All Chapters of Age Gap - "My Lover Is A Waiter" (Taglish): Chapter 11 - Chapter 20

"Okey ka lang? Parang may malalim ka atang iniisip, pwede mo naman e share sa akin." ang halatang tanong ni Ferdie.      Sumagot si Chelsea, "Ah wala never mind, ok lang naman ako. Sige na tulungan muna ang mga magulang mo na maghanda nang gamit para makauwi na kayo. Siya nga pala mag ingat kayo sa biyahe." ang ngiting sabi ni Chelsea.      "Salamat, at kayo din mag ingat kayo." ang sagot ni Ferdie kay Chelsea. Nahahalata din ni Chelsea na malungkot ang mukha ni Ferdie.  Naghanda na sila Ferdie at Itay niya para sa gamit nang kanyang Inay niya.       "Ferdie! Nagpaalam ka na ba kay Chelsea? Alam na ba niyang aalis na tayo madidischarge na ang Inay mo? ang tanong ni Mang Alvin.Sumagot si Ferdie, "Opo Itay kanina po, sinabi ko sa kanya na pwede nang e discharge si Inay. Masaya naman po siya kasi po magaling na si Inay."

           "Okey sige bye! sabi ni Chelsea.        "Ano yon! si Carlos, nanliligaw na ba sa iyo? usisa na tanong ni Amalia, kay Chelsea.          "Hay! Naku, Chismosa ka talaga. Hindi ah! nag anyaya lang siya na magdinner kami  mamaya at walang ibig sabihin yon." depensang sagot ni Chelsea.         "Oh! Talaga lang ha! Baka ibang dinner na yan. Baka deretsong dinner date na yan haha" pang aasar na sagot ni Amalia kay Chelsea.        "Bahala ka diyan kung anong iniisip mo basta para sa akin magkaibigan lang kami at yan lang yon wala ng ibang dahilan." ang matinding depensa ni Chelsea.            Nag antay na sa parking lot si Chelsea. At tumawag na si Carlos.         "Hello! Chelsea, sa

    “Kalma lang po kayo Mrs. Grande, gagawin po namin lahat para makita ang anak ninyo kahit na subrang tagal na ang panahon na nakalipas.” sagot ng Imbestigador.     “Basta gawin ninyo lahat, matatahimik lang ako pag mismong mga mata ko ang makakita ng bangkay ng anak ko. Huhuhu!” naiiyak si Mrs. Grande sa nangyari sa anak niya. Nakausap na ng mga pulis at imbestigador ang mga magulang ni Chelsea na humawak sa kaso niya tungkol sa pag dampot sa kanya noong isang araw.      “Ano na po ang balita Sir, sa kaso ng anak ko may lead or nakita na po ba kayong testigo sa pagdukot sa kanya?” usisang tanong ni Mr. Lee ama ni Chelsea.     “Sa ngayon po wala pa po kaming mahanap na witness pero tiningnan po namin ang CCTV sa may parking lot kaso ang CCTV banda sa kinatatayuan ni Ma’am Chelsea ay sira po k

     "Hindi ko nga alam Pare, na lihim na pala silang nagkikita. Wala akong kaalam-alam kaya siguro noong nakaraang buwan galing ako sa business trip, inaasikaso niya ako ng husto. Tapos kinagabihan nun naisugod sa hospital ang anak namin dahil mataas ang lagnat. Ang Yaya na lang namin ang nagdala kay Ferdie, dahil wala siya sa bahay doon siguro siya sa kabit niya nang gabing iyon. Naghinala na ako Pare eh! Kaso binalewala ko lang, nagdahilan pa siya sabi niya pumunta daw siya sa tiyahin niya kasi nagsakit ang anak ng tiyahin niya. Tinawagan siya ng Yaya namin pero naka off ang phone niya, subrang naawa ako sa anak ko kasi Yaya niya lang ang nagdala sa kanya sa hospital. Hayop siya Pare, napaka hayop niya." mahabang paliwanag ni Ricky.         "Sorry Pare, sa mga pinagdaanan mo ngayon. Talagang nakakagulat na rebelasyon, hindi ako makapaniwala na magagawa ni Gina iyon sa iyo. Kalma ka lang Pare, andito lang ako." ang di makapan

    “Oh! Joey, may pahabol pa talagang salita. Alalahanin mo si Ate mo ay nagsakripisyo para sa pag-aaral mo at sa pamilya natin. Wala tayong ibang maasahan kundi ang Ate mo lang, kaya suklian naman natin ng maayos.” paalala ni Aling Cora, ang kanilang ina.         “Okey po Ma, sorry Ate. Mag aaral na talaga ako nang mabuti.” sagot naman ni Joey.         “Ayan madali ka naman pala kausap Joey, oh! Siya sige at ako’y mauna na para maka pamasada ng maaga at makarami naman ng kita.” sagot naman ng ni Mang Arnaldo.         “Pa, hindi ba puwedeng huminto ka na sa pamamasada. Magtayo nalang tayo ng negosyo na hindi ka na mahihirapan na gumising ng maaga. May kunting ipon naman ako dito, para pang capital sa negosyo magtulungan kayo ni Mama. Ayaw kung darating ang araw na mapahamak ka.” pag-alalang sabi ni Amalia.    &nbs