Lahat ng Kabanata ng Love In Mistake (TagLish): Kabanata 51 - Kabanata 60

I've been monitoring sa mga galaw ng asawa ko. Ang sabi ng private investigator, wala siyang ibang lalaki but iba ang nararamdaman ko. I know, may iba siyang kinikita. That's what I felt."Ito lang ba lahat?" tanong ko sa P.I na hindi makatingin sa 'kin."Yes sir," ibinaba ko ang envelope na bigay niya dahil wala naman akong mapapala doon. Walang laman ang mga ibinibigay niya since then. Ako ba niloloko nito?"Magkano ang loyalty mo?" nakita ko ang panlalaki ng mga mata niya habang nakatingin sa 'kin. Hindi ba sapat ang binabayad ko para pati ang loyalty niya ay para sa ‘kin lang?"Who pay you para bigyan ako ng mga maling impormasyon?" Hindi siya makatingin nang maayos. Tama nga ang hinala ko na may nagbabayad sa kaniya nang malaking halaga para bigyan ako ng mga maling impormasyon."Wala po sir, wala pong nagbayad sa 'kin,""Private investigator ka, kilala mo naman siguro kung sino ang nagpalaki sa 'kin 'di ba?" hindi siya sumagot. Alam na niya ang ibig kong sabihin.“It was the Acu

Making efforts to my brother seems the nicest thing to do. I always tried contact him. Sa mga araw na nagdaan, inaalam ko ang kinaroroonan nila.Gusto kong malaman kung nasaan sila. And I can achieve this if mapalapit ako kay Lihiro ng husto.I invited him to go with me sa isang resort na pagmamay-ari ng isang kaibigan ko."Kuya, mapapatay ako nito kung hindi ako umuwi sa bahay e.""C'mon. Don't be a pvssy." Pang e-engganyo ko sa kaniya. Napakamot siya sa batok niya na inilingan ko lang.Kumuha ako ng isang slice ng pizza. Kakatapos ko lang sa trabaho at dumiretso agad dito to bond him.Hindi pa alam ni Mom ang tungkol kay Lihiro. Ayaw ko munang sabihin hangga't hindi ko pa nakikita sina mama at Hiro."Fine. I'll pack my clothes later. Basta bilhan mo 'ko ng new phone." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Where's his phone?"Bakit? Nawawala ba ang phone mo?""Nope. Tinapon ng baliw kong kapatid ang cellphone na kakabili ko lang last month. Now, I'm using the old phone of my cousin." Na

Nasa store La Mia ako. Hinihintay ko si mama. Hiro texted me to wait Mom here. Kasama ko ngayon si Mommy, ang nagpalaki sa ‘kin. Nang kinausap ko siya no’ng umuwi ako, hindi rin siya makapaniwala na buhay ang kakambal ko at si mama. Pareho kami ng reaction nang malaman ang katotohanan. She wants to come with me so sinama ko siya. Noon pa man, matalik na silang magkaibigan ni mama kaya hindi siya nag atubili na tanggapin ako at alagaan. “Anak, kamusta na ang itsura ko? Ayos lang ba?” natawa ako dahil hindi ko na alam kung pang ilang beses na niya itong sinabi sa ‘kin today. “Yes Mom. You look great!” I kissed her forehead dahil kitang-kita ko na kinakabahan siya. I told her many times na hindi dapat siya kabahan but I guess hindi niya talaga kayang pigilan. “Mom, it’s alright. Breathe,” wala pa si mama pero naiiyak na siya. She’s really emotional. Nasabi niya sa ‘kin na maiintindihan niya kung sasama ako kay mama this day but I promise her na kahit anong mangyari, hindi ko sila iiwa

“Salamat, Sam.” Kasalukuyan niya akong tinutulungan ngayon para ihanda ang mga dadalhin ko sa outing namin ni Hiro at ng anak namin sa dagat.“Ano ka ba, ayos lang iyon.” Aniya at ngumiti.“Kailan ba siya babalik?” hindi ako nakasagot dahil sabi ni Hiro, matatagalan pa bago siya maka-uwi dito. “Hindi ko alam, Sam. Hope makabalik siya dito, agad.”“Huwag ka malungkot. Nandito naman kami lagi for you.” Mabuti nalang at nandito sila. Dahil sa kanila, pakiramdam ko ay makakayan ko lahat.Nang maihanda na namin lahat, nakita ko si Hiro na nakikipaglaro sa dalawang bata. Malapit si Atlas sa kaniya dahil siguro ay kadugo niya rin ito.“Bye Mommy, bye uncle, bye Eveee….” Natawa ako at humalik sa pisngi niya. “Bye, baby.”“Bye, buddy!” Nag apir pa ang dalawa na para bang magbarkada lang saka ginulo ni Hiro ang buhok nito.Nagpaalam kami kay Sam saka umalis. Karga ko si Eve habang inaayos naman ni Hiro ang mga gamit niya sa compartment. Hinintay namin siya ng anak niya na makapasok sa loob.“L

After 3 years, “Andrea, tayo na?” napatingin ako kay Sam at tumango. Sinirado ko ang bag ni Eve na nilagyan ko ng cookies at juice dahil first day niya ngayon sa school. “Nasaan na ba ang anak ko, Sam?” natatawa kong tanong sa kaniya. Hindi ko makita kung saan na naman iyong nagsusumulpot e. “Panigurado, kasama na naman iyon ni Atlas. Alam mo naman ang dalawang magpinsan na iyon, hindi mapaghiwalay.” Napabuntong hininga ako dahil mukhang iyon nga ang dahilan kung bakit wala ang isang iyon dito ngayon. “Eveeee,” sigaw ko sa labas. “Eveeeee…” tawag ko ulit. Nakita ko si Luca na papunta sa gawi ko at nakangiwi siya nang maabutan akong nagsusumigaw. “Luca, anong ginagawa mo dito?” tanong ko sa kaniya. “To visit,” aniya. “Nasaan na naman ang anak kong makulit?” natatawang sabi niya. Bumuntong hininga ako at tumingin sa orasan. “Oh, Luca. Ang aga mo yata bumisita dito.” Sabi ni Sam habang nilalabas ang isang plangganang labahin. “Of course Sam. First day ngayon ng dalawang anak ko ka