All Chapters of I'm sorry wife: Chapter 31 - Chapter 40

XAVIER'S POV Pagdating namin napaka tahimik ng bahay, umakyat agad si Zyron sa kwarto niya he must be very tired. I went to to the kitchen to drink water kanina pa talaga ako uhaw, when I got the water i immediately drank it and go back to the sala.. while sitting at the couch I heard a sob, at first I thought that it's the effect of my tiredness but when it didn't stop I stood up and find the noise, and there I saw Bell, holding her head and the other hand is holding a feather duster at staka walis.. she's crying because of the pain she felt. "What happened Belle? Why didn't you call me? I told you to just take a rest but what did you do?" Sabi ko sa kanya. "Hay nako sir! maghapon po siyang naglinis ng bahay di na nga niya ako pinatulong at pina pahinga lang dahil kaya niya na raw, kanina pa siya nakahawak sa ulo niya." Sabi ni manang ng maka daan siya sa amin. "Do you want

XAVIER'S POV  "Morning love," greet ko kay Belle na tulog pa rin puyat masiyado. "Hey love!!gising na, diba gusto niyo pang libutin yung boung resort? Kaya bilis na." Sabi ko di parin siya gumigising ehh. "Ano ba!!kitang natutulog yung tao eh dini-disturbo mo, alis ka nga diyan sa ibabaw ko!!" yamot niyang sabi. "Bangon ka na kasi." Sabi ko ulit. "Alam mo Xavier nakuha mo lang ako kagabi bigla ka bang nag bago. Yung totoo? Anong nakain mo?" Sabi niya na galit parin. "Nakain ko?pancake lang naman yun na may lumalabas na icing kagabi attt---"  "Kahit kelan bastos ka talaga ito tandaan mo ha!? Di na yun mauulit." Haaha dinuro pa ako. "Sigurado ka? Kagabi nga ehh halos mag makaawa ka na," sabay ngisi ko sa kanya at tumakbo na sa labas hhaha pikon yun ehh. "Dad, mom wants to see the sunset."

MR. ENGLATERA'S POV Pumunta ako sa garden tulad ng sabi ni Xavier na nandun daw si Belle, and he was right, she's there nakatalikod siya sa akin but I know that she's crying dahil may pinapahidan siya. A tear escape from my eyes sa nakikita ko ngayon, ang laki nang pag kakamali ko, nagawa kong saktan ang prinsesa ko mas pinaniwalaan ko ang ibang tao kaysa kanya na anak ko. Ang laki nang pinag sisihan ko ng malaman ko yung nangyari sa kanya yung mga paghihirap niya napagkaisahan siya ng lahat at isa ako sa mga yun. At ang tibay niya dahil di siya kailanman sumuko kahit nasasaktan na siya. Pinahidan ko yung luha ko at inayos ang aking sarili bago ko siya hinarap. "Belle," tawag ko lumingon siya sa akin and I'm right, umiyak nga siya. "Da--dad uhhmm.. sorry Mr. Englatera may kailangan po ba kayo?" Tanong niya at ang sakit marinig na anak mo tinatawag kang mr. na parang di kayo mag k

XAVIER SMITH'S POVMalapit ng mag dalawang buwan hindi parin nagigising si Belle. Nandito lang kami palagi.I took a leave sa trabaho ko at dito muna ako. Sometimes kailangan kung umuwi ng Pilipinas dahil kay Zy, minsan parang ayaw ko munang umuwi dahil ayaw kong makita si Zyron na nasasaktan sa balita tungkol kay Belle.Every time na umuuwi ako Zyron keep on asking kung gising na si Belle and when i told him na hindi pa ay aakyat siya agad sa room niya at doon iiyak.Binuksan ko yung pintuan ng may marinig akong katok at-"I'm very sorry Mr. Smith, sinama ko na po siya sa akin iyak kasi siya nang iyak at di tumatahan kaya sinama ko nalang." Wala akong nagawa kundi tumango nalang, nakita ko si Zy na nag tago sa likod ng secretary ko."C'mon son, come here," aya ko sa kanya."You're not mad at me?" Tanong niya."Of course not" Sabi ko lumapit siya sa akin at nagpa kandong."I miss you Dad and mommy too." Sabi niya."Miss you too son, I'm sorry if wasn't always there for you, you know th

YSABELL'S POV Kanina pa naka alis sina Xavier kaya kami nalang ni manang ang nandito ngayon. Dahil wala akong magawa eh ako na ang nag presinta kay manang na mag dilig ng halaman kahit ayaw niya dahil baka pagalitan daw ito ni Xavier. "Ma'am, aalis po muna ako mag go grocery lang po ako," paalam ni manang sa akin. "Ahm sama nalang po ako sayo manang wala naman po akong ginagawa rito." Saad ko naman, gusto ko makapag pahangin at maka labas naman dito dahil simula ng dalhin ako rito ni Xavier ay di na ako naka labas ulit. "Sigurado kaba ma'am? Baka mapagod po kayo." Ani niya naman. "Opo, okay lang naman ako at staka pede po ba na wag niyo na akong tawaging ma'am? Para ko na po kasi kayong nanay eh tawagin niyo nalang po akong Belle, Bella or Ysa po." Kahit nag dadalawang isip ay tumango naman siya. "Sige mag handa kana at aalis na tayo