“Paano nga kung ganon?”Biglang natahimik si Emma.Si Gold Jerrod ang sponsor para sa ospital, kaya nagagawa niya ang lahat ng gusto niya at kumilos nang wala sa linya dito?Anong klaseng logic iyon?“Kayo, kayo...” Napatingin si Emma sa kanila, hindi na makapagsalita pa dahil sa galit.Si Thomas, nang makita kung paano lumala ang mga bagay, ay umiling habang nakangiti ng mapait. Pagkatapos ay itinaas niya ang kanyang kubrekama at bumangon sa kama. Habang sinusuot niya ang kanyang sapatos, sinabi niya, “Sinabi ko sa iyo na hindi ko kailangang maospital. Gaano kahirap. Kalimutan mo na, umalis na tayo."Lumapit si Thomas, hinawakan ang kamay ni Emma, at inakay siya palabas.Walang kwenta kahit gaano pa kagalit si Emma. Ito ang kanyang teritoryo. Kahit na anong reklamo niya, hindi makikinig ang doctor at mga nurse.Tuwang-tuwang sinabi ni Gold Jerrod, “Handa ka bang mawala sa wakas? Tsk, dapat kanina ka pa nawala. Kailangan mo lang akong tuksuhin na sirain ang buhay mo? Nanghihi
Magbasa pa