All Chapters of Sukdulan ng Buhay: Chapter 1931 - Chapter 1940

Sa ilang sandali, natanggap ni Cheryl ang video na ipinadala ng kanyang babaeng kasamahan.Pagkatapos itong pindutin… naramdaman niya na parang nanonood siya ng pelikulang sci-fi. Gayunpaman, bilang isang taong nagtataglay ng legacy ng Immortal Doctor, hindi siya nagdududa sa mga bagay na iyon. Higit pa rito, palaging makakaharap ni Alex ang mga sitwasyong tulad nito.Dahil dito, alam niyang si Alex ang sumisigaw sa kalangitan ng Japan.Noong tumatawag pa sila, nasa tabi niya ang lolo’t lola ni Cheryl. Nakita ng dalawa ang video at narinig din ang boses ni Carol.Inangat nila ang kanilang mga tingin at tinitigan si Cheryl na hindi makapaniwala na para bang lahat ng alam nila ay kasinungalingan. “Cherry, tina... tinatawag niya si Alex? Yung, yung Alex na kilala natin?”Inalis ni Cheryl ang video at agad na pinindot ang numero ni Alex.Noong una ay nag-isip siya kung dapat ba niyang burahin ang numero nito at maging estranghero, ngunit wala siyang pusong gawin iyon. Siya ang humabol kay

Umiling si Martiny. “Hindi ito alamat o mito; nasa harap mo na mismo.”Napalunok si Alex. “Napakalaki!”Biglang lahat ng walong ulo ng dambuhalang ahas ay napalingon sa kanila gamit ang kanilang berde at kumikinang na mga mata. Ang bawat ulo ay may isang pares ng mga mata; kaya labing-anim sa mga kumikinang na ilaw na ito ay marahas na pinapanood sila.Swoosh!Ang tubig ay bumubulusok sa kaguluhan na parang binuksan ang higanteng blender. Pakiramdam ni Alex at ng iba pa ay hindi nila kayang hawakan ang kanilang mga katawan.Hinawakan ni Martiny ang kanyang Exorcism Bell at tinitigan ang ahas na parang meteorite na sumusugod sa kanila. “Kailangan nating maghiwa-iwalay! Sasalubungin ko sa harap, at kunin ninyong dalawa ang mga gilid.”“Sige!”Nagkatinginan si Alex at ang Fairy Doctor at naghiwalay. Sunod sunod na inalog ni Martiny ang kanyang kampana. Ang tugtog ay nagparamdam sa ahas na parang kaharap ang isang malakas na kalaban, at ito ay nanlamig sa takot.“Lusob!”Unang sinunggaban

Pagkapasok sa kweba, biglang lumiwanag ang lahat. Nakaalis na rin sila sa tubig.Ang lugar na ito ay nagmistulang isang palasyong gawa sa yelo, na puno ng malalaki at kumikinang na mga kristal. Laking gulat ni Alex at ng Fairy Doctor nang makita ang kanilang paligid dahil ito ang unang beses na pumunta sila rito.“Saan ang lugar na ito? At ano… ang mga batong ito?” tanong ni Fairy Doctor habang hinawakan ang kristal na pader sa gilid. Ito ay... abnormal na malamig.“Grabe, ang lamig!” napaurong siya.Hinawakan din ito ni Alex. Napakalamig talaga noon. Naramdaman pa niya ang kaunting yelong Chi dito.Pagkatapos ay ipinahayag niya ang kanyang pagkagulat. “Ito ay dahil ito ay mga spiritual ice stones. Ang mga ito ay isang magandang materyal sa pagsasanay para sa sinumang nagsasanay sa martial arts na binubuo ng yelo o niyebe. Dahil napakarami dito, ang mga martial artist na iyon ay lubos na nagpapabuti ng kanilang kapangyarihan kung sila ay uupo at magmumuni-muni dito.”Nagulat si Martiny

Tahimik silang luminga-linga sa paligid ngunit hindi na sila nangahas na pumasok pa sa lugar. Pagkatapos noon, umatras sila nang hindi gumagawa ng anumang ingay.Bawat isa sa kanila ay nagpipigil ng hininga sa kaba, hindi nangangahas na huminga nang napakalakas, natatakot na baka magising ang mga nilalang na iyon.Para sa kanila, ang lahat ng ito ay masyadong nakakagulat.Matapos umatras sa kinaroroonan ng formation circle, nagpakawala sila ng malalim na buntong-hininga.Sinabi ng isa sa babaeng ex-Flying Eagles, “Ano ang mga iyon?”Dinadala ang pangalang Stella Soo, ang kanyang palayaw ay Bunty, pangunahin dahil ang kanyang balat ay kasing-kinis ng balahibo ng isang maliit na tupa.Sa totoo lang, may lahi nga siya, ang lola niya ay Koreano.Medyo makapangyarihan din siya, na nakamit ang unang antas ng Spirit Severing.“Ang mga Hapon ay palaging lubos na ambisyoso. Kaya hinuhulaan ko na ito ang kanilang sikretong base, at naghahanda silang makipagdigma laban sa ating mga Amerikano. Nag

Raawwrrrr!!!Biglang isang mahaba at nakakatakot na sigaw ang nagmula sa loob ng palasyo.Umalingawngaw ang mga dayandang sa buong lugar, na nagpaputla sa mukha ni Alex at ng iba pa.“Narinig ninyo ba iyon?” tanong ni Nora.“Oh sh*t! Nagising na ba sila ngayon?” Malaki ang mga mata ni Butcher, kaya’t ang paglaki ay nagmukhang nakaumbok.“Hala, lagot!” Tumingin si Dawn sa palasyo habang ang kanyang puso ay lumubog sa ilalim ng dagat.Sabi ni Martiny, “Hindi natin puwedeng hayaan na makaalis sila sa lugar na ito. Hindi lamang Japan ang babagsak, ngunit maaari rin silang makarating sa Amerika, pagkatapos ay kumalat sa buong mundo.”Tumango si Alex. “Punta tayo sa entrance. Hangga’t magbabantay tayo, baka makayanan naman natin ito.”Naisip ng lahat na ito ay isang magandang ideya. Ang pagbabantay sa bukana ay nangangahulugan na hindi nila kailangang harapin ang napakaraming Forerunner sa isang bagsakan.Inilabas nila ang kanilang mga sandata at sumugod sa pasukan ng palasyo.Tawag ni Alex