Lahat ng Kabanata ng Carrying the child of a CEO: Kabanata 31 - Kabanata 40

Second year college si Quinn ng mag-aral si Claire sa first year pero she took exam that is why she upgraded into second year. Nang mapasa niya ang exam and solid with no wrong doon nagsimula na makilala siya ng lahat nang professor. Siya ang takbuhan nang marami sa tuwing mayroong kinakailangan na big events at biglaan na design for dresses in short dipa siya nakaka graduate kinokontrata na siya nang mga prof niya. Their Dean was so approved with that and to her surprised magulang ni Quinn ang dean nang school. Kaya nag-offer si Quinn na tutulungan siya sa pag-aaral dahil sila pala ang may-ari nito. Habang nag-aaral ay hindi lingid sa lahat na may anak na si Claire dahil paminsan minsan niya itong sinasama doon. Zoey grow up with a beuty and brain just like her mother. Maraming nagsasabi na si Zoey ang susunod sa yapak ng kaniyang ina at naniniwala si Claire doon, baby pa lang ay nakikitaan na niya ng potential ang anak and she's proud of it. Now, bumalik na ang buhay nila sa

HINDI makakilos si Claire magmula ng yakapin siya ni Bea, hindi dahil mahigpit ang pagkakayakap nito sa kaniya kundi dahil hindi niya inaasahan na makikita niya ito sa oras na iyon at sa panahon na iyon. Of all people si Bea ang siyang ayaw na ibenta ang gusto niyang makuha. “K-kamusta kana? Ang ganda-ganda mo Claire! Ang laki nang pinagbago mo!” Sabi ni Bea ng humiwalay siya sa pagkakayakap nila. Chineck pa niya sa kabuuan ni Claire at katulad niya ay naiyak narin ito. “Kailan ka pa dumating? Ang tagal-tagal kitang inantay Claire mabuti nalang at dumating ka na,” Napayuko si Claire sa sobrang emosyon na nararamdaman niya. Umiyak siya sa ganoong ayos habang hawak ni Bea ang dalawa niyang kamay ngunit maya-maya ay binitawan ni Bea ang kamay niya at hinawakan naman nito ang kaniyang pisnge't pinantay sa kaniya ang muka nito dahilan upang magtagpo ang kanilang mga mata. Ngumiti si Bea dito kahit pa naiyak siya. “Hindi parin nagbabago ang mga mata mo, maganda pa rin,” mas lalo

CLAIRE“Kamusta ang meeting Claire?” Napatingin ako sa sala ng mayroon akong marinig na boses at doon ay nakita ko si Quinn na nag aabang saakin.Napangiti ako sa kaniya at lumapit dito upang tumabi sa kinauupuan niya. “Based sa ngiti mo mukang maganda ang kinalabasan huh?” mas lalong lumaki ang ngiti ko dahil sa sinabi niya. Kung alam niya lang kung gaano ako kasaya ngayon dahil sa naging reunion namin ni Bea. I also waited for so long, and hindi na pumasok sa isip ko na makipagkita sa kaniya ng umuwi kami dito dahil kailangan kong kumilos ayon sa plano. Kaso may changes na nangyari at masaya ako para doon.“Would you believe that, that girl you we're talking about is my best friend?!” nakangiti kong sabi dito na ikinakunot niya nang noo. “That girl? Wait don't tell me—NO! No Claire no!” Napatawa ako sa reaction niya at tumango tango dito. “Best friend mo yun?! Yung asawa ni Mr.Anderson?!” Muli akong tumango sa kaniya na ikinagulat niyang muli.“So she's Bea?! Oh my God Claire!

HINDI parin ako makapaniwala dahil sa nangyari kanina. Andito ako ngayon sa aking higaan nakahiga habang nakatingin sa aking kisame. Second floor itong inuupahan ko pero hindi ganoon kalakihan at isa pa ito ay gawa noong sinaunang panahon kaya mas nagustuhan ko ito, gawa ito sa kahoy na malalapad at binarnisan. Ang bintana nito ay purong kahoy na binubuksan papunta sa gilid. Oo na laking Pilipinas ako pero diko alam ang tawag doon, limot ko na matagal narin kasi. Tapos ang higaan ko ay kahoy din may mayroong lagayan ng kulambo para siyang tulugan ng mayayaman noong sinaunang panahon with a touch of modern century. Na renovate na ito kaya kung titignan mo sa labas ay kaaya-aya at maganda samantalang sa loob ay sobrang ganda. Ang sabi ay ang may-ari nito'y nasa ibang bansa at gusto paupahan upang kahit papaano ay mayroong tumira. Balik tayo sa nangyari kanina, hindi ako makapaniwala na magulang ni Zekiel ang nakausap ko kanina like all of people sila pa?! Oh my God! Agad akong

NAGISING ako dahil sa lamig inalala ko ang nangyari at halos mapaupo ako agad dahil sa aking naalala. “Your awake,” Napalingon ako sa nagsalita at parang hindi ako nakahinga ng makita ko si Zekiel na nakaupo sa upuan niya na mayroong inaasikasong mga papel.Hindi ako nakapagsalita dahil sa sobrang gulat ko, ngunit nailibot ko ang aking paningin sa paligid andito ako sa loob ng office niya. Pero ang mas ikinagulat ko ay ang madilim na kalangitan sa labas ng office ni Zekiel, gawa kasi iyon sa glass wall. Madilim na it means gabi na!Agad akong napatingin sa relo ko at alasyete na! Kailangan ko ng umuwi dahil baka ma traffic nanaman ako at isa pa kailangan ko pang tawagan si Zoey, eight yun natutulog siguradong inaantay na niya ang tawag ko. “You are Venice right?” Napatingin ako sa kaniya at nakita kong nakatingin ito saakin na nakakunot ang noo kaya agad naman akong tumango. Inayos niya ang mga gamit niya pagkatapos na malaman ang sagot sa tanong niya. Agad na rin akong nag-ayos d