All Chapters of TO BE WITH YOU: Chapter 51 - Chapter 60

"AAHH..." Impit na tili ko ng basta na lang ako hinagis ni Rexx sa kama, and when I gaze at him. His eyes has full of lust, at makikita mo talaga sa mga mata nito na wala ng makakapigil sa kanya sa gusto niyang gawin ngayon.Pinanood ko lang siyang isa-isang tinatanggal ang botones ng kanyang long sleeves at ng tuluyan na niya iyong mahubad.I couldn't stopped myself to swallowed when his body is now exposed in front me.His muscles, his abs... I feel like--- I want to touched it. Hindi ko maalis ang titig sa kanyang mga matang punong-puno na ng pagnanasa habang dahan-dahan na siyang gumagapang papalapit sakin, I laid my head on the bed when his face with full of lust closed to me. Nakatungkod ang mga kamay nito sa kama habang nakaibabaw sa akin."I can't promised to hold myself now wife, because I mean it when I say I want to fucking you hard now." He said huskely to make me swallowed again while looking on his burning eyes."T-Then don't..." Mahinang saad ko dahilan para mas lalong

HABANG NAKATAYO SA tapat ng nakasaradong pintuan. Ang kaba at takot na nararamdaman ko ay mas lalo pang dumodoble sa isiping muli kong makakaharap ang babaeng minsan kong naging katunggali sa pagkuha ng trono bilang isang Top famous model. At higit sa lahat. Ang babaeng minsang pumasok sa buhay ng aking asawa.Hindi ko alam kung bakit simula ng tumawag siya kanina para sabihing gusto niya kong makausap ay hindi na mawala-wala ang kaba at takot na nararamdaman ko. Halos magkakalahating oras na ng dumating ako dito sa ospital kung saan siya naka-confine at nakatayo sa tapat ng pintuan kung saan ang silid niya. Pero dahil sa takot at kabang nararamdaman ay hindi ko magawang pumasok sa loob.Ang totoo ay nagdadalawang isip pa akong puntahan siya. Pero naisip ko. Siguro nga ay kailangan ko rin siyang makausap dahil din sa mga katanungang bumabagabag sa isip ko. Dahil kahit anong gawin ko para hindi mag isip ng iba tungkol sa kanila ngayon ni Rexx ay hindi ko magawa.Oo at sinabi kong magti

"LOVE... WHERE ARE YOU GOING?" I asked him when he turn around and walk away. He stopped but didn't look."Alway's remember that I love you so much Love, I'm leaving but it does'nt mean that I leave you. I'm always by your side no matter what...""What are you talking about Rexx? Please, don't leave me..." Kinakabahang saad ko at patakbong lumapit sa kanya at niyakap siya mula sa likod "I'm sorry for all what I did please Love, don't leave me..." Hindi ko na napigilang mapaiyak sa isiping iiwan niya ako.He turned around and face with his smile on his lips."I will never leave you Janna, you're my one and only... You're my everything and you are my life... Basta lagi mong tatandaan, mahal na mahal kita kahit anong mangyari, mawala man ako sa tabi mo, palagi parin kitang babantayan, patuloy parin kitang mamahalan kahit sa malayo..."Hindi ko na napigilang mapahagulgol at napapailing ahil sa mga sinasabi niya."No... Ano bang mga sinasabi mo Rexx, please stop it. Naguguluhan na ko, plea

-- Hi OneLubb Readers. I would like to thank all of you for still supporting my story. I've really really appriciated so much. And I hope na patuloy niyo paring suportahang ang mga storyang sinulat at isusulat ko. Again thank you so much.--PS. Anyway there still have 3 to 5 special chapters to go, so don't missed to read this OneLubb readers. See you till the end of this story, sabay-sabay tayong mainlove at maiyak sa story nila Rexx and Janna..-----------------------------------------------PAKIRAMDAM KO ay sasabog na ang puso ko sa dami ng nararamdaman ko ngayon. Nakakaramdam ako ng kaba at the same time ay excitement sa isiping makakaharap at makakausap ko na muli si Rexx.Mabilis ang naging byahe namin ni Lhoyd at ng makarating kami sa bahay ay hindi ko na hinintay pang pagbuksan ako ni Lhyod ng pinto. Mabilis na bumaba ako ng sasakyan at pumapasok sa loob ng bahay."Fuck! Careful Janna,you're pregnant." Rinig ko pang sigaw ni Lhoyd ng buksan ko ang pinto ngunit hindi na siya pi

I MISSED HER...I MISSED MY WIFE...But even though how much I missed her. I respect her dicision, but it doesn't mean na agree ako sa naging dahilan niya kung bakit siya umalis. I let her yes. But not because she's right. I let her because I know this is the right for us.Masakit man but I know, this is would be better for us. Hindi naging madali ang unang taon ng pagsasama namin. Kaya kung ipipilit ko pang manatali siya sa tabi ko ay baka mas lalo lang gumulo ang pagsasama namin. At yun ang ayokong mangyari. Ang mas lalo siya tuluyang mawala sa akin."Son..." Napadilat ako at bumaling sa pinto ng aking opisina ng marinig ang boses ng aking ama."Dad..." I sighed. Umayos ako ng upo ng tuluyan siyang pumasok at umupo sa pang isahang sopa. "What are you doing here Dad?" I asked. Tumayo ako para lumapit sa kanya at doon umupo sa sopa kaharap niya."Kanina pa ako kumakatok but you didn't hear me." Aniya na ikinabuntong hininga ko lang muli."I'm sorry Dad! Marami lang akong iniisip." Tan