All Chapters of Buy Me for a Billion: Chapter 51 - Chapter 60

"ALEXIS! na-miss kita!" Bungad agad ni Rebecca sa kaibigan. Nang malaman ni Alexis na umuwi ang dalaga ay nagpunta pa rin talaga ito kahit gabi na. At ito nga, naabutanniya pa si Rebecca kasama si Grayson na alam naman niyang siyang nakabili rito. He felt intimidated by Grayson's presence. Ikaw ba naman ang tumapat sa isang mayaman at bilyonaryong tao. Maraming properties, maraming negosyo at malalaking tao. Hindi basta basta. Sa isang mali mo lang ay pwede kang ipatumba. "Na-miss rin kita, Becca. Kasama mo pala si Mr. Lincoln." He sounded a bit disappointed. Hindi naman kasi nabanggit ng nanay ni Rebecca na kasama pala ito ng anak nila. Akala niya tuloy ay masosolo niya si Rebecca ngayon. Hindi naman pala. Sobrang miss pa naman niya ito. "I'll head to the room first," wika naman ni Grayson para bigyan ng alone time ang magkaibigan kahit na labag sa kalooban niya matapos niyang mabitin. He understands how important Alexis is to Rebecca kaya hindi niya naman ipagkakait ang pagkakata

Matapos ng buong araw ay nagpasya na ngang umuwi sina Rebecca at Grayson. Ayaw pa sanang umuwi ni Rebecca dahil gusto niya pang mas makasama ang mga magulang niya pero talagang niyayaya na siya ni Grayson pauwi so wala na siyang nagawa pa. He is her boss after all. "Paano ba yan, Tatay. Uuwi na ho kami ni Grayson. Huwag kayong mag-alala ni nanay, babalik ako sa susunod." Paalam ni Rebecca sa tatay niya na nasa sala at medyo malakas na rin ngayon ilang buwan matapos ang operasyon nito. "Ayos lang, anak. Naiintindihan naman ng tatay," sagot naman nito sabay tingin kay Grayson. "Alagaan mo sana at huwag sasaktan itong anak namin, Mr. Lincoln. Ipinagkakatiwala ko ang puso niya sa 'yo. Inalagaan iyan ni Alexis, matalik na kaibigan niya. Sana huwag mong paiyakin." Bilin pa nito na siya namang kinagulat ni Rebecca. Bakit ba sinasabi ito ngayon ng tatay niya? "Tatay naman. H-Hindi naman po siguro ako paiiyakin ni Grasyon," sagot niya naman. "Naninigurado lang naman ako, anak." Puma

Nang makita ni Rebecca ang pagkataranta ni Grayson ay nasasaktan siya. Makita niya lang ang pagkataranta nito ay sumasakit na ang puso niya. He is so worried about Samantha. Ni hindi man nga lang niya nilingon si Rebecca habang naghahanda siya para umalis.“Grayson, saan ka pupunta? Hahabulin mo ba sila? Baka hindi mo na maabutan. Huwag mo nang habulin muna sa ngayon--”“Don’t wait for me later. I need to go.” Walang pakundangan na sinabi nito na hindi man lang nakatingin sa kanya.“M-Mag-iingat k-ka,” tanging naiusal niya saka siya pumakawala ng malalim na buntong hininga.Hindi niya namamalaya na natulo na ang mga luha sa kanyang mga mata. Ang sakit sakit pa la. Nagawa niya pang ngumiti habang umiiyak. Hilaw na ngiti lamang iyon. Ngiti para sa isang pusong wasak.Okay lang yan, Rebecca. Ayos lang yan. Aniya sa sarili habang patuloy ang pagtulo ng mga luha sa kanyang pisngi.Now, she’s left here all alone.Paglabas niya ay naroon pa rin sa sala si Stacy. Nandito pa rin ito?“So, how

KINAGABIHAN matapos ng kanilang hapunan ay nagpalamig muna si Rebecca sa labas ng bahay nina Bryle. May fountain kasi doon na pwedeng tambayan. May bench din. Malaya mong matatanaw ang kalangitan pati na ang mga bituin at buwan. Napakagandang pagmasdan ng mga ito ngayong gabi. Kinakalma ang nangungulilang puso niya. “Isang kamalasan pa talaga sa buhay at iisipin ko na talagang may balat ako sa pwet kahit wala naman.” Bulong niya sabay sipa ng bato na nasa harapan niya. “Mahamog na dito sa labas. Tara na sa loob, Rebecca. You might catch a cold,” ani Bryle. Kanina pa pala ito sa likoran niya at nagmamasid lang din. Hinihintay na pumasok na siya sa loob ng bahay pero mukhang wala pa itong balak na pumasok. “Hindi. Dito na muna ako, Bryle. Gusto ko pang mapag-isa at makapag-isip isip.” Alibi naman nito. Pero sa totoo lang ay gusto niya lang talagang umiyak. Nami-miss nya agad si Grayson. Hindi niya kasi alam kung kailan ito babalik. O kung babalik pa nga ba ito? Paano kung hindi na?

Nagmamadaling tumakbo papuntang sink si Rebecca nang makaramdam siya ng pagkasuka. Nakailang subo pa nga lang siya ng kinakain niya e. Ano bang nangyayari sa kanya? Kung hindi siya nahihilo, nasusuka naman siya. Bigla bigla na lang sumasama pakiramdam niya nang hindi niya naman alam ang dahilan. “Are you okay?” nag-aalalang tanong ni Bryle habang hinahagod ang kanyang likod to make her feel better. “I-I’m fine. I-I don’t know. Bigla na lang akong nagsusuka. I don’t know what’s happening to me.” “What if magpa-check up ka bukas? Sasamahan kita.” “Hindi na. Makakaabala na ako sa ‘yo, e. I-I can go on my own. Ako na lang siguro.” “Sasamahan na kita. Ano ka ba? Sa akin ka ibinilin ni Grayson. Kargo ka ng konsensya ko kung ano ang mangyari sa ‘yo, ako pa rin ang babalikan.” “S-Sigurado ka ba? Nakakahiya naman kasi sa ‘yo. Dito na nga ako nakatira sa bahay mo. Tapos responsibilidad mo pa ako.” “Wala ‘yon. I love doing it because I love you.” Napatigil si Rebecca. “Bryle. . .alam mo