All Chapters of Love Enchainment : Chapter 41 - Chapter 50

While Lauren is arching her eyebrow and seems happy by her situation. Akmang lalapit na naman ang isa sa mga body guards niya ng pigilan niya ulit iyon. “Don't, there's just a little misunderstanding here kaya—” “Misunderstanding? Ha! Maliwanag pa sa sinag ng araw na ayaw na kitang makita at tumuntong sa bahay ko. And when I told you not to come back you better listen dahil kung hindi—” “Hindi ko alam kung bakit ka nagagalit Tita, at kung ano man 'yan, I apologize but please kausapin niyo naman ako ng maayos. Kasi hindi ko talaga alam kung bakit kayo nagagalit.” she wiped her tears again. At pilit na kinakalma ang sarili. “Kilala niyo naman ako tita—” “Shut up! You two faced bitch.” Lauren snapped and looked at her angrily. “Acting saint in front of us para lang makuha ang atensyon ni kuya at ang loob ni mommy? Tss, thankfully nagising na siya. Malas at sakit sa ulo lang ang dala mo sa pamilya namin, and my mom doesn't need to explain everything to you dahil wala na siyang balak

“I'm sorry Luttrell, I know I don't have any right to feel jealous and I know what i did is wrong but I just love you so much kaya ko nagawa ang bagay na iyon. Mahal kita at hindi lang ito basta paghanga lang na parating mong sinasabi dahil kung paghanga lang itong nararamdaman ko then I shouldn't feel this kind of pain right now..”She sob while telling him those words, it came from her heart that is slowly breaking into pieces. Pero ang kalamigan nito at galit sa mga mata nito ang siyang nagpapahina sakanya lalo. “Just stop! Fucking stop right now before i forgot that you're just a fucking kid.” his jaw clenched emphasizing that last word. 'Kid' Yeah, she is just only a kid for him nothing more nothing less, how painful is that. Considering she had done everything for him not in a child's way but a lady who is madly in love. Napahawak siya sa dibdib niya holding her chest like she's calming her heart para hindi iyon tuluyang magkalasug-lasog. With eyes pleading, and full of pain

Minsan may litrato siyang nakita nakuha mula sa isang bar at may kasama itong ilang kalalakihan at pati narin mga nagagandahang mga brunette. And she can't do anything about it but to feel jealous. Pero natuto na siya sa pagkakamali niya. Sa ngayon ay tinututok niya ang isipan sa negosyo niya at sa ibang bagay. Hindi rin niya alam kung kailan ito babalik or babalik pa kaya ito? Pero ayaw niyang mag-isip ng negatibo. No matter how he hurt her feelings the last time they talk. Mahal parin niya ito at ang yakap at halik na ginawad nito sakanya ng gabing iyon ay naka-ukit na sa puso niya. Even if he only did that to punished her. Mas nangingibabaw parin ang pagmamahal niya rito and she promised herself to wait for him no matter what. She was out of her reverie when she heard her phone rang. Bahagyang napabuntong hininga siya at tinignan ang cellphone na nasa ibabaw ng kama niya. Nagmamadaling pinunasan niya ang buhok gamit ang towel bago dinampot iyon at pinindot ang answer button.

Pero akala niya ok na ang lahat dahil sa wakas natupad na rin ang isa sa parating niyang pinagdarasal na makasama ito at magiging asawa ito balang araw. She thought about wonderful things for her future na kasama ito at naisip na hindi na magiging mahirap sakanya na mabaling na nito ang pagtingin sakanya pero nagkamali siya. Lahat ginawa niya para kay Allan kahit hindi siya sanay sa gawaing bahay ginawa niya para dito. She learned to cook for him even wash the dishes and clean the whole house for him pero lahat ng iyon ay tila baliwala parin para dito. Sometime she saw that he really care pero tila may itinatayo itong pader sa pagitan nilang dalawa. Nuon pa man inis na ito sakanya dahil ang iniisip nito ay walang siyang ibang dala kundi sakit lang sa ulo. Wala daw siyang magandang maidudulot sa iba kundi puro kabalastugan lang lalo narin sa kapatid nito. He thought she's a walking disaster and a bad influence to his sister. He always saw her mistakes but never did see those effort

ALOUETTE “Pwede ka namang hindi dumalo eh, ang dami namang pwedeng gawing alibi dʼyan. Besides hindi ka rin naman nagpapakita sa madla sa tʼwing may events na nagaganap. Ano namang kaibahan ngayon?” Napailing na lamang siya sa tinuran ni Vinah Chavez Delterro isa sa nagmamay-ari ng malaking Art Gallery sa buong pilipinas. Nakilala niya ito dahil kay Mr. Delterro, the old man who gave her the opportunity to share her talents in arts to everyone. Ang taong siyang masugid niyang naging costumer nuon. It was three years ago bago ito namayapa sa edad na seventy five ay ipinakilala siya nito kay Vinah ang tanging nag-iisang babaeng apo at siya ring bukod tanging nagpakita ng interes sa larangan ng arts. Kay Vinah nito ipinamana ang Art Gallery nito, nalungkot rin siya ng mawala ang matanda. Isa kasi ito sa dahilan kung bakit mas tinangkilik ng mga mayayamang tao ang mga painting niya. Mabait itong tao at kahit sa maliit na taon na nakasama niya ito ay napamahal na ito sakanya. Saksi s