All Chapters of His Hidden Wife: Chapter 11 - Chapter 20

Napabalikwas ako ng gising. Hindi ko manlang namalayang nakatulog na pala ako sa kakahintay ng reply mula kay Xeno. Kaya bumangon na ako sa couch at nag unat ng katawan. Gabi na pala sa labas at naka sindi na ang ilaw sa loob.Nag-unat ako ng katawan bago tumayo at pumuntang kusina. Saktong napadpad ang paningin ko sa second floor ay may nakita akong lalaking dumaan. Nanlaki ang aking mga mata nang narealize kung sino 'yon."Xeno? Xeno?" tawag ko sa kaniya mula sa sala ngunit hindi naman siya huminto o lumingon.I groaned and hurriedly followed him upstairs. Pagdating ko sa harap ng kwarto ni Xeno ay walang pag-aalinlangang kinatok ko ang pinto."Xeno! Nandiyan ka ba? Kung, oo paki bukas 'tong pinto, mag-usap tayo."Ilang katok pa bago bumukas ang pinto at iniluwa si Xeno habang kumakamot sa sariling buhok at humihikab. Para akong naitutup sa kinatatayuan ko. Hindi ko maipaliwanang ng maayos ang sariling nararamdaman nang nakita ko na siya. 'Yong galit ko sa kaniya nitong nagdaang dal

WEIRD. HE'S REALLY WEIRD!"What are you staring at?"Ilang beses akong kumurap bago nag-iwas ng tingin sa kaniya. Ang weird-weird niya talaga! Who would have thought he would let me inside the car first before him? He even put my seatbelt first before he started the engine."May lagnat ka ba?" balik kong tanong sa kaniya."No. I'm not sick."Lumabi ako. "E, bakit ang bait mo yata ngayon," bulong ko sa sarili. Nakakalito naman ang pagka bipolar niya. Baka naman nagandahan lang siya sa'kin kaya naging mabait. Pftt... Well, maganda naman talaga ako kapag nag-aayos sa sarili. Pero hindi naman niya ako sinabihang maganda. Psh.Hindi niya ako sinagot kaya sa daan na lang ako tumingin. Hindi mabilis ang pagpapatakbo niya at hindi rin mabagal. Hindi halatang malapit na kaming ma-late sa event na pupuntahan namin, noh? Akala ko pa naman kailangan naming makarating sa venue bago mag-five? E, kanina pa nag-five p.m, ah!?

 "It has to be a dream." I've been staring myself in front of the mirror for a while now. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makalimutan ang sinabi sa'kin ni Lolo Xian kanina. "Huwag mo ng alalahanin ang investments ko. Hindi ko na 'yon babawiin. Ang hinihingi ko lang, Hija, ay dalawang buwan. Kapag hindi ka niya kayang maalala sa loob nang dalawang buwan ay papalayain ka naming dalawang" Naguguluhan man ay nakinig pa din ako kay lolo Xian. "Kaya, Leylah, apo, kung maaari sana, kung makakaya mo pa at kayanin ang huling kondisyon ko sa loob ng dalawang buwan, magiging malaya ka na." 

"It's okay, Leylah. Just two more months. In two months matatapos narin 'to lahat. In two months pwede ka ng bumitaw sa komplikasyon na 'to."Sinampal ko ng mahina ang sariling pisngi gamit ang aking kamay, sapat para matauhan ulit ako mula sa iniisip. Ngunit kahit anong pagkumbinsi na gawin ko sa sarili ay hindi ko pa rin maiwasang maging malungkot sa tuwing naiisip ko na darating ang araw na iiwanan ko na siya. That day, I won't be able to hold on to his words anymore. On that day, our memories together will vanish forever."One day, you will walk down the aisle wearing the most beautiful dress you wore in your entire life. While I, will be there waiting for you to take your hands, and bow myself to you, Princess."

THIS IS SO AWKWARD."Akala ko talaga si, Ciara, ang naging asawa mo, Xeno. Hindi ko akalain na nagkatuluyan din pala kayong dalawa ni, Leylah, sa bandang huli."Mei Mei's been yapping non-stop ever since Cayster finished he's not-so-dramatic-forced-birthday-speech a while ago. Now we're dining in together with my family, Mei Mei, and lolo Xian in a round table."Wala naman kasing binanggit sa'kin na pangalan si, Gege Xian, noong kinasal kayo. Isa pa, ang natatandaan kong fiancée mo na ipinakilala mo sa akin tatlong taon na ang nakalipas ay si, Ciara."Nilapag ni Xeno ang gamit niyang kutsara at tinidor sa mesa bago tiningnan si Mei Mei. "Hmm... Kaya pala gano'n ang mga sinabi mo kanina, Mei Mei. Akala mo rin pala si, Ciara, ang magiging asawa ko. But no, Leylah, and I ended up with each other."Lihim akong ngumiwi. The way how he said that last sentence, it was so clear how he said that with disgust.Nakita kong tumingin sa d