All Chapters of Sold to my Professor (Tagalog): Chapter 31 - Chapter 40

Chapter 31We took plenty of photos together. At aminin ko man o hindi, masaya ako. I know Leo is just doing his best to be a good husband to me. He's doing his best shot para kahit papano ay matupad ang dream married life ko.“My lens loves the both of you,” nakangiting ani ni Amanda. “Anyway, would you like to get a copy of your photos?” Tipid na tumango si Leo. “How much?”The woman chuckled and shook her head. “No need for payment. I love taking shots of you together. I'm sure my followers would love your photos, too. And anyway, here's your shots. Kindly wait for it to cool down.” Binigay niya sa amin ang mga mahigit dalawangpung litrato. May isang kailangan pang palamigin. I thanked her and she excused herself. Saka lamang namin namalayang malapit nang gumabi.“Ang galing niya kumuha ng litrato!” I exclaimed. Pinakita ko sa kanya ang isang picture kung saan nakangiti kami at buhat niya ako sa kanyang likod. “Ang ganda nito!” “We'll but photo frames for that once we arrive bac

We eat our breakfast inside the presidential suite. Naligo ako at nagbihis para sa mga activities na aming gagawin sa araw na ito. He said we'll try the snorkling activity na hindi namin nagawa kahapon. Dumating na rin ang taong magbabantay sa aso ko dahil baka sa baba lamang kami manananghalian. And all the while, pansin ko ang pagiging seryoso ni Leo magmula kanina. Nang magkasagutan sila ni Leon. It seems like he's thinking something. Wala rito ang isipan niya. Hindi ko matukoy kung ano ang iniisip niya. Ayoko rin namang magtanong dahil baka bigla siyang magalit sa 'kin. “Leo,” I called once we entered the elevator. Nilingon ako nito. Mabilis akong ngumiti upang pagtakpan ang aking kaba. “Ayos ka lang?” Tipid itong tumango. I showed him my faint smile and looked away. I can feel it. He's lying. He looks wary. Para nakaalerto siya lagi sa kabila ng malalim niyang mga iniisip. I pulled out my phone from my pocket and looked for something more to do here in Boracay. Nakasuot ako

We stayed like that for minutes. Tahimik lang kami at yakap-yakap niya ako. I feel warm just by being in his arms. Komportable ang aking pakiramdam. Sa kabila ng lamig ng ihip ng hangin ay hindi ako nakakaramdam ng lamig. Langhap na langhap ko ang kanyang pabango na nakakaadik. Hindi nakakasawang amoyin. “Leo…” I mumbled.He hummed. “Hmm?”“I wanna know you more.” Kumalas ako sa yakap at tinignan siya sa mga mata kahit na parang gusto nang pumikit ang aking mga mata. “I want to know who you are. You can't… you can't just remain a mystery to me forever. Pakiramdam ko tuloy…” Nangunot ang noo nito. Damn, he's handsome as hell. “You feel what?” “I feel like I'm just a part of your props for you to be called a man,” diretsang wika ko. Hindi ko alam kung saan ako humuhugot ng lakas para masabi lahat ng mga nasa isipan ko ngayon. “You trained me to be your wife so I can act like one but we're not acting as married couples at all. I mean, I get it. I know you're just doing your best to be

Chapter 37Nang matapos kaming mag-dinner ay dinala na ako ni Leo pabalik sa kanyang resort. I was thankful that there were only few people walking around the sea shore. At habang naglalakad kami ni Leo ay hinubad ko ang aking heels. I walked barefooted on the sand. Hindi patungong hotel ang lakad ko. Kundi patungong baybayin. High tide tuwing gabi kaya sobrang lapit lamang ng dagat. Napangiti ako nang humalik ang alon sa 'king paa. Binaybay ko ang tabi ng dagat habang nakapaa. This feels so relaxing. I seriously don't know how the sea can give you peace and calmness. Tumigil ako sa paglalakad at nilingon si Leo na mariing nakatitig sa 'kin. Nakapamulsa ito sa kanyang maong shorts at ang berde nitong mga mata ay diretsang nakatingin sa akin na para bang ako lang ang nakikita niya. I smiled at him and extended my hand, inviting him to walk with me on the shore. Mas lalong lumawak ang aking ngisi nang hubarin nito ang kanyang suot na converse shoes. Naglakad ito palapit sa akin at hi

Bahagya akong natigilan. His arms wrapped around me feels so warm. Napapikit ako at pagod na sinandal ang aking noo sa kanyang malapad na dibdib. Naramdaman ko naman ang kanyang paghalik sa tuktok ng aking ulo.“Damn, I miss you so much.” Hindi ko mawari ngunit nakaramdam ako ng kuryente sa 'king katawan. Something inside me stirs and all I want to do right now is to hug him back and tell him I miss him, too. Ngunit bakit parang napakabilis? Am I falling for my husband? ‘Anong mabilis? Let me remind you that it's been months since you and Gio broke up.’ anang boses sa 'king isipan. Pinilig ko ang aking noo at humugot ng malalim na hininga. I slowly hugged him back. Ramdam ko ang pag-relax ng hininga nito nang yakapin ko siya pabalik. He kissed my temple before he pulled away from the hug. Gusto kong magprotesta sa biglaan niyang paglayo ngunit hindi na lang ako nagsalita. I chose to keep my mouth shut. Giniya niya ako paupo sa couch. Nagtaka ako nang tumayo siya at ni-lock ang p