Velvet Victoire, the point of view.Hindi ko nabigyan ng alay ang mga enchanters dahil pinaglaho ko ng para bula ang tunay na kalaban sa buhay namin. I bid good bye to them as they vanish through thin air to finally have their own rest. "Magiingat ka palagi, Velvet.""Mahal na mahal ko kayo, Ina, Itay..."It was the first time in centuries that I called them that. Bago tuluyang nawala ay nasaksihan ko sa huling pagkakataon ang matamis niyang mga ngiti."Wife." Jake calls me behind when I watch the city sleeps peacefully. "Tara na. Para hindi tayo abutin ng araw pagdating do'n."Tumango ako at lumapit sa kaniya para kunin yung bag ko."Sino may sabing may dadalhin kang bag?" Tinaasan pa ako ng kilay ni Jake. Humagikgik lamang ako at kumapit sa braso niya.Every thirty years, lumilipat kami ng tirahan para hindi kami pagsuspetyahan na hindi kami isang tao. Jake and I decided to have an adventure outside our safe place and live our life like an ordinary people.Lumipat kami sa bagong co
Magbasa pa