All Chapters of A Plea of Catastrophic Times: Chapter 11

++ I don’t know how to react. My great grandmother? Isang biktima ng mga hapon. One of the comfort women. Naging topic lang yun nung nagcollege ako tas eto kadugo ko na? Sex slaves of the Japanese troupes. I feel disgusted. For a lady who also nearly suffer from sexual abuse, I loathed them, I pitied my great grandmother with her tough experience. I wonder if she cried in silence too. How did she manage those tough times alone? I picked my phone and called tatay. On three rings he answered. “Hello.” He said. Mukhang nagising ko ata ang tatay. Dis oras na rin kasi ng gabi. Humingi ako ng patawad sa pag-tawag ng gantong oras. “Ano ka ba, ayos lang. Nasisiyahan nga akong tumawag ka. Nabasa ko ang sulat na iniwan mo, masaya akong nakapagdesisyon ka anak.” Said tatay that instantly made me cry. “Pasensya na tay, pero may bumabagabag lang sa isipan ko. Ang lola mo ba tay... isa rin ba sya sa mga biktima ng hapon dati?” Tanong ko naghihinang boses. Katahimikan ang namayani sa kabilang