All Chapters of Marry Me, Mr. CEO: Chapter 61 - Chapter 70

Pagkalipas ng ilang minuto ay bumukas ang pintuan ng penthouse at pumasok si Aiden. Nakita niya naman si Mia na nakahiga, ang akala niya ay tulog ito kaya tinitigan niya ito sa mga mata subalit pareho pa silang nanigas sa mga pwesto nila ng magsalubong ang mga tingin nila. “Am I dreaming?” tanong pa niya sa sarili niya, mabilis na umiwas ng tingin si Aiden saka naupo sa kabilang sofa at ibinaba ang mga pinamili niya. Bumangon naman si Mia para tingnan kung totoo ba si Aiden. “Anong ginagawa mo rito?” tanong pa ni Mia, alam niyang hindi siya nananaginip. Tiningnan ni Aiden ang mga namamagang mata ni Mia. “Did you cry?” malumanay niyang tanong, iniwas ni Mia ang paningin niya dahil halata pa rin ang pamamaga ng mga mata niya. “Ano ba kasing ginagawa mo rito? Alam ko namang ikaw ang may-ari ng penthouse pero wala na ba akong privacy? Papasok ka kung kailan mo gusto.” “I just want to say sorry Mia,” tipid na ngumiti si Mia. “Wala naman akong magagawa, diyan ka lumaki, kinalakihan mo

“May hinihintay po ba kayo Ma’am? You can try our couple set.” tanong ng babae kay Mia. “Wala po akong hinihintay, I want to order Chicken Tzatziki Bowls, Asian Pepper Steak at salt & pepper pork chops na lang.” “Noted Ma’am, we will serve your order in 10 minutes. Thank you, Ma’am,” ngumiti na lang din si Mia. Tiningnan na muna niya ang paligid niya dahil simula nang magpunta siya rito ay naka-off din ang cellphone niya dahil gusto niya talagang bigyan ng oras ang sarili niya. Sa loob ng dalawang araw ay nakaramdam siya ng saya at ginhawa. Dapat pala matagal niya ng ginawa ito. Masaya rin kayang mapag-isa, makakapag-isip ka ng maayos at mabibigyan mo ng oras ang sarili mo kesa sa may kasama ka. “Enjoy your food Ma’am,” wika ng lalaking nagserve ng pagkain niya. “Thank you,” aniya, tiningnan niya ang mga pagkain na inorder niya. Medyo may kabigatan sa bulsa pero okay na rin dahil mukha namang masarap ang pagkain nila dito, itsura pa lang. Ito ang kauna-unahan niyang bumili ng pagk

“Why would I? Napakaganda ng panahon Aiden at natatakot akong pagdating ng araw kamuhian ko ang dagat, kamuhian ko ang ganitong lugar.” Makahulugan niyang aniya, hindi nakasagot si Aiden at nakatingin lang din siya sa lawak ng karagatan at ilang mga turistang naglalakad sa dalampasigan.“Please stay Mia, stay no matter what happened. Stay with me kahit masakit.” nakikiusap niyang saad, gusto niyang manatili, gustong gusto niya, gusto niyang makasama si Aiden pero paano? Saan siya kukuha ng lakas ng loob para lumaban kung ito lang siya, ganito lang ang buhay niya at walang maipagmamalaki. Paano niya ipaglalaban ang taong gusto niya kung maraming hadlang sa paligid nila? “Maging sapat sanang dahilan mo ang pagmamahal mo sa’kin para manatili ka. Maging sapat nawa ako Mia.” Dagdag pa niya, tipid na ngumiti si Mia at dahan-dahang tumango.Bakit hindi niya subukan? Hindi naman nila malalaman kung hindi nila susubukan. Kung mahirap man, kakayanin naman nila yun kung sabay silang lumalaban, k

“I can’t help it, nakakainggit ang skin mo, napakaperfect. And I also want to remember every part of your face, ayaw kong kalimutan kahit na kaunting details.” Hindi naiwasan ni Aiden na hindi kiligin kaya napalingon siya kay Mia na nakapangalumbaba pa habang nakatitig sa kaniya. Napasimangot na lang si Mia nang pisilin ni Aiden ang ilong niya.“Ouch,” daing pa niya.“You’re so gorgeous, Mia. Why didn't I meet you earlier? Bakit lang kita nakita?”“Siguro dahil hindi pa tamang oras? Siguro dahil may dahilan ang lahat?” patanong pa niyang aniya, hinarap ng maayos ni Aiden si Mia saka niya ikinawit ang mga tumakas na buhok sa likod ng tenga ni Mia.“Should I thank your ex? That he wasted a woman like you? Should I thank that you’re drunk that night? Dahil kung hindi nangyari ang lahat ng yun, wala ka sa tabi ko ngayon.” Nakagat ni Mia ang pang-ibaba niyang labi, hindi na maalis ang pagkakangiti niya. Tama naman si Aiden, paano nga ba kung hindi sila naghiwalay ni Jaxson? Kung hindi siya

Pareho na silang nakatingin ngayon sa kalawakan, maraming bituin ang nagkalat at masaya nila iyung tinititigan. Pareho silang nakahiga sa gilid ng veranda ng penthouse.“I want to stop the time, spin of the world para mas makasama pa kita ng matagal sa bawat araw.” Anas ni Aiden, nilingon ni Mia si Aiden na nasa kalangitan pa rin ang tingin. Paanong nangyaring ang lalaking tinitingala ng lahat ay ganito pala ang buhay? Tila napapaligiran ng kadiliman.Inihilig ni Mia ang ulo niya sa dibdib ni Aiden.“Hindi mo kailangang hilingin na ihinto ang oras dahil sa bawat paglipas ng araw ako ang kasama mo. Ako ang magiging ilaw mo sa madilim mong mundo.” Matamis na napangiti si Aiden saka niya mahigpit na niyakap si Mia. Tila isang kuryenteng dumaloy sa katawan ni Mia nang dumampi ang labi ni Aiden sa ulo niya. Isang simbolong nirerespeto ka ng isang taong mahalaga sayo.“Thank you for coming into my life, Love. Wala na akong ibang hihilingin maliban sa huwag mo akong iiwan. Natatakot ako na m