All Chapters of Narcissists: Chapter 11 - Chapter 20

Dealing with projection and blame. It’s hard not to fall for this kind of malignant narcissism. You’ve probably been around your narcissist long enough to recognize a trap when you hear him/her getting started. It’s just a way to assert power manipulate your feelings and actions.Narcissists mimic emotions because they have the emotional range of a thimble. But they’re intelligent. They know how important emotional displays are to others and they know how to mimic them to manipulate their victims. Don’t let those crocodile tears fool you. They will pretend to understand your feelings or want to help you. It’s not true.ZIRI MONTEFALCO'S POVas Izel was told. maaga kaming gumayak at nag-empake dahil maaga Ang flight namin pabalik sa Manila. dapat ay bukas pa Ang uwi namin pero itong si Izel, may emergency call daw sa Bahay nila kaya nag-aya ng umuwi. at dahil nga napuyat ako sa kakaisip sa Isagani na 'yon ay halos Hindi talaga ako nakatulog buong Gabi. kaya naman Dito sa eroplano na l

FINALLY. Nalaman na ni Ziri Ang dahilan kung bakit inofferan sya na maging girlfriend nito ay dahil para matakpan at matabunan Ang mga issue na kinakarap nito. and Tama nga. paniwalang-paniwala Ang mga tao ngayon na totoo nga silang may relasyon dahil sa kanya na ito lahat naka-focus. walang kamalay-malay si Ziri na mas may igugulo pa Ang Buhay nya matapos madikit Ang pangalan nya sa Isang ISAGANI FERRER. noong una ay Hindi nya pa gaanong ramdam dahil puro media pa lang Ang lumalapit sa kanya pero ngayon? ZIRI MONTEFALCO'S POVMay usapan kami ni Izel mamaya na magkikita sa Isang bar kaya abot-abot Ang dasal ko na sana ay wala ng Toyo Ang inay o di kaya ay maaga silang makatulog ng itay. Hindi naman sa pagiging interesado sa Buhay ng Isagani na 'yon pero Hindi na talaga ako makapag-intay na malaman kung ano ba 'yung nadiskubre ni Izel Kay Isagani. kung bukod pa ba 'yon sa nalaman ko?itinigil ko na Muna Ang pag-brobrowse sa internet dahil puro toxic lang Ang nababasa ko kaya itinuon

ZIRI MONTEFALCO'S POV Hindi ko alam kung ano Ang dapat o Tama na maging reaksyon ko after Kong malaman na ito palang si Christian na ito Ang lalaking naghatid sa akin noon sa Bahay at sya ring nag-iwan ng limang libong pisong papel sa aking wallet. yes. I cursed him before. hinding-hindi ko Kasi makalimutan Ang ginawa nya sa akin noong nag-apply ako sa kumpanya nila. bukod kasi sa matabang nyang pag-iinterview sa akin ay inofferan nya akong maging janitress na lang malayo sa posisyon inapplyan ko noon. alam Kong Wala sya sa mood that time pero Hindi naman tamang ibuhos iyon sa Isang aplikante Ang init ng ulo nya without knowing kung ano Ang totoong pinagdadaanan ko non. ngayon ko lang din napagtanto na kaya pala sya tumawag sa akin the next day para raw gawin akong assistant manager ay dahil Nakita nyang walang-wala laman Ang wallet ko at Nakita nya Ang estado ng Buhay ko dahil sa itsura ng Bahay ko. Hindi ko kinakahiya kung Anong klase ng Buhay mayroon ako kaya Hindi ako nahiya.

ZIRI MONTEFALCO'S POVyes. I grab the offer. Wala, e. time is so fast. habang napapalapit na Ang kamatayan ko ay lalung nagigipit Ang pamilya ko. namili ako sa dalawa. Kay Isagani at christian. parehong taking the risk pero mas pinili ko 'yung less gulo. kung Kay Isagani Kasi tiyak na Hindi ako malalagay sa maayos. Ang pangalan ko. masyado syang maraming issue sa katawan kaya Hindi Dito na lang ako Kay christian. he offered me a job where I think suitable naman sa preference ko. maayos Ang trabaho na ito at desente akong tignan. kanina nanumbalik na sa dati Ang inay. mabait na s'yang muli sa akin. AYOKO mang mag-isip ng kung ano pero alam ko na Ang dahilan ng mga ngiti ba iyon ay dahil nga sa sa wakas ay may trabaho na ako. nakakabigla nga lang nang malaman Kong Hindi pala basta-basta Yung Christian na 'yun. mukha lang palang loloko-loko at pilyo pero my Ghad! CEO pala sya rito. kagalang-galang Ang suot nya at ibang-iba sya sa christian na una Kong Nakita. Ang boses nya ay napaka p

ISAGANI FERRER POINT OF VIEW As long as i want to stay two more days in Boracay, I decided not to. Naka 1 Week na ako rito at oras na para umuwi. Kung ako lang ang masusunod ay mag-stay pa talaga sana ako rito ang kaso ay tinawagan ako ni Mom. she is saying na kailangan ko raw umuwi na at may importanten raw syang sasabihin sa akin. Well, hindi naman ako na-bother sa sinabi niyang iyon. Hindi ko na nga alam kung ano ba ang pinagkaiba ng importante sa hindi. ang alam ko lang, wala akong kwenta!Damn it!It took me 3 hours bago ako makauwi sa amin. dumating ako sa bahay namin exactly 10 am at kaagad ko nang hinanap si Mom. "iho!! oh my God youre here, finaly!" isang mahigpit na yakap ang iginawad nya sa akin at pagkatapos ay muli akong hinarap. ."ano ba 'yon? ano ba yung sinasabi mong importante mo kaming sasabihin?" Kaswal na tanong ko. i am so tired and my body needs a fucking rest but as my Mom said earlier, mayroon nga raw syang importanteng sasabihin at kahit hindi naman ako in