Lahat ng Kabanata ng The Fallen Bachelor: Kabanata 11 - Kabanata 20

Sa gulat ko ay kaagad ko siyang naitulak. Tumitig siya sa akin at muli akong hinalikan. Naguguluhan ako sa kinikilos niya ngunit hindi ko mapagkakaila ang matamis na lasa ng malalambot niyang mga labi. Gaganti pa lamang ako ng halik sa kanya ay bigla na niyang inilayo ang kanyang mga labi. "Go back to sleep." sabi niya sa akin habang hinahaplos pa ang pisngi ko. Nakuha ko pang pumikit habang dinarama ang haplos niya. Ngunit makalipas ng ilang segundo ay hindi ko na ito maramdaman kaya dumilat ako. Ang b

Hindi ako makatingin sa kanya. Parang ayoko munang makita siya. Naaalala ko pa nanaman kung paano niya ako sigawan dumagdag pa na hindi ko alam kung ano ang pinagsasabi niya sa barkada niya tungkol sa 'kin. "I'm sorry," sabi niya. "Hindi lang ako sanay na may gumagamit ng mga gamit ko." "Pasensya na at hindi rin ako nagpaalam. Hindi ko naman akalain na ganun yung magiging reaction mo," mahina kong sambit. "How can I make it up to you?" naguluhan ako. Bakit? Bakit naman siya babawi? Parang wala sa bokabu

Habang nasa counter ay tawa siya nang tawa. Minsan ay titigil siya pero kapag napatingin siya sa akin ay ngingiti at mula nanamang tatawa. Nak, baliw yata ang papa mo. "Sabihin mo nga sa 'kin... naka drugs ka ba?" tanong ko sa kanya. Iniabot niya sa cashier ang black card niya at tumingin siya sa 'kin. "Nothing," wala pero tumatawa na naman siya.  "Ano nga!" pangungulit ko sa kanya. Ibinalik na ng cashier ang card at ibinalot naman ng bagger ang mga pinamili naming damit.

"Here's your milk." ibinaba ito ni Anthony sa side table at may kasama pang cookies. Nandito ako ngayon sa kwarto niya at pumayag na rito na rin matulog. Wala namang iba dahil dito na rin ako natutulog nung mga nakaraang araw. Ang kaibahan lang ay dito ako kahit nandyan na si Lezzie at si nanay. Hindi na kami bata. Sabi nga ni nanay, alam na namin ang ginagawa namin. Siguro ay alam na rin naman ni Anthony na may pagtingin din ako sa kanya. Hindi lang bilang tatay ng anak ko kundi bilang siya. "Nasa kwarto na ba sina nanay?" tanong ko sa kanya. Kanina kasi ay iniwan ko silang nakikipag kwentuhan dahil inaantok na rin ako. 

Napangiti ako nang makita ang guy bestfriend ko noong grade school. Kadalasan kami ang magkakasama nina Trix pero nahiwalay siya sa amin dahil kailangan niyang ipagpatuloy ang pag-aaral sa ibang bansa. "Kamusta ka na?" lumapit ako sa kanya at parang tanga na sinipat-sipat siya. Grabe ang laki ng pinagbago niya. Dati ang payat niya at nakasalamin pa pero ngayon may hubog at matikas na ang kanyang pangangatawan pero mayroon pa rin siyang salamain hanggang ngayon. "I'm okay. Matagal ko na kayo hinahanap nina Trix. I don't know where to find you. Lumipat na kayo pareho ng bahay. Ikaw, kamusta?" nakangiting tanong niya.