All Chapters of Isa pala akong rich kid?!: Chapter 2311 - Chapter 2320

“Tama na ang pag-uusap! Pwede mong kontakin ang aking secretary pagdating ng oras, pero sa ngayon, kumain muna tayo! Hindi niyo kailangang pigilan ang inyong sarili dahil lang ako ang deputy captain!" sabi ni Maddox na ikinaway ang kanyang kamay, kasunod nito ay inihain ng mga katulong ang mga pagkain at inumin... "Hindi ito magiging ganun kasimple... Kung totoo ang mga sinasabi niya, ang Maddox na nasa harapan natin ay isang peke...!" malumanay na sinabi ni Lucian. Tingnan natin kung paano ito mangyayari. Pero sa tingin ko ay wala siyang lakas ng loob na magsinungaling sa harapan ng maraming tao,” sagot ni Gerald habang sinisimulan niyang kumain. "Hindi ka ba nag-aalala na susubukan ka niyang lasunin...?" nag-aalalang sinabi ni Lucian. "Kahit na gawin niya ito, hindi makakaapekto sa akin ang lason. Huwag mong kalimutan na hindi ako isang normal na tao,” nakangiting sinabi ni Gerald. "…Tama ka. Sa tingin ko ay kakain na rin ako!" sabi ni Lucian na hindi iyon naisip kanina. An

“Umuwi ka muna. Uutusan ko ang isang tao na ihatid siya pauwi mamaya,” sagot ni Maddox sabay kaway ng kamay. Kahit na nag-aalala si Lucian, ang nagawa na lamang niya ay tumango habang dahan-dahang umalis sa lugar na ito. Nang makalabas siya, naalala niya ang sinabi ni Jobson tungkol sa lakas na meron si Gerald. Kung si Gerald ay sapat na malakas para pabagsakin ang tatlong mga elders ng malalaking pamilya sa Yanam, ang ibig sabihin lang nito ay walang kwenta sa kanya si Maddox. Dahil dito, gumaan ang loob ni Lucian... Nang makaalis na si Lucian, nagsindi si Maddox ng sigarilyo bago siya umubo at sinabi, “Alam mo ba kung bakit kita pinaiwan?”“Hmm? Hindi ko talaga alam,” walang pakialam na sinab ini Gerald habang sinisindihan niya ang kanyang sigarilyo, bago siya lumingon para tingnan si Maddox. “Alam ng lahat na tayong dalawa lang ang natira dito, at alam rin nila na ikaw ang bisita ni Lucian. Dahil dito, kung may mangyari man sa akin, ang pamilyang Grubb ang pahihirapan sa gaga

"Sinabi niya na mahuhulog ako sa mga kamay niya sa loob ng susunod na mga araw, kaya ano pa ba ang sinusubukan niyang sabihin?" sagot ni Gerald, natatawa siya sa confidence na pinapamalas ni Maddox. “Iyon na ang kumpirmasyon nito. Ang lahat ng mga bagay na nalaman mo noong gabing iyon ay sinasabi na siya ang salarin. Ano na ang susunod nating hakbang? Huwag kang magpadalos-dalus lalo na’t napakaingat ng planong ginawa niya…” nag-aalalang sinabi ni Lucian. "Hihintayin ko na lang siyang sabihin sa lahat ang balita," sagot ni Gerald habang nakatingin sa labas ng bintana... Malapit nang maghatinggabi nang sa wakas ay nakabalik na sila sa mansyon. Pagkababa nila ng kotse, mabilis na lumabas si Aiden bago siya sumigaw, "Gerald!" Ang butler, na may dalang dalawang payong, ay mabilis na tumakbo sa labas bago niya sinabi, “ “Master!” Nang makatayo si Aiden sa harap ni Gerald ay sinabi niya, “Bakit hindi mo sinabi sa akin na umalis ka? Pwede akong sumunod para protektahan ka!" "Salam

"Malakas ang ulan ngayon, kaya masasabi ko na ito ang pinakamagandang panahon para umalis ka sa isla ngayon. Kung hindi, baka magkaroon ng delay at ayaw mo naman ma-miss ang unang araw ng auction, hindi ba?" sabi ng butler. Nang marinig iyon, lumingon si Lucian kay Gerald bago siya nagtanong, "Okay lang ba na umalis tayo ngayon?" “Walang problema sa akin,” sagot ni Gerald sabay kibit-balikat. Tumango si Lucian nang bigla niyang maalala ang kahilingan ni Gerald. Dahil dito ay lumingon siya para tingnan muli ang kanyang butler bago niya sinabing, "Gamitin ang mga koneksyon ng aming pamilya para makakuha ng ilang baril. Mas mabuti kung mas marami ang makuha mo.” “…Mahirap iyan, pero susubukan ko ang aking makakaya,” sagot ng butler na may problemadong emosyon sa kanyang mukha. "Wala akong pakialam kahit na gumastos ka ng malaking pera para makakuha ng mga smuggled na baril. Kailangan ito sa rescue mission,” sabi ni Lucian. Dahil dito ay walang magawa ang butler kundi sumang-ay

Makalipas ang kalahating oras nang dumaong ang bangka sa pampang sa harap ng ilang lalaking nakasuot ng mahabang damit. Pagbaba nila, ipinakita agad ni Lucian ang kanilang mga tiket bago niya sinabing, "Kaming tatlo ay mula sa pamilyang Grubb sa Yanam." "Sundan niyo ako," sagot ng isa sa mga lalaki pagkatapos tingnan ng sandali ang tatlo. Tumango si Lucian saka niya itinago ang kanilang mga tiket bago niya sinenyasan sina Gerald at Aiden na manatiling malapit habang sinasabi niya, “Sige, kain muna tayo bago magpahinga. Malapit nang dumilim ang langit, kaya malamang mabubuhay na ang mga kalye." Kahit na maliit ang isla, agad na napagtanto ni Gerald na malamang na mas malaki pa ito kaysa sa Gong Island. Hindi modern ang itsura nito dahil ang isla ay parang isang sinaunang bayan ng Weston. Naramdaman tuloy ni Gerald na parang bumalik siya ilang daang taon sa past... Biglang naging curious si Gerald sa isla kaya naudyukan siyang magtanong, "Totoo bang nakatira ang mga tao sa islang