All Chapters of Lean on me, Daredevil: Chapter 21 - Chapter 30

“You’re here!” magiliw na saad ni Gabriel ng makasalubong n’ya si Amelia. “Bakit ngayon ka na lang ulit pumunta? Porket ba wala si Kraner dito kaya hindi ka na madalas bumisita rito?” “I’m just busy,” sagot ni Amelia sa kaibigang pulis. “May naiwan nga pala ako sa office ni Kraner. Kukunin ko sana.” Wala s’yang napala sa apartment ni Kraner bukod sa pagsinghot n’ya sa damit nito kaya naman pumunta s’yang headquarter, nagbabakasakaling makapasok s’ya sa opisina ni Kraner at makuha ang pakay n’yang impormasyon. “Ano ba ‘yon? I’ll get it for you. Bawal kasi magpapasok kung wala ‘yong may-ari ng opisina.” “Hahanapin ko pa kasi kung saan ko na ilagay. Mabilis lang ako, promise,” pangungumbinsi n’ya kay Gabriel. “Kraner’s looking for you. Tinatanong n’ya kami kung pumupunta ka ba raw dito? Bakit hindi ka bumubisita sa kanya? May-LQ na naman ba kayo?” “Walang kaming LQ,” tanggi n’ya. (LQ? Para lang ‘yon sa mga mag-jowa.) “Come on, can I go to his office? Please?” “Come,” saad ni Ga

She's still disoriented and dowsy when she gets up to bed. Lumabas s’ya ng kanyang kwarto para pagbuksan ang taong nasa labas. May usapan sila ng kanyang ina na magkikita sila ngayong araw pero hindi n’ya akalaing gan’to ito kaaga. It’s just 6am in the morning! Sa pag-aakalang ina n’ya ang nasa labas ay kaagad n’ya itong pinagbuksan ng pinto. “Ikaw na naman.” Iritabling saad ni Amelia ng makita ang lalaking kaharap n’ya ngayon. Akmang pagsasarhan n’ya na sana si Kraner nang mabilis nitong iharang ang sapatos sa pinto. “Let’s talk,” malumanay na saad ni Kraner. Ilang beses na n’yang sinusuyo si Amelia pero sa tuwing sinusubukan n’ya itong kausapin ay hindi naman s’ya nito pinagbubuksan ng pinto…ngayon lang dahil nagkamali ito ng hinala. “No,” madiing sagot ni Amelia. “Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?!” asik n’ya ng pwersahang itulak ni Kraner ang pinto saka ito walang pasintabing pumasok sa loob ng unit. Napansin ni Amelia na wala ng gamit na saklay si Kraner pero paika-ika pa

YEARS AGO “Ikaw talagang bata ka! Kelan ka ba titino, huh?!” galit na galit na pahayag ng ina ni Amelia. Nakatayo ito sa kanyang harapan at ready na sa litanya nito. “Kababae mong tao nagawa mong makipagsuntukan sa lalaki! Paano kung hindi dumating ang kapatid mo?! Edi na bugbog ka or worst?!” “They’re harassing me, mom. Anong gusto mo? Makipag-jamming ako habang binabastos nila ako? Syempre, bardagulan dapat kaagad!” Nang tumuntong si Amelia sa senior high ay napili n’yang lumipat sa school ni Lucas pero first day na first day n’ya sa bago n’yang eskwelahan ng ma-cat call s’ya. Ang pinaka-ayaw n’ya pa naman sa lahat ay ‘yong binabastos s’ya kaya ayon nakipagbardagulan kaagad s’ya. Hindi n’ya alam kung paano lumipad si Lucas mula college department papunta sa kanya pero timing ang pagdating nito. Limang lalaki ang kalaban n’ya tapos mag-isa lang s’ya kaya good thing na dumating ang back up n’ya. “B-Barda…what is that word? Iyan ba ang natutunan mo sa school mo, Amelia?” Bakas ang

Hinuli ni Amelia ang kamay ni Kraner na nasa ilalim ng suot n’yang tuwalya. Nagawa n’ya ‘yong tanggalin pero nanghina bigla ang mga tuhod n’ya ng dalhin ni Kraner sa bibig nito ang daliring ginamit sa paghaplos sa kanya. “Kraner!” “What? You taste sweet,” giit nito. “Let’s sleep.” Bumitaw ito sa pagkakayakap sa kanya. Pinanliitan n’ya ito ng mga mata dahil kung makapagsalita ito ay at home na at home ito. “Go home, Kraner. May sarili ka namang bahay pero dito ka nagsusumiksik.” “I’ll stay here.” “Ayoko!” “My thigh hurts. Look, dumudugo na naman.” “Kasalanan ko ba? Sino ba kasing nagsabi sa’yo na pumunta ka pa rito? Atsaka bakit ka ba kasi nagtatrabaho kung alam mo namang hindi pa magaling ‘yang sugat mo, hah?” Nakahilot sa kanyang sintido si Amelia. Pumasok s’yang muli sa banyo ay kinuha ang nakatago n’yang first aid kit ‘don. Oo! Nag-aalala s’ya para rito dahil s’ya ang dahilan kung bakit may ganoong sugat si Lucas. “Take off your pants and sit down,” utos n’ya sa binata na

Mahigpit ang kapit ni Kraner sa manibela habang minameho ang sasakyan pauwi sa unit ni Amelia. Nakaupo sa tabi n’ya ang dalaga at katulad n’ya ay tahimik lang din ito habang nakadungaw sa labas ng bintana. He wanted to talk to her pero mas pinili n’yang manahimik na lang muna dahil ayaw n’ya itong mapagsalitaan ng masama. Mainit ang ulo n’ya hindi lang dahil sa paglalasing nito kundi dahil din sa lalaking kasama nito. Mula sa peripheral vision n’ya ay nakita n’ya ang paghilot ni Amelia sa ulo nito. “Matulog ka muna. Gigisingin kita kapag nakarating na tayo,” pahayag n’ya pero para lang s’yang hangin sa paligid nito dahil hindi s’ya nito inimikan o binalingan man lang. Nag-igting ang panga ni Kraner bago bumuga ng hangin para pakalmahin ang kanyang sarili. “May problema ba tayo, Amelia?” kalmado n’yang tanong. “Amelia,” pagkuha n’ya sa atensyon nito pero snob pa rin ito sa presensya n’ya. Hanggang sa makarating sila sa tapat ng building ng condo nito ay hindi pa rin s’ya iniimikan