All Chapters of Beauty Revenge: Chapter 21 - Chapter 30

“William Point Of View”Andito kami ni ace sa labas ng emergency room hindi ko alam pero sobra ako kinabahan dahil habang nasa kotse kami na papunta dito ay nakita ko na may dugo na dumadaloy sa hita ni delia. Madaming pumasok na tanong sa isip ko at andun na rin talaga ang lubhang pagaalala kay delia at kung meron man siyang dinadala na sanggol ay mas lalo ako natatakot dahil baka mawala ito sa taong mahal ko.Tinawagan na ni ace si tito devin at papunta na ito dito sa hospital napasabunot nalang ako sa sarili ko. Kanina pa ang mga doctor sa loob ng emergency pero ni isa wala pang lumalabas dito nakita ko si matthew na tumatakbo papunta dito pawis na pawis ito nakaramdam lalo ako ng galit ng makarating na siya sa pwesto naming ay agad ko siya sinugod at hinawakan sa kwelyo.“WALANG HIYA KA SINAKTAN MO ANG BABAENG MAHAL KO!” galit na sabi ko sa kanya. Nakipagtitigan siya sa akin hindi ko alam pero gusto ko siya suntokin ng suntokin.He smirked on me, hindi ko napigilan na suntokin siy

“William Point Of View”Ngayon ang labas ni delia mula sa hospital ng umuwi sila tito kagabi tulala na si delia pero naiintindihan ko siya kayilangan ko intindihin ngayon ang babaeng mahal ko inalayan ko siya tumayo sa kama at kinuha na ng bodyguard nila tito davin ang gamit ni delia. Hinawakan ko sa kamay si delia kaya ito napatingin sa akin.“Remember I won't leave you okay.” I said. She’s nooded lumabas na kami sa room at sinalubong kami ng bodyguard ni chairman moses at naglakad papalabas ng hospital. Pagkalabas naming ay bumunggad na sa amin ang tatlong van napailing nalang ako dahil sigurado ako sa dalawang van na yan ay puro bodyguard lang. pinagbuksan kami ng pinto inalayan ko sumakay si delia dahil nanghihina parin ito.Habang nasa byahe kami ay biglang umulan ng malakas tinititigan ko lang si delia habang nakatingin ito sa labas ng bintana kinuha ko ang kamay niya pero nanatiling nasa ulanan parin ang atensyon niya. Tahimik lang siya at hindi man lang pinansin ang paghawak

“William Point Of View”Andito parin ako sa hospital room ni ellise, ligtas silang dalawa ng baby niya nakaramdam din ako ng takot pero mas nagaalala ako kay delia lalo na ngayon hindi ko alam kung asan siya. Kayilangan niya ako pero hindi ko rin siya macontact.Lumabas muna ako sa hallway at muli ko tinawagan si delia pero nakapatay ang phone niya, napasandal ako sa pader lumabas si dad kaya binulsa ko na ang phone ko at humarap sa kanya.“Sumagot na ba si delia?” Dad asked me.“Hindi pa dad.” Malungkot kong sabi.Sumandal siya sa pader at napatingala. “Malaki ang pagkukulang ko sa kapatid mo pero hindi ko alam kung kanino ko dapat isisi yung nangyari kay ellise.” Dad said. “M-masama na ba akong ama? Hindi ko alam gagawin ko kaya nagawa kong saktan si delia anak hindi ko gusto yun dahil mahal ko rin si delia.” Pumipiyok na sabi ni dad.Lumapit ako kay dad at tinap ko ang balikat niya. “Iba si delia dad, I’m sure naiintindihan ka niya.” I said.“Gusto kong mapalapit sa kaptid mo pero

Nakalipas ng ilang oras ay nakalapag na ang sinasakyan namin. Pagkababa namin sinalubong kami ng bodyguard ni tito gilbert inalayan ako ni Xavier sumakay sa kotse.Hinawakan ako ni Xavier sa balikat. “Are you okey? Namumutla ka.” Nagaalala niyang sabi sa akin.I smiled to him. “I think I have a jetlag.” I said.Pero mukhang hindi siya naniwala sa sinabi ko. “Ipagpapaalam kita kay ninong gilbert para mapacheck up kita. I promise to your mom na aalagaan kita.” He said.“Thank you.” I said.Hindi ko alam akala ko stress lang talaga ang pananakit ng ulo at pagkahilo ko. Habang nasa byahe kami ay napapahanga ako sa ganda ng daan dito sa paris, pumasok kami sa isang malaking gate huminto kami sa isang malaking mansion mas Malaki ito kesa sa mansion ni dad.Bumaba si Xavier at pinagbuksan ulit ako ng pinto inalayan ako lumapit sa amin ang isang lalaki na mas matanda sa amin. “Delia this is Gilbert Espinoza.” Pagpapakilala ni Xavier kay tito gilbert.I smiled to him at bumeso sa kanya, Pumaso

“Delia Point Of View”Nakalipas na ang tatlong buwan si Xavier ang nagaalalaga sa akin lahat ng communication ko kela ellise ay pinutol ko muna at bawas stress na rin sa amin ni baby. Bumukod na kami ni Xavier at pumaya dun si daddy gilbert.Sobrang alaga ngayon sa akin ni Xavier hindi siya pumapayag na lumabas ako magisa o magpacheck up magisa hindi rin nakakalimutan ni daddy gilbert na dalawin kami ni baby. Nanatiling may mga bodyguard kami para sa kaligtasan daw namin nung una ay ayaw ni Xavier dahil nga palagi siyang umaalis.Pero napapayag siya ni daddy pero work from home na daw ito para na rin daw may kasama ako. Simula ng bumukod kami ni Xavier ay hindi niya hinahayaan na maging malungkot ako may mga time na kahit pagod siya binibili niya ako ng mga gusto ko. Binawasan niya din ang pagiging mainitin ang ulo niya.Mas hinahabaan niya rin ang pasensya niya para sa akin. Dahil narin sa kalagayan ko ay natutulog kami ni xaiver sa iisang kwarto pero may respeto siya sa akin may dis