All Chapters of Slowly Close Your Eyes: Chapter 11 - Chapter 20

HABANG tumatagal ang pagsasama namin ni Jaez ay mas lalo ko siyang nakikila totoo nga ang sabi ng iba na makikilala mo talaga ang isang yao kaoag nakasama mo na sa iisang bahay ngunit sa kabilang banda ay hindi pa rin ganon kalalim ang pagkakakilala ko kay Jaez dahil minsan ay hindi ko mabasa ang tumatakbo sa utak niya.Ngayong araw lang ako umuwe sa bahay which is Saturday dahil kailangan kong maglinis ng kwarto ko, lately sobrang nagiging proud ako sa sarili ko kasi hindi na ako yung taong gigising upang umiyak at mag mukmok sa isang gilid maybe because of Jaez?. After kong maglinis ng kwaro ko ay naligo na rin ako dahil ngayong araw ay bibisita ako sa puntod ni Mommy and Daddy. After kong mag ayos ng sarili ko ay bumaba na ako sa sala upang doon na lang hintayin si Jaez dahil ang sabi niya ay susunduin niya raw ako."Bibisita ka ba ngayon kila Ma'am?" tanong ni Yaya.Tumango naman ako at manipis na ngumiti. Ilang oras na ang lumipas ngunit hindi pa rin dumarating si Jaez at kahit

HINDI naman nakaimik si Jaez sa sinabing iyon ni Bianca na hanggang sa pag uwe niya ay hindi nawala sa isip niya ang sinabi nito at kahit anong isip ni Jaez ay hindi pumapasok sa isip nito ang nais na ipahiwatig ni Bianca sa kaniya. "Broken? " Tanong ni Vince na bagsak na naupo sa tabi ni Jaez. Lumingon naman si Jaez kay Vince na kunot ang noo at agad din na naman iwas ng tingin. "May problema ba? " Tanong naman ni Jake. "Ewan ko, bigla nalang kasi siyang nagalit"Ani ni Jaez. "Baka mayro'n siya" Ani naman ni Vince. "Ewan ko ba" Ani ni Jaez na nailing. "Puntahan mo, dalhan mo pagkain" Ani ni Matt. "Oo nga"Sang ayon naman ni Vince. "Pupunta ka mamaya? "Tanong ni Vince. Tumaas naman ang balikat ni Jaez. " Pag nasuyo ko si Bianca, sasama ko siya" Ani ni Jaez. "Puntahan mo na, 8 start " Ani ni Ace. Tumango naman si Jaez at agad na kinuha ang susi sa gilid niya at dali-daling tumayo at nag paalam na sa mga kaibigan nito. HINDI ako mapakali i feel bad for what i did to him e

HABANG tumatagal ang pagsasama namin ni Jaez ay mas lalo kong narirealize na sobrang swerte ng taong makakasama niya sa pang habang buhay si Jaez yung tipo ng tao na hindi ka matatakot na mapamahal sa kaniya dahil patutunayan niya sayo kung gaano ka niya kamahal sa lahat ng aspekto he will assure you at ipaparamdam niya sayo kung gaano ka kahalaga at worth it ka, hindi ko akalain na mararamdaman ko muli ito at sa kabilang banda ay natatakot na muli akong pumasok sa ganitong pakiramdam dahil baka sa huli ay ako na naman ang maiwan na luhaan. "Ano na naman iniisip mo? " Tanong niya. " Wala naman" Ani ko na umiling. Tumango naman siya at malapad na ngumiti sa akin. Nagtungo kami ni Jaez sa inupuan namin noong huling punta namin sa lugar na 'yon doon kasi nagtutumpukan ang mga paru-paru pero bawal silang hawakan. "Alam mo ang ganda kung ganito pag wedding"Ani niya out of nowhere. "Gago? Gusto mo na ikasal? "Tanong ko na nilingon siya. "Sayo? Oo" ani niya na seryoso ang mukha. H

HINDI parin matigil sa pagtatalo ang dalawa habang nasa silid sila ni Jaez na nagpapahinga, hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin maka-move on si Bianca sa ginawa ni Jaez kaninang umaga sa kaniya na biglang hindi namansin kahit na wala siyang ginagawa. "Isa pang beses na gawin mo 'yon, kakalimutan ko talaga na mahal kita" Ani ni Bianca habang naka upo sa edge ng kama ni Jaez. Natigil naman si Jaez sa pang-aasar kay Bianca at walang ginawa kundi ang mapatitig sa dalaga, tila kasi nabingi ito sa sinabing iyon ni Bianca na hindi agad pumasok sa isip niya. "Ba't ayaw mo magsalita? "Seryosong tanong ni Bianca na lumapit kay Jaez na nasa headboard nakasandal. "Anong sabi mo? "Tanong ni Jaez na humawak sa bewang ni Bianca. Nakaluhod si Bianca sa pagitan ng hita ni Jaez habang si Jaez naman ay nakahawak sa bewang ni Bianca habang nakaangat ang tingin. "I said— " Nahinto naman si Bianca. Agad na dinampian ni Jaez ng halik ang labi ni Bianca at inakay ito na dahilan upang umibabaw si Bi

SOBRANG naawa na ako sa sarili ko tapos malalaman mo na yung taong mahal mo ay nag sstay lang pala sa tabi mo dahil lang din naawa sa kalagayan na mayron ka, sobrang sakit sa pakiramdam na lahat ng tao pinakikisamahan lang ako dahil sa lagay ko at hindi dahil gusto nila mag stay sa tabi ko.. I had high expectations of the people around me, and I didn't know that they just felt sorry for the situation I was in."Ma'am, kumain na po kayo" Ani ni Yaya mula sa labas ng silid ko. "Busog pa po ako" I said. Buong araw lang akong nakahiga sa kama ko habang nilulunod ang sarili ko sa kakaiyak at kakasisi sa situation na meron ako ngayon, sobrang naawa ako sa sarili ko at sa situation na mayron ako ngayon at sobrang kumikirot ang puso ko sa isipin na lahat nang iyon ay awa lang. Buntong hininga naman akong bumangon sa kinahihigaan ko at humarap sa salamin, habang pinag mamasdan ko ang sarili ko ay hindi ko maiwasan ang mapa-isip. "Sinong hindi maawa sa akin kung kahit ako mismo ay naawa n