All Chapters of A LOVE FROM THE PAST: Chapter 11 - Chapter 17

 “You only need one man to love you. But him to love you free like a wildfire, crazy like the moon, always like tomorrow, sudden like an inhale and overcoming like the tides. Only one man and all of this.”― C. JoyBell C. ***** "Kung ganon ay nais kitang maging parte ng mga kabalyerong personal na naglilingkod sa akin." Nakangising turan ng manyakna lalaki habang matamang nakatitig sa akin. "Nais kong gawin kang personal na taktiko ng digmaan, na maglilingkod sa akin habang buhay" dagdag niya pang nakapagpalaki ng aking mga mata at nakapagpatigalgal sa akin. 'Paktay kang bata ka! Mukhang mas mapapasubok ata ako ngayon, gayong ang nais ng manyak na lalaking ito ay lubos na napakahirap para sa tulad kong nagpapanggap lamang na ibang tao.' Natahi

  "The reason why love hurts is because... It is a very dangerous state. You are inclined to feel recklessness and kind of tune out the rest of your life and everything that has been important to you. It's actually not all that pleasurable. I don't know who the hell wants to get in a situation where you can't bear an hour without somebody's company."-Unknownymous *****"Ikaw na ba iyan, Rudeus?" Takang tanong ni Venoss, na nakuha pang tumayo upang salubungin ako.  Agad na binundol ng kaba ang aking dibdib, ng mataman akong pakatitigan ni Venoss... "Ikaw ba talaga yan Rudeus? Bakit tila ba'y nagbago ang hugis ng itong mga mata?" Seryosong tanong nito, habang matamang nakatitig sa akin. 'Paktay kang bata ka! This is the reason why I don't like the idea of removing the helmet off my head! It is because I am afraid that this jerks may recognize me as not the

    “What greater thing is there for two human souls than to feel that they are joined for life—to strengthen each other in all labor, to rest on each other in all sorrow, to minister to each other in all pain, to be one with each other in silent unspeakable memories at the moment of the last parting?”  – Eliot, Adam Bede   *****   Nasa mahimbing akong pagkakatulog ng isang malakas na hampas ang nakapagpatayo sakin.   "Rudeus! Kanina ka pa tinatawag!" Malakas na bulong ni Nikolai na nagpabalik sa akin sa aking ulirat.   Agad akong napabalikwas at napatikom ng aking bibig na hindi ko namalayang nakanganga na pala, dahil sa bulong na ito ni Nikolai.

  "Your work is not to drag the world kicking and screaming into a new awareness. Your job is to simply do your work… sacredly, secretly, silently … and those with “eyes to see and ears to hear’ will respond."  –The Arturians   ***********   "Bakit naghahanap ka pa ng ibang magtuturo sa iyo, kung nasa harapan mo na ang taong magsisilbi mong maestro?" tanong nito habang seryosong nakatingin sa mga mata ko.    Dyos ko po! Bakit ba naman kase napakalalim ng tagalog na gamit ng mga taong to? Like seriously? Pupwede naman na magiging tagalog yung salita nila sa pandinig ko, pero hindi yung ganitong napakalalim na tila ba ay maaari ng languyin sa pagkakalalim ng mga salitang g