All Chapters of Malayang Diyos ng Digmaan: Chapter 171 - Chapter 180

Medyo galit nung una si Thomas, pero nung narinig niya ang pangalang Collins Dixon, nagsimula siyang ngumiti.Sinadya niyang umubo at tinanong, “Ang sinasabi mo bang Collins Dixon, ang pinakamatandang bayaw ng Deputy Division na si Chief Dixon?”Tinapik ni Victor ang kanyang dibdib at sinabing, “Mismo!”“Ngayon, alam mo na kung gaano ako kagaling? Alam mo sa totoo lang, kahit sinong direktor pa ang tanungin niyo para magproseso ng mga dokumento niyo, hindi parin ito kwalipikado kapag umabot ito sa aking departamento.“Kung anong sabihin ko ay katuumbas ng mga salita ng aking bayaw.”“May lubos na awtoridad ang mga salita ng bayaw ko!”Ngumiti ng onti si Thomas at tinanong, “Victor, alam ba ng bayaw mo ang mga sinabi mo ngayon? Pinahintulutan niya bai to?”“Isang hangal na tanong? Dahil si Deputy Division Chief Dixon ang bayaw ko, paano niyo hindi kukunin ang panig ko?”Matapos ang sandali, tumuloy si Victor at sinabing, “Malinaw na sinasabi ko sayo. Sa presensiya ko ngayon, laha

Ang mga tagapagbalita ng media ay napatulala sa pinangyarihan, at walang sinuman ang makakapagisip na ang mga bagay ay magiging ganoon.Sa una, naisip nila na ang grand opening ay magiging grand closure rin. Ang bawat ulap ay may isang magandang panig, at nalutas ang krisis.Nagsimula nang hulaan ng lahat ang identidad ni Thomas.Nagulat sila na si Deputy Division Chief Dixon ay magalang sa kanya.Medyo nagulat din si Anna. Hindi niya alam ang totoong identidad ni Collins Dixon. Sa una, naisip niya na siya ay isang ordinaryong kaibigan lamang ni Thomas, ngunit hindi niya inaasahan na siya ay isang respetadong tao.Naglakad siya patungo kay Thomas at sadyang kinurot ito."Okay, bakit hindi mo sinabi sa akin na inimbitahan mo ang isang maimpluwensyang tao? Pinagalala moa ko para sa wala ”Ngumiti si Thomas, “Tuloy mo na ang grad opening.”Lumakad si Anna sa karamihan ng tao at sinabi, "Ang maliit na isyu na kinaharap natin ngayon ay naresolba na. Ngayon ay magpapatuloy kami sa gr

Matapos makatapos ang isang kanta, itinuro ni Fidel Clarkson ang pasukan ng pasilyo, ngumiti habang sinabi, "Susunod, malugod nating tinatanggap ang superstar ng R& — Midas Jackson!"Midas Jackson?Si Midas Jackson!!!!Nung una, nakatuon lamang ang lahat at mamangha sa pagganap ni Fidel. Walang nakapansin na mayroong ulit na paparang na superstar galing sa pintuan.Sa pagbanggit ng “Midas Jackson”, sabik na sabik inikot ng lahat ang kanilang ulo.Totoo nga, na ito ay si Midas Jackson, sa kanilang harapan.“Hindi ako makapaniwala. Nagawa pa nilang mag-imbita ng isang superstar ng sobrang nakakamanghang talento?“Hindi na ito nakabase sa kakayahan. Simula ng nasagabal si Midas, siya ay talagang iniwan ang industriya ng musika, hindi na kumanta sa publiko muli. Anong uri ng kapangyarihan ang mayroon ang Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment, na maanyayahan nila ang naturang superstar?"Una, nagpamalas si Midas ng mahusay na dance set. Pagkatapos, nagdala siya ng kanyang

Noong umalis ang mga superstar sa entablado, naglakad si Ana patungo sa podium at nagsalita sa mikropono. “"Iyon lang ito para sa pagganap ngayon at ang opening ceremony ng Remembrance Cultural Arts Entertainment ay natapos din. Gayunpaman, tinatanggap namin ang lahat na manatili sa likod at libutin ang mga base at pasilidad ng Remembrance Cultural Arts Entertainment ng Scott. Gayundin, ang lugar ng aliwan ay may isang seksyon ng pampapresko at aliwan. Maligayang pagdating sa iyo upang mag-enjoy at magpahinga dito. "Matapos matapos ang maikling pagpapakilala, lumakad si Anna sa pababa ng entablado.At sa gayon natapos ang buong opening ceremony.Nanatiling masaya ang mga madla, at hindi pa nila kaya umalis kaagad. Kaya ang mga tumayo at umalis lamang para kumuha ng pampapresko at hangaan ang napakagandang tanawin.Ang himpilan ng Scott’s Remembrance Cultural Arts Entertainment ay masyadong malaki at hindi lamang ito kayang ikutin ng isang araw.Lumakad papunta si Anna para harapi

Sa isang maaraw na araw, ang matamis na samyo ng mga bulaklak ay namumulaklak sa hangin.Gumamit ng public transportation si Thomas patungo sa Swan Restaurant sa 166 Jewel Road.Bago niya maabot ang entrance, nakita niya na ito ay puno ng mga tao. Bawat la mesa ay puno at marami pa ring mga parokyano na pumipila sa labas.“Huh, hindi pa naman oras ng tugatog at maraming tao na ang nandito?”"Ang negosyo dito ay napakahusay."Lumakad papunta sa shop si Thomas at nakita si Nephele na tinutulungan ang kanyang tatay na magantay ng mga customer. Ang kanyang maliliit na biyas ay di hamak na gumagalaw ng sobrang bilis, parang corgi. Siya ay tumatakbo papaikot sa espasyo.Natuwa si Thomas sa nakita.Naghahain ng pagkain si Nephele. Pagkatapos ay lumingon siya at nakita si Thomas.“Tito Thomas!!!”“Uy~”Tumakbo papunta si Nephele. Lumuhod ng kaunti si Thomas para kuhain at buhatin siya. Inabot niya ito para kurutin ang kanyang mga mala rosas na pisngi.Noong marinig ni Griffin ang kag