All Chapters of I Heart You Mr. C.E.O: Chapter 21 - Chapter 30

After ng double date namin nila beshy. Nandito kami ngayon sa bahay at dahil off ko naisipan naming mag movie marathon ni beshy. Kanina pa panay tawag ang boyfriend ko, pero hindi ko ito sinasagot man lang. Hindi ko pa rin kasi nakakalimutan ang ginawa niya nang gabing 'yon. Hindi ko alam anong naisipan niya at bakit nagawa niyang landiin ako at muntik pa kaming nahuli ni beshy.. May pa under table pa kasi siyang nalalaman. Kainis!! Bigla na lang kumabog ang dibdib ko at hindi na naging normal ang pag tibok ng puso ko. Aminin ko man o hindi nagustuhan yata ng puso ko ang namagitan sa amin sa comfort room ng boss/ boyfriend ko. "Beshy," tawag pansin ni Andrea. Kagyat nawala sa isipan ko ang mga tumatakbo roon."Bakit?" "Wala naman tulala ka r'yan. Ano tuloy pa ba?" tanong nito."Oo, naman!" "Sige, maghahanda lang ako ng popcorn at silipin ko na rin si Axel sa itaas." ani niya."Sige." Nang maka layo si beshy, sinagot ko na ang tawag ng boss ko. "Good morning, Love. Are you busy

"St. Jude Hospital beshie." sagot naman ni Andrea. Kaya naman nagmamadali ako na mag bihis at nawala na sa isip ko na mag suot ng bra mabuti na nga lang na may foam na ang tops na suot ko at tenernuhan ko na lang ito ng jeans. Nagmamadali na akong tumakbo pababa ng hagdan palabas ng pintuan. Sumakay agad ako sa sasakyan at nag drive papalayo ng bahay.Sa buong byahe ko sinisisi ko ang sarili ko. Wrong timing yata na makipag break ako dito. Gayong na aksidente siya at sabi pa nila wala itong malay mula ng dalhin sa ospital. Sobrang kaba ang naramdaman ko ng mga oras na 'yon. Hindi ako makapaniwalang mangyayari kay love ang ganitong aksidente. Napaka ingat nito kapag nagda drive kaya paanong naaksidente ito. Nang medyo malayo na ako sa bahay nag open ako ng map para hanapin ang lokasyon ng ospital na sinasabi ni beshie. Medyo malayo pa ako kaya mas binilisan ko pa ang pagmamaneho sa takot na baka hindi na kami magkita pa. "Ano ba, Tanya kong ano ano ang pinag iisip mo." saway ko sa sa

Nagmamadali akong nag ayos at bumalik sa table namin. Mabuti na lamang wala na 'yong mysterious guy kanina."Love, tara na?" aya ko dito, sapagkat hindi na ako kumportable sa lugar na 'yon. Feeling ko kilala ako ng lalaki kanina. Hindi kaya--" natutop ko ang bibig ko. "Yes love." sagot niya sabay alalay sa akin palabas ng restaurant. Mabilis at malalaking hakbang ang ginawa ko para makarating agad sa sasakyan. "Why, love? Bakit parang nagmamadali ka yata." tanong niya."Ah! Kasi napa aga ng dating si Andrea." alibi ko para hindi na siya mag usisa pa. Hindi ko kasi pwedeng sabihin ang nakita ko kanina at paniguradong mangungulit ito sa akin at 'di ako titigilan sa kaka usisa."Okay." sagot nito at natahimik na rin sa katatanong. Nag focus na ito sa pagda drive at ilang oras lang rin naman nakarating na kami sa Caffe. Bago bumaba ng sasakyan chineck ko muna kong may reply na si Andrea sa messages ko. At nang makitang wala pa naman itinabi ko na ulit ang phone ko sa bag."Love, dito n

AFTER 1 WEEKAng kasal namin ng love ko ay mangyayari na kung saan pili lang ang pinadalo namin at simple lang rin. Syempre hindi pwedeng mawala ang beshy ko na maid of honor ko at ang best man naman ang kaniyang boyfriend. Hindi ako makapaniwala nang nalaman ko, pero masayang masaya ako para sa kaniya lalo na't alam ko naman na si sir Stevenson ang ama ng inaanak kong si Axel. Ewan ko ba sa gagang 'yan ay ayaw pang umamin. Hindi ko alam kong ano pa bang hinihintay niya para magtapat. At heto na nga inaayusan na ako ng hairstylist kasabay nang make up artist. Habang inaayusan nila ako lumapit sa akin ang beshy ko.."Congrats, beshy." bati nito. Wala pa nga ang kasal binati na ako kaagad, hindi naman siya excited, ano. "Salamat beshy. Ang ganda mo today, 'di halatang in-lababo ka kay sir Stevenson." biro ko dito."Gaga mag tigil ka nga dyan. Nahihiya na nga ako e' "Bakit naman?" tanong ko."Paano naman kasi nag celebrate kami ng weeksary namin. Meron ba non? Natatawa na nga lang ak

DRAEDENHapon na nang magising ako at nahihimbing pa rin na natutulog ang asawa ko. Malayang pinag masdan ko siya habang natutulog. Ang ganda talaga ng asawa ko at lalong paganda pa ng paganda pa habang nagkaka edad. She's living like a vampire. Parang hindi yata natanda ang asawa ko. Matagal tagal rin akong naka tunghay sa kaniya ng biglang nagmulat ito ng mga mata kaya naman iniba ko ang direksyon ng tingin ng mga mata ko. Malamang kapag nahuli niya ako na nakatingin sa kaniya aasarin na naman ako nito. Malakas pa naman mag-asar ang asawa kong laging may topak."Oh! Bakit love, ngayon ka pa nahiya nakita ko naman." saad nito."Ang alin naman love?" patay malisyang tanong ko."Nevermine." sagot niya. "Bumangon ka na r'yan para maka kain na tayo may nakita akong best restaurant dito sa Paris at doon tayo kakain ng dinner kaya mag ayos ka na." utos ko at mukhang matutulog pa kasi siya. "Uhmmm, love pwede ba mamaya ng kaunti?" reklamo nito."Hindi. Babangon ka o mag damag tayong gagaw