Lahat ng Kabanata ng Nagkakamali kayo ng Inapi: Kabanata 411 - Kabanata 420

“Nandito na si Miss Sorrell. Tingnan natin kung anong mangyayari sa kanya!""Ito ang kauna-unahang pagkakataong nag-organisa si Wendy Sorrell ang ganitong uri ng party. Gumagawa ng gulo ang taong ito. Siguradong patay na siya!""Kung hindi dahil sa mga magagandang babae dito, malamang lumapit na ako at pinagsasapak siya!""Sinisira ang reputasyon ng York Enterprise, talagang hindi niya alam kung saan siya nakatayo..."Walang imik si Harvey York.Ang mga taong hindi naglakas-loob na magsalita kanina ay umaasta ngayon na parang sila ang Hari na kaya nilang apakan si Harvey sa susunod na segundo.Gayunpaman, para sa mga taong iyon, paano nila mauunawaan ang mood ni Wendy sa ngayon?Kalaunan ay gusto niyang pumunta ang CEO sa party para makapag-relax.Kung kaya, pwede silang makipag-chat sa bawat isa.Sa huli, ganito ang nangyari.Alam niyang low-key ang CEO. Gayunpaman, hindi niya sukat akalain na ang mayamang mga second generation na iyon ay mga walang isip at naglakas-loob na i-

Kahit na hating gabi na, marami pa ring tao sa emergency department.Isang magandang babae si Ella Graves samantalang gwapo naman si Jensen Carlson. Pareho silang makatawag-pansin na pares. Sa sandaling ito, nakaluhod si Jensen sa sahig, na nakakuha ng pansin ng maraming tao.Walang magawa si Ella kundi bumuntong hininga nang makita ang maraming tao na lumapit para panoorin sila. “Senior, tumayo ka. Sasamahan kitang makipagkita sa lecturer ngayon. Mamamagitan ako para sa iyo. Gayunpaman, hindi ko alam kung papayag ang lecturer dito."Mabilis na tumango si Jensen. “Magtatagumpay tayo basta handa kang tulungan ako. Kung sabagay, mahal ka talaga ng lecturer!"Matapos ipasa ang mga trabaho sa emergency department, nagbihis si Ella sa kaswal na damit bago sumakay sa kotse ni Jensen.Sa sasakyan, medyo pagod na si Ella at tuliro.Makalipas ang kalahating oras, sa isang villa sa mga suburb, lumakad si Ella at tiningnan ang alikabok sa lupa. Sumimangot siya saka sinabi, “Senior, naligaw

Naglakad si Harvey York patungo sa pintuan ng villa na may mapanuyang ekspresyon.Sa sala ng villa, pinanood ni Ella Graves ang eksenang ito, hindi alam kung paano magre-react.Palaging lumalabas ang ganitong eksena sa mga pelikula at drama. Hindi niya akalaing gagawin ito ni Harvey para sa kanya ngayon.Nagsimulang bumukas ang kalauna’y naka-lock na pinto, at naglakad papasok si Harvey.Clang, clang…Mahinang bumagsak sa sahig ang baseball bat na hawak ni Jensen Carlson. Pinulot niya ito saka itinuro sa direksyon kung nasaan si Harvey."Nandito ako. Pakawalan mo siya!" Malamig na sinabi ni Harvey."Sinong nagsabing kailangan ko siyang pakawalan kapag nandito ka na?""Harvey, hindi mo ba naisip ang sitwasyon? Ako nag may huling halakhak."Malamig na tumingin si Jensen kay Harvey.Hindi niya maintindihan kung bakit karapat-dapat ang taong itong nasa harap niya sa atensyon ni Quinton York.Nalaman na niya ngayong gabi na si Harvey ay isa lamang live-in son-in-law ng isang seco

Sa Buckwood sa Silver Nimbus Courtyard.Ito ang buwanang pagpupulong ng mga York.Sa katapusan ng bawat buwan, ang mga taong pinadala sa iba't ibang bahagi ng South Light Province ay pupunta at magtitipon sa labas ng Silver Nimbus Courtyard.Bagaman kilala ang Silver Nimbus Courtyard bilang isang courtyard, ito ang lugar kung saan ang mga trueborn na tagapagmana lamang ng mga York ang maaaring manirahan araw-araw.Ang iba pang mga kamag-anak na nais pumasok sa lugar na ito anumang oras ay kailangang dumaan sa mga proseso ng aplikasyon at pag-apruba.Ang mga taong walang sapat na katayuan at mas maliit ang impluwensya ay hindi qualified na pumasok sa lugar na ito.Maraming mga mamahaling kotse ang nakaparada sa tabi ng courtyard sa sandaling ito.Subalit, lahat iyon ay Lexus na gawa sa Japan.Isa itong napaka-low-key at medyo cultured na brand. kalaunan ay hindi sila karapat-dapat para gumawa ng mga kotse para sa mga top families tulad ng mga York.Gayunpaman, ang ancestral mot

Tinaas ni Quinton York ang kanyang kamay at tiningnan ang palad ng kanyang kaliwang kamay. Ang linya ng kapalaran at ang linya ng karera ay crisscross at siksik na parang isang chessboard.Bagaman parang nakita niya ang kanyang kapalaran mula sa itaas, ngumiti pa rin si Quinton at sinabi, “Alam ko na ang taong iyon ay nakatulong sa marami sa inyo noon. Sa nakaraang tatlong taon, kahit na lumipat kayo sa sekta ko, kayp lang ang nakakaalam kung anong iniisip niyo...”"Alam niyo kung paano ko kayo tinatrato. Ang mga bagay na maibibigay niya sa inyo, kaya kong ibigay nang higit pa…”"Kung may gusto pa ring tulungan siya sa oras na ito, bibigyan ko kayo ng pagkakataon na sabihin sa akin ngayon. Hindi kita hahabulin at hahayaan kitang umalis..."“Pag-isipan niyo sana ito nang mabuti. May ginampanan ang lahat sa pagtaboy sa kanya tatlong taon na ang nakakaraan…"Ang huling pangungusap ay tumama sa kanilang parang kidlat. Ang mga nag-aalangan kalaunan ay sa wakas nagpasya sa kanilang isip