All Chapters of Chasing The Pervert: Chapter 31 - Chapter 40

I BIT MY LIP while staring at Coach Idy’s team who was really occupied on inspecting Zebby. They made sure that my lucky charm was indeed ready to be in today’s battle. I’m ready, and focused for this. I was indeed grateful that I had a rest yesterday to spend time with my family before I faced a battle. “Ayusin ninyo iyan, Tor. Kailangang hindi kayo pumalpak dahil oras na mangyari iyon ay mapapahamak si Trisha at ayaw kong mangyari iyon,” istriktang pagmamando ni Coach Idy. Tumingin sa akin si Tor at natatakot na muling ibinalik ang tingin kay Zebby para ayusin iyon. Ang ibang mga staffs ay sinigurado rin na nasa kondisyon ako. “Bathroom break muna ako, Coach.” paalam ko. Tumango naman si Coach Idy. “Sige, basta’t bilisan mo rin sa pagbalik, ha?” Ngumiti naman ako sa kaniya at saka umalis. Sobrang naiihi na rin ako kaya’t dali-dali akong nagtungo sa banyo. Walang tao pagkapasok ko kaya’t nakakuha ako agad ng cubicle. Habang umiihi ako ay narinig ko ang pagbalabag ng pinto a

I STARED BLANKLY outside the window of my room while hugging his pillow. We kept finding him, but he was nowhere to be found. I waited for him to return, but to my dismay he didn’t show up anymore. I missed him so much, especially his clinginess, flirtiness, pervertness, and sweetness. I also missed his warmth that made me feel home and safe. It was still difficult for me to believe that he was truly gone. “Ka-tol,” pagtawag ni Cindy sa akin. “Nand’yan na ba siya?” tanong ko. She sighed heavily. Mas lalong kumirot ang aking dibdib. Alam ko na ang ibig sabihin kahit na hindi siya sumagot sa aking tanong. Ang hirap isipin na talagang binawi na siya sa akin. Napakasakit lalo na’t ni-hindi ko alam kung nasaan na ba siya o hindi kaya kung nasa maayos ba siyang kalagayan. “Hindi na siya babalik pa. Halos isang buwan na kasi no’ng iniwan ka niya nang walang paalam. Ni-hindi nga natin alam kung nasaan siya, Ka-tol.” aniya. Tumulo ang luha mula sa aking mata. Isang buwan na pala. H

I STARED at Carl’s mother coldly while I’m still strangling her neck. I could see that she was gasping for air, and her face was pale. I loathed her so much, but I didn’t want to taint my hands with her blood. Padaskol kong binitawan ang leeg ng ina ni Carl at lumayo ako. Kitang-kita ko kung paano siya maghabol ng hininga habang umuubo-ubo habang hinihimas ang leeg. Nilingon ko naman si Cindy na nakatingin kay Horice na nakahiga na sa sahig habang umiinda. Sabog-sabog na rin ang kaninang ayos na ayos na kulay blonde nitong buhok. Naglakad palapit ang aking kaibigan at tumabi sa akin. “H-Hayop ka talaga kayong magkaibigan, Trisha! M-Mamatay na sana kayong dalawa!” nanggagalaiti nitong turan habang hinihimas ang leeg. “Lah? Ano naman po ang tawag inyong dalawa ni Horice, Aling Bernadette? Huwag ka naman pong magmalinis lalo na’t napakaitim pa sa bulok na basura ang budhi ninyong dalawa ni Horice. Kayo naman po ang nanguna kaya’t huwag ka pong pikon,” singit ni Cindy. She just gl

MY BREATH HITCHED while I’m staring at the monitor above wherein, I saw two small pea-like shapes. I could also hear a loud heartbeat which made my heart flutter in delight. It was still surreal, and I’m completely mesmerized by the fact that I’m really a mother now. “You were already seven weeks pregnant. Kailangan ng dobleng pag-iingat lalo na’t kambal ang iyong ipinagbubuntis. Iwasan ang stress at kailangan kumain sa tamang oras. Sundin mo rin ang irereseta ko sa iyong dapat na inumin na gatas at mga vitamins para mas maging malusog kayong tatlong mag-iina. Sa ikalimang buwan ay puwede nating malaman ang kasarian ng iyong mga anak. Again, Congratulations, Mommy!” nakangiting pagbati sa akin ni Doktora Yesha, ang OB-Gynecologist na nirekomenda sa akin ni Coach Idy. Hanggang sa nakalabas na ako ng klinika ni Doktora Yesha ay parang nakalutang lang ako sa alapaap. Sobrang saya ko dahil hindi ko inakalang biniyayaan ako ng dobleng regalo. Lahat ng sakit at pangungulila ko kina Alas at

I GASPED LOUDLY. My heart leaped fast in fear while my hands trembled as I stared bewilderedly at the people in front of me. “A-Ano? P-Patay na sila?” nahihirapan kong tanong. Coach Idy sighed heavily, and nodded slowly. “Mahirap man paniwalaan pero patay na sina Attorney Myra pati na rin ang mga witnesses na puwede sanang makatulong sa kaso na isasampa mo sa pamilya ni Horice lalong-lalo na kay Don Horrardo. Mas lalong liliit ang tiyansa natin na maipanalo ang kaso dahil dito.”Tumulo ang luha mula sa aking mga mata. Nakapanghihina na marinig iyon. Hindi ko inakalang gano’n ang sasapitin nila. Agad naman akong dinaluhan ni Manang Estrella para pakalmahin. “H-Hindi puwede ito. . . A-Alam kong sila ang may pakana nito. M-Mga p*nyeta sila at dinamay pa nila ang ibang tao para lang makaligtas sila sa kasalanan nila!”Cindy huffed in annoyance. “Putek! Talagang sumusobra na sila sa kanilang kasamaan, ha? Pero puwede naman nating maipanalo ang kaso lalo na’t mayro’n tayong mga ebidensiya