Home / Other / The Little Black Demon / Chapter 11 - Chapter 20

All Chapters of The Little Black Demon: Chapter 11 - Chapter 20

309 Chapters

Chapter 11

Xyrica’s POV :     “Stupid academy. Stupid people. Stupid everything,” naiinis na sabi ko sa sarili ko at sinipa ang isang maliit na bato na nakita ko.   I’m really pissed right now. This is not about my ego but this is about my life and my truth. I’ve spent almost my life building a name and earning my fortune just to qualify myself for all of this, but with just one letter, all of this will be put in the trash. I have every right to be pissed off and cause a scene, I was not here to take their ‘no’ as an answer.   “Can this night gets even worse?” Tinanong ko ulit ang sarili ko tapos tumingin sa langit.   May narinig akong mga hakbang napapalapit sa akin, hindi ko na nilingon kasi alam kong si mister Demsford lang naman at naiinis pa rin ako sa kanya para kausapin siya.   “I have some news for you
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Chapter 12

(THE CONTINUATION) Xyrica’s POV:  Medyo may distansya sa pagitan namin ni mister Steinfeld kasi nauna siyang maglakad kesa sa amin ni mister Demsford. Ilang minuto na kaming naglalakad at hindi man lang sinabi ni mister Steinfeld kung saan kami pupunta at kung ano gagawin namin. Basta ang sinabi niya lang kanina ay sumama kami sa kanya. “Where do you think are we going?” Pabulong kong tanong kay mister Demsford. Sinigurado ko lang na kaming dalawa lang ang makakarinig ng pinag-uusapan namin. “Sa tingin ko sa field. Kadalasan kasi sa mga estudyanteng hindi nakapasok pero gustong-gusto talaga, kagaya mo, ay mabibigyan ng pagkakataong mapatunayan ang sarili. Kapag nakapasa ka sa test nila ay pwede nilang bawiin ang desisyong i-reject ka pero kung hindi… wala na talagang pag-asa,” pabulong na sagot ni mi
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Chapter 13

Xyrica’s POV:   Puno lahat ang upuan sa Fighting Room at puro hiyaw ng mga estudyante ang narinig ko pagkapasok namin rito at silay ay sabik na sabik. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko sa kanila pero ano ba ang meron sa larong ito at ganito sila kasabik na panoorin ang huling laro.   “Settle down because the game will begin in a minute now,” sabi ng isang lalaking announcer na nasa isang booth kalapit lang sa kanatatayuan namin.   People’s cheer lowered down and mister Steinfeld led us to a corner full of weapons. I almost fell in love as I saw different weapons existed on Earth.   “Are they real?” I amazingly asked.   “Cool,” pasimpleng sabi ni mister Demsford pero halata naman sa kanya na hindi talaga.   Hindi ko na inintindi ang ugali ni mister Demsford kasi mayaman siya at
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Chapter 14

Xyrica’s POV: Nagsimula na nga ang laro at hinihintay ko ang pag-atake ng Combat Angel pero nakatayo lang siya. “I have eight minutes to survive in this game. I think it is better if I stall the time than defeating this Combat Angel in front of me. I should not make any unnecessary movements that can tire me out,” sabi ko sa sarili ko ng pabulong. Dahan-dahan akong naglakad patagilid so I can go to the Combat Angel’s blind spot. Halos four-hundred eighty centimeters lang ang layo namin sa isa’t-isa kaya habang naglalakad ako sa tagiliran niya ay nilalayo ko rin ang distansya ko. I unsheathed the Rashoumon Sword and threw the sheath on her back pero ang bilis ng reaksyon ng Combat Angel, she swings her arm and manage to deflect the sword’s sheath. “Holy crap,” I cursed myself. Ang b
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Chapter 15

Xyrica’s POV: I opened my eyes then immediately felt my body aching. My whole body feels like it had been beaten with stainless steel baseball bat for a thousand times. I don’t know whether to cry or not but clearly a simple Salonpas can’t heal this. “Ouch,” Naiiyak na sabi ko at dahan-dahang bumangon. Bumungad sa akin ang isang Cyborg Demsford na natutulog. He was sitting on a chair and rested his elbow on my bed while his hand was under his chin. Gusto ko sana siyang gisingin kaso napakahimbing ng tulog niya kahit hindi komportable ang posisyon niya. Tumingin ako sa paligid at kaagad kong naisip na nasa isang clinic ako. Aalis na sana ako sa kama kaso biglang nagising si mister Demsford at nilapitan ako. “Okay kana ba?” Nag-aalalang tanong niya. I
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Chapter 16

Xyrica’s POV: Nauna akong lumabas at hindi ko na hinintay si mister Demsford. Ayaw ko na rin manatili sa opisina ni Dean Steinfeld kasi naiirita lang ako. Ang dami ko pa sanang gustong sabihin sa kanya kaso biglang dumating si miss Ludwig, panira talaga. Tumakbo sina mister Demsford at miss Ludwig para maabutan ako. Hindi ko na binati o kinausap ang dalawa dahil pinapalamig ko pa muna ang ulo ko. “Good afternoon. Let me introduce myself, in case you forgot my name… I am Van Zheaney Jung-Ludwig but you can call me Van but not Zheaney. I’ll be touring you inside Gangster Academy,” masayang bati niya sa amin ni miss Ludwig. Ang arte naman ng babaeng ito, wala naman akong pakialam kung Van o Zheaney ang pangalan mo kasi apelyido mo lang naman ang itatawag ko sa iyo. “Nice to meet you, I’m Cyborg Azu
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Chapter 17

Xyrica’s POV:   I can’t believe I was confronted that way, kasalanan ko ba talaga kung ganito ako at mahirap akong pakisamahan? Kahit naman ganito ako ay wala naman akong natanggap na reklamo nina Michiaki.   “Kung makapagsalita parang kilala ako,” I murmured tapos naghanap bakanteng upuan na malapit lang sa Cafeteria para hindi mawala.   Hindi man ako nakahanap ng bench, nakahanap naman ako ng isang puno na may malamig na lilim. Kinuha ko ang cellphone ko at sinubukang tawagan sina Michiaki, kagaad niya namang sinagot ang tawag.   “Kumusta kana? Namimiss kana nina Alver,” sabi ni Michiaki.   Dinig ko ang boses nila parang nag-aaway pa kung sino ang gustong kumausap sa akin.   “I’m good, kayo ba? Malinis ba ang bahay?” Tanong ko.   “Syempre naman, bakit ngayon ka
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Chapter 18

Xyrica’s POV: Habang naglalakad kami papunta sa dorm na matutulugan namin ni mister Demsford ay dumaan kami sa Acerola or Cafeteria at tumungo sa isang mataas at malaking building. “I know you’re not feeling well para magtour sa ngayon pero isisingit ko nalang ito para bukas ay sa ibang building naman tayo. Wollemia ang tawag sa building na ito at ito ang classroom ng mga may advance skills na kagaya natin. Your physical skills will decide kung sa anong year level at section level kayo makakapasok, “Para kay Cyborg, automatic na siya na magiging kaklase ko kahit wala siyang test na nagawa dahil transferee siya galing sa isang kilalang paaralan. Para naman sa iyo, miss Dela Vega… dahil na patunayan mong magaling ka ay makakasama mo kami sa iisang section, “Pero huwag kayon
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Chapter 19

Xyrica’s POV:  I opened my eyes and I see myself in a familiar room but I can’t seem to remember whether or not I have been here before. I stood up and walked around, then I went outside the room. “This is weird. Bakit ako napunta sa lugar na ito? Parang kanina lang ay natutulog ako sa Willow House,” nagtatakang sabi ko sa sarili ko. This strange feeling of familiarity keeps bugging me and as I walked down in the hallway I found myself a staircase. I went down and immediately heard poeple’s laughter. Sinundan ko ito hanggang sa nakapunta ako sa sala. “Can someone please tell me where I am?” Agad kong tanong ng makita ko ang mga taong nagtatawanan. Tumingin silang lahat sa akin at agad kong nakita sina lolo at lola. I was shocked and my body feels like it has been nailed from
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Chapter 20

Cyborg’s POV: Pumasok ako sa office ni nurse Dawn at kaagad kong nakita ang desk nameplate niya na may nakalagay na Dawn Mae Crimson. Sa tingin ko ay galing siya sa isang maranyang pamilya kasi makikita naman sa mukha at tindig niya. “Umupo ka muna,” sabi ni nurse Dawn. Nakaupo siya sa upuan niya at may hinahalungkat sa drawer ng desk niya. Umupo ako at hinintay na matapos muna siya bago ako magtanong sa kanya kung bakit kailangan niya akong makausap. Inabot siya ng tatlong minuto sa paghahanap ng bagay na hindi ko naman alam kung ano nang hindi niya talaga makita ay tumigil na siya at tumingin sa akin. “I’m really sorry kung pinaghintay kita saglit, Cyborg. Hinahanap ko kasi ang file na gustong mahanap ni doctor Luciano, importante kasi ito. She wants to see it as soon as possible,” sabi ni nurse Dawn.&nb
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more
PREV
123456
...
31
DMCA.com Protection Status