All Chapters of LUST AND GUNS : Chapter 21 - Chapter 29

I was about to enter the elevator when a sudden call came in. It's Mirttle. Agad kong sinagot ang tawag niya habang bitbit ang sangkaterbang paperbag na naglalaman ng mga pinamili ko. "Kuya..." she mutter. I sense something very serious. Base pa lang sakanyang tono at sa pagsabi niya ng kuya. "Spill it, Mirttle," I told her and finally enter the elevator. Pinindot ko ang pinaka-last floor kung nasaan ang unit ko. "Our warehouse on the east turned into ashes. Nalusutan tayo ng mga Suarez. I've reported it already to the headquarters, I've been calling you many times and finally you answered. Too late, though. Mom and Dad was very furious." Sa haba ng mga sinabi niya. Isa lang ang pinaka-tumatak at pinagtuunan ko ng pansin. It's the surname... Suarez. And I can't believe that they can still do that even their jefá were fighting for her life awhile ago. Paano nila 'yun nagagawa ng wala ang kanilang leader? Is her uncle behind this again? Ang dami agad pumasok sa isip ko. I

Nagmaneho na ako pauwi gamit ang mamahaling sasakyan ni Cartel, hindi ko na inintindi ang presyo nito at binilisan ang pagpapatakbo dahil kailangan ko nang makauwi. Ramdam ko pa rin ang kirot sa braso ko mula sa tinamo kong lason kahapon. Hindi ko alam kung paano niya ako nagamot at paano niya napatigil ang lason sa pagkalat sa katawan ko pero nagpapasalamat ako. I didn't thank him before I left, but I will do it soon. I just need to go home and see if something happens to my company. Wala kasi akong dalang cellphone at mukhang nakalimutan ni Augustine na kunin ang mga nahulog kong gamit. For sure, my family is confused right now. Hindi ako nakauwi kagabi at hindi nila alam kung nasaan ako. Nakapasok na ako sa village namin at saktong nakita ko ang kotse nila Don Henry na palabas na ng village. Hindi nila alam kung sino ang sakay nitong kotse na dala ko dahil tinted ito at siguradong bago lang sa paningin nila. Hindi naman sila huminto nang makasalubong ang sasakyan ko kaya napab

I woke up at exactly 7 am and decided to go for a jog. Hindi ko na talaga maharap pa ang gym dahil sa dami ng gagawin. Kailangan kong magpapawis bago sumabak ulit sa panibagong misyon. I don't know what will be the third mission but I know it's deadly. Suot ang earpods ko, lumabas na ako ng bahay na ang tanging suot ay isang black leggings at black sports bra. Medyo may kalamigan pa sa labas dahil siguro September na. Tag lamig na pero sanay naman ako, mas malamig pa nga ang aircon sa kwarto ko kapag natutulog. Nasalubong ko pa si Magnus bago ako lumabas ng gate. He looks like he just finished jogging, pawis na pawis pa siya at nakasando lang. Papansinin ko sana siya at may tatanungin nang lagpasan lang niya ako na para bang hindi niya ako nakita. Binangga pa ako sa balikat na akala mo naman ay masasaktan ako. "Jerk," I murmured. Lumabas na ako ng gate at naglakad papunta sa oval. When I got there, I saw no one but me. Ayaw siguro nilang mag-jogging sa malamig na panahon. Well

Hindi ko na pinahalata sa pamilya ko na nasugatan ako sa misyon namin ngayong araw dahil bukod sa hindi naman ito gano'n kalala, ayoko ring makarinig ng pang-aasar galing kay Magnus. I was shot by a gun on our maze of death mission, now, I was shot with an arrow. Paniguradong aasarin lang ako ulit nito kaya mas mabuti nang hindi sabihin. May lason din pala iyon pero agad namang naagapan ni Pote nang tawagan ko siya. Good thing he's near that time, if the poison spread, I'll die in seconds. Madami rin kaming nakatapos ng misyon, 27 kaming nakatapos, ang iba ay nahuli kaya nasarahan sila ng borders ng dark forest. Ewan ko nalang kung anong mangyayari sakanila sa loob no'n. We're eating dinner silently, kumpleto kami, including Don Henry and Donya Carmila. Tito Arnel is here but Tito Rocco... I don't know is whereabouts. Siguro ay busy ulit mangialam sa pamumuno ko o di kaya ay may pina-plano nanaman. Nang matapos akong kumain ay walang sali-salitang tumayo ako. "I'm going to rest

I woke up feeling so good because of the coldness that my open sliding window is giving me. Nagmulat ako ng mata at nakitang may araw na sa labas. I looked at my wall clock and saw that it's already 8 o'clock. Wala akong gagawin ngayon bukod sa pagche-check ng mga warehouse ko at pagpunta sa headquarters. Maybe I could give some time to check our company too, kung hindi ako tatamarin. Dahan dahan akong tumayo at napansing nakasuot na ako ng makapal na jacket. Kaya siguro hindi ako gaanong nilamig dahil dito. Nag-inat na muna ako bago dumiretso sa banyo. Ang sarap ng tulog ko, hindi gaya dati na parang pagod ako tuwing gigising. Naghilamos ako at nag-sipilyo, napatitig ako sa repleksyon ko sa salamin habang nagpapahid ng cream sa mukha. I looked so grumpy in the morning but I do feel good right now. Sa pagtitig ko sa mukha ko sa salamin ay pumasok sa ala-ala ko ang mga nangyari kagabi. Lalo na nang mapatitig ako sa repleksyon ng shower sa salamin. It was an intimate night, and