All Chapters of Pranking the Businessman : Chapter 21 - Chapter 30

GARA'S POVMedyo gumaan din ang pakiramdam ko dahil kay Cloud, dahil sa mga ginawa at sinabi niya para hindi na ako masiyadong malungkot pa. Worried lang siguro siya sa baby kaya ginagawa niya ang mga bagay-bagay. Maayos naman tulog ko kagabi kahit papaano, katabi kong natulog ang human-sized teddy bear na ibinigay niya sa akin at ang pinangalanan ko siyang Purplelia dahil nga girl siya for me tapos color purple pa. Ang totoo niyan ay hindi kasama ang mga teddy bears ko sa mga gamit ko na ibinalot ng mga maids namin kaya naman si Purplelia lang ang teddy bear ko rito sa bahay ni Cloud. Ready na ako para sa pupuntahan daw namin. Hindi ko alam kung saan iyon kaya hindi ko alam kung ano ang isusuot ko pero ready na ako ngayon at alam kong ready na rin ang kasama ko. "Bababa na ako."Nag-aantay na nga siya sa sala. He is wearing a pair of white shoes, dashing black slacks, and an adorable yellow t-shirt perfectly fit for his masculine body. Ang gwapo ng pormahan niya pero siya hindi.

"Hindi ko po maipapangakong makakaya kong magpanggap hanggang sa dulo pero susubukan ko pa rin po para sa inyo at para sa kaniya." Hindi na naman ako sure sa mga sinasabi ko. "Salamat, hija. Alam din naming darating din ang panahon na malalaman ni Cloud ang tungkol sa sikreto mo at itong pinag-usapan natin pero sigurado naman kami ng mommy niya na maiintindihan din ni Cloud kung bakit mo ginagawa ang mga bagay. Sa ngayon ikaw na muna ang bahala sa anak namin ah. Huwag mong hahayaang lokohin siya ulit ni Yvo," sambit ni Daddy Nico. "Opo, susubukan ko po." Tumingin ako nang deretso kay Mommy Mona. "Mommy Mona, salamat po dahil hindi niyo ako isinumbong kay Cloud nang una palang." "Walang anuman." Ngumiti siya sa akin. Feeling ko never siyang nagalit sa akin. "Hindi kita isinumbong dahil alam kong mabuti at matino kang babae. Oo, nagkamali ka pero lahat naman tayo ay nagkakamali. Basta dapat lesson learned na ah. Hindi dapat ginagawang biro ang lahat. Tandaan mo iyan.""Opo. Lesson le

GARA'S POVNaiyak lang naman ako dahil sa sinabi niya na makikipagbalikan siya sa ex-girlfriend niya, akala ko kasi wala na akong magagawa para pigilan siyang makipagbalikan. Kainis naiyak talaga ako kahapon. Nakakahiya sa kaniya. Loko-loko rin si Cloud kung sumagot eh. Dami ring alam sa buhay. Malaki pa rin ang chance na makipagbalikan siya sa ex-girlfriend niya lalo na kapag nalaman niyang hindi naman talaga ako buntis pero makakagawa naman siguro ako ng paraan para hindi siya makipagbalikan sa kaniya habang kasama ko pa siya. Aalis na ako kapag nagawa ko na ang ipinakiusap ng mga magulang niya. "Samahan mo ako mag-withdraw sa bank." Bihis na bihis siya samantalang pambahay lang ang suot ko. Isasama niya pa ako e magwi-withdraw lang naman siya."Ilang sako ba ang iwi-withdraw mo ha? Bakit kailangan ko pang sumama." Inistorbo niya ang pamamahinga ko rito sa sala. Ngumiti siya sa akin na para bang mang-aasar na naman. "Isang sako kaya samahan mo na ako. Ililibre kita.""Sigurado iy

Nasulit ang mga oras ko kasama si Manang Lea kahapon at marami pa siyang naikuwento sa akin patungkol sa buhay niya. Bale nag-aayos na ako ngayon dahil ngayon na raw ako sasama kay Cloud sa office nila. Hindi totoo iyong magluluto ako ng pinakbet para sa babae niya. Joke ko lang iyon dahil baka maging mapait pa ang lasa. I applied simple make up lang, bale manipis na blush on lang, light lipstick, at bawi nalang sa kilay dahil ang bongga talaga ng kilay ko ngayon. Cloud prepared the clothes that I am wearing right now. White shirt for the inside of a black coat and a formal black skirt. We actually have the same color of clothes, parang couple outfits. Parang ipinasadya. Pagkababa ko sa first floor ay nag-aantay na siya sa akin kaya sabay na kaming lumabas ng bahay matapos makapagpaalam kay Manang Lea. Na-expectation versus reality talaga ako nang marating namin ang office nila. Sumakay pa kami ng kotse samantalang puwede naman palang lakarin dahil nasa labas lang ng village ang

GARA'S POVThese past few days hindi ko na inasar si Cloud dahil baka magkatampuhan lang kami. Hindi ko naman gustong mag-aalala siya nang pumunta ako sa bahay ng parents niya, sadyang nag-worry lang talaga siya. Days without asaran seem so boring to me. Feeling ko napaka-plain ng araw kapag hindi ko naaasar si Cloud. Pero ayaw ko namang mag-away kami ulit. Hindi deserve ni Cloud na mag-alala at mainis ulit nang dahil lang sa katulad ko. Ayaw ko na gumawa ng mga bagay na ikakasama ng loob niya. Lalayo ako kaagad kapag nalaman niya na ang kasalanan ko, ayaw ko na siyang saktan muli. Kapag nabunyag na ang kasinungalingang nagko-connect sa amin ay mami-miss ko talaga ang pang-aasar ko sa kaniya at ang pag-aasar niya sa akin. Nakakalungkot lang na isipin na maghihiwalay din kami one of these days. Mabilis na lumilipas ang mga araw, hindi ko maitatangging napapalapit na ako sa kaniya at nasasanay na ako sa presence niya. Sobrang malulungkot talaga ako kapag dumating na ang araw na hindi