันได้ใช้เวลาทั้งชีวิต ค้นหาสิ่งที่มีอยู่แล้วในหัวใจไปทั่วทุกมุมโลก การดิ้นรน การไม่มีความสุข ความเหงา และภาวะซึมเศร้ามากมายที่ฉันรู้สึกตลอดชีวิตเกิดขึ้นเพราะฉันกำลังมองหาคำตอบผิดที่ มันเป็นเพียง ภาพลวงตาของชีวิต  ฉันได้ใช้ชีวิตและเล่นตามบทมาอย่างดีจนกระทั่งวันสุดท้ายของชีวิตถึงได้รู้ว่ามันเป็นเพียงละครและไม่มีเรื่องใดเลยที่เป็นเรื่องจริง เมื่อฉันสิ้นใจ โพธิ ได้ละกายของฉันไว้กับ อนัตตา ร่างที่เธออาศัยอยู่ตลอด 85 ปีที่ผ่านมา โพธิ บอก