All Chapters of Ms. Topakin Meet Ruthless Mafia Boss: Chapter 1 - Chapter 10

Nagising ako sa alanganing oras at hindi na makatulog ulit kaya bumaba na ako para mag kape. Ang akala ako pa lang ang gising but I was wrong, I see Manang drink her coffee. “Good morning po!" bati ko kay Manang na nagulat ko pa 'ata. “Ang aga mong magising Iha! Gusto mo ng gatas?"“I like coffee Manang but please don't bother because I can make my own," sabi ko sabay kindat kay Manang.“Hindi ka ba talaga rito titira Iha? Alam mong gusto ng Tita mo ang tumira ka rito," malungkot na sabi ni Manang sa akin.Malungkot akong ngumiti bago sumagot kay Manang, “Malulungkot lang ako rito manang kasi si tita ang nakikita ko sa bawat sulok ng mansion na ito but maybe someday when I'm totally move on."“Huwag mong pababayaan ang sarili mo at kapag may kailangan ko o gustong kainin, tumawag ka lang dito."“Opo! Paano po I have to prepare my bagage para makalipat na po ako sa Condo. Don't hesitate to call me po whenever you need me." Tumayo na ako at naglakad pabalik sa kuwarto para kunin ang b

Nagising ako at pinakiramdaman ang aking sarili, mabuti na lang at medyo okay na ang pakiramdam ko. Tumayo ako at nagtungo sa banyo para maligo, nagmamadali ang bawat pag kilos ko dahil nagugutom na ako.Pababa na sana ako sa hagdan ng may narinig akong Babae na nagwawala at hinahanap si Dominick, pero imbes na bumalik ako sa kuwarto ay dumiretso na ako sa baba dahil gutom na gutom na talaga ako.Nakita ko pang inaawat ang Babae ng isang bantay at pinapa kalma habang hawak ang isang kamay nito.Dumaan ako sa harap nila at naglakad na parang walang nakita ngunit napatigil ako dahil may sinasabi ang Babae sa akin.“You! Who the hell you are? Anong ginagawa mo sa bahay ni Dominick na magiging bahay na rin namin ng magiging Anak namin?" nanlilisik ang matang tanong nito sa akin pero imbes na sagutin ito ay tinaasan ko lang ng kilay at naglakad papuntang kusina.“Aba't! Wala ka bang pinag-aralan o mangmang ka dahil hindi ka marunong sumagot ha?" Pero lalo lang itong nagalit ng hindi ko pa

It's my first day today and I think it's a long, long and tiring day. Ang daming nangyari pero hindi na bago sa akin ito at dapat ay sanay na ako but sobrang magka-iba ang patakaran ng mga Hospital sa ibang bansa compare sa Hospital dito sa Pinas.Pero ang walang ipinagka-iba ay ang mga taong hinuhusgahan ka kahit hindi ka kilala. Kahit 'ata saang lupalop ka ng Mundo may mga taong gano'n ang ugali.May mga taong ayaw sa'yo at may mga taong gusto ka and the hell I care sa mga taong may ayaw sa akin. I'm here to cure the sick people and I'm not here to please people who doesn't like me.Mabait ako sa mabait pero m*****a ako sa mga m*****a rin. Hanggat maaari ay ayaw kong balikan ang dating ako kaya lahat na dapat iwasan ay iiwasan ko hanggat kaya ko. Habang naka-upo ako rito sa aking office ay napahilot ako sa aking sintido dahil sumasakit ang aking ulo. Nagugutom na rin ako dahil ang last na kain ko ay kanina pang 3pm. Kaninang 12 to 1:30 ay may operation ako pagkatapos ay nag rounds l

Kinabukasan na ako nakapasok sa Hospital at hindi na pumayag si Dominick na hindi niya ako ma-ihatid. Bumaba 'agad ako sa kotse nito para hindi na siya sumama sa akin papasok sa loob.“Good morning Doc. Santiara." bati sa akin nang Tatlong Nurse na nakasalubong ko.“Morning rin sa inyo," masayang bati ko rin sa kanila. Dumaan muna ako sa Nurse station para makibalita at inalam ang mga dapat kong ma check mamaya sa rounds ko.Habang ka-usap ko ang mga Nurses dahil nakipag kuwentuhan lang ako saglit ay may bigla na lang pumulupot na mga braso sa beywang ko na ikinatahimik naman ng lahat na parang may dumaan na angel.“You walk so fast Love, hindi mo man lang ako hinintay." sabi nito sa akin sabay halik sa batok ko.Ang lahat ng mga Nurs na ka-usap ko kanina ay mga nakangiti at halatang kinikilig kaso dahil sa takot nila sa may-ari ng Hospital ay patago lang ang kurutan nila sa isat-isa.“Why you're here? Akala ko ba nagmamadali ka?" tanong ko rito sabay tanggal sa mga braso niya na naka

Hindi na natuloy ang date namin ni Dominick dahil pag akyat pa lang nito sa kuwarto ay galit na galit ito sa akin.“Tell me Santiara, Isa ka rin bang kalaban ha?" sigaw nito sa akin sabay lapit at sinasakal ako.“I—i'm not. Bitawan mo ako Dom nasasaktan ako! A—ano ba!" hawi ko sa kamay nito dahil kakapusin na ako ng hininga. “Ayaw ko ng ginagago ako Santiara! Paano mo nalaman na may alarm doon?" pabalya nitong binitawan ang leeg ko kaya napahiga ako sa higaan.“Do I need to explain again Dom? Why should I know kung naligaw lang ako roon? Why should I know if even me I didn't know na may ganoong kulungan doon? You know what, first of all I didn't even know you dahil kinaladkad mo lang naman ako sa letcheng Bahay mo!" iyak na sigaw ko rito. “I'm—i'm sorry. Hindi ko na alam kung sino ang papaniwalaan ko," malungkot na sabi nito sa akin pero dahil sa sobrang sama ng loob ko, lumabas ako sa kuwarto at nagmadaling naglakad pasakay sa elevator.Humabol si Dominick sa akin na panay ang hing