Kanina pa nanginginig ang tuhod ko sa kaba, takot, at pagkalito sa mga nangyayari. Reception na nang kasal namin ni Roscoe, pero hindi pa rin nagsi-sink in sa utak ko na siya si Roscoe Fernando.My first love. My first boyfriend.It's been seven years since we broke up. Pitong taon na hiniwalayan ko siya. Matagal na at alam kong masikap siyang tao noong una kaming nagkakakilala, pero hindi ko aakalain na yayaman siya ng ganito!I smile when I remember that day. The day when we first met. Nasa hospital ang Nanay niya kaya pinasakay ko siya sa SUV namin. I saw him that day, walking miserably sa gilid ng daan. Malungkot at mukhang malaki ang problema."Come on, Davina! Smile!" Napaigtad ako nang marinig ang boses ni Mommy. Pinanlakihan niya ako ng mata. Doon ko lang napagtanto na nasa harapan kami ng mga kilalang tao.I smiled and greeted some of our visitors. More like, bisita ni Roscoe. Sa nangyari sa kompanya namin, literal na walang tutulong sa'min. They're just here for our wedding
Read more