Semua Bab Binili Ako ng CEO: Bab 161 - Bab 170

"Hi" napalingon ako sa gilid at nakita ko si Edmund na nakangiti sa 'kin."Ed! Anong ginagawa mo dito?" gulat na gulat na tanong ko sa kaniya."I'm just seeing my girl here. You?"Girl? Sa skwelahan? Teacher ang girlfriend niya?"Hinihintay ko ang mga anak ko." Tipid na sagot ko.Eksaktong lunes ngayon at ako ang naghatid sa mga bata. Wala si Mr. Shein sa bahay dahil kasama niya si Vicente at mga kaibigan niya.Buhat no'ng dumalaw ang Don sa bahay, naging maayos na pagsasama ng mag-ama. Binalik na ng Shein corporation ang suporta nila sa kumpanya ng asawa ko kaya dagsaan ulit ang investors and clients.Abala ako sa mga gawaing bahay. Ako at ang mga anak ko ang laging magkasama buhat sa bihira lang makauwi si Mr. Shein na hindi pagod.Nakaka recover na rin ang lakas niya sa aksidenteng ngayon ay pala isipan pa rin sa 'kin ngunit hindi ang ala-ala niya.May homeroom meeting kanina para sa family day kaya nandito ako.Hinihintay ko nalang si Rico at Sico na makalabas dahil may binigay si

Matapos no'n, umuwi ako sa amin. Dumaan pa ako sa hospital para kay auntie Lorena.Nakausap ko siya at sinabing uuwi na siya sa amin sa makalawa. Na ikwento ko rin sa kaniya na nagkabalikan na kami ng ama ng mga anak ko.Natutuwa siya sa amin at labis ang saya sa mukha niya para sa 'kin.She's still recovering ngunit kumpara sa dati, mas maayos na ang kalagayan niya ngayon.Iniwan ko siya sa caretaker na binabayaran ng asawa ko para kay auntie. Lahat ng expenses dito sa hospital ay si Mr. Shein na ang nag asikaso.Mas alaga at maraming nakatoka na bantayan si auntie sa hospital buhat sa utos iyon ni Mr. Shein.Iba talaga ang nagagawa kapag may pera ka. Halos wala ka ng problemang iisipin.Dumaan ako sa palengke para bumili ng lulutuin mamaya.Hindi ko masasabing masaya ako matapos kong malaman lahat. Galit pa rin ako pero ayaw kong awayin si Mr. Shein at makipaghiwalay dahil nagpapanggap siya para bumalik kami sa kaniya. Ginawa niya pa rin lahat iyon para sa akin at sa mga anak namin

Nakasimangot ang mukha ni Mr. Shein pagkagising palang dahil alam niyang darating ngayong araw si Zee. Excited ang mga anak ko sa pagdating ng daddy nila kaya kung maaga akong nagising mas maaga silang nagising sa akin.“Wife, I want some cuddle!!” Hindi ko mapigilang hindi siya ikutan ng mata dahil nag-iinarte na naman.“Darating si Zee ngayong araw. Kailangan kong magluto. Nakakahiya sa bisita natin.”Iningusan niya ako at inirapan. “Bakit naman natin paghahandaan ang unggoy na ‘yon? Ano siya? Gold?” bulong-bulong niya.Natawa ako nang mahina at iniwan siya sa kwarto. Kakagaling lang dito ng kambal at nasa kusina na sila ngayon nagtitimpla ng gatas.“I’m gonna kill that monkey later.” Mga katagang narinig ko bago ko isara ang pintuan.Pagbaba ko ay nakita ko si Sico na hinahanda ang cookies na itinabi ko kagabi. Si Rico naman ang busy kakahalo ng gatas na ginawa niya para sa kanila ni Sico.“Mama, anong oras darating si dad mamaya?”“He said he’ll be here 7 in the morning. So sasaba

Pagbalik namin ni Vicente sa bahay, mukha ni Sico ang naabutan ko sa labas ng pintuan. Nakaupo siya at bugnot ang mukha.“Where’s your papa?” tanong ko sa kaniya dahil lukot na lukot talaga ang noo nito.“Sicoooo, here’s your driiink!” Lumabas si Rico sa likuran ni Sico na may dalang macha tea. Tumaas ang kilay ko sa dalawang bata.“Mama, nagbabarilan si papa at dad. Go and look at them.” Tila nawawalan ng pasensyang ani ni Sico. Hindi ko alam kung gaano kakalat pinaggagawa ng dalawa para sumuko ng ganto ang anak ko.Nilapag ni Rico ang macha sa tabi ng kapatid niya at niyogyog ang balikat ni Sico.“Stop sulking.”“They are annoying!”Humagikgik si Rico at tumingin sa akin.“I can’t blame him mama. Papa and dad took our water gun and it happened.”Anong it happened? Magtatanong na sana ako nang biglang tumayo si Sico.“Papa Vicente!!” Sabi ni Sico nang mapansin si Vicente sa likuran ko.Tumingin si Vicente sa akin at agad na lumapit sa anak ko. Lumuhod siya para magpantay ang paningin

“Are you mad?” kinakabahang tanong ni Mr. Shein habang nakatingin sa akin. Naroon ang pag-aalala sa mukha niya.He explained it already. Noong una, galit ako but noon pa man, sinusubukan ko ng maging rational para sa kaniya, para sa pamilya namin. Para sa kaniya.Hindi ako pwedeng padalos dalos. May mga anak na kami e. It’s not just about us anymore. Dapat ko na ring isipin kung ano ang magiging epekto ng mga desisyon ko mga anak namin.And I understand the risk I may take kung uunahin ko ang emotion ko bago mag-isip.I’m sure, it will lead us to nothing but despair.“No but it doesn’t mean na okay na lahat. Mag effort ka and ask for my forgiveness.”“Yes wife. Kahit sa pagtanda natin, paulit-ulit akong hihingi ng tawad sa ‘yo. I did some horrible things-”I step forward and kiss his lips. “I forgave you. If that’s what you mean, I forgave you.” Noong pinilit niya akong makipag isa sa kaniya no’n dahil sa galit niya sa akin.Napatawad ko na siya. Iyon ang dahilan noon kung bakit kami