All Chapters of Isa pala akong rich kid?!: Chapter 111 - Chapter 120

”Gerald, bilisan mo at hiwain mo ang pakwan! Epal. Bakit mo dinala dito ang buong pakwan? Bobo ka ba? Bakit hindi mo pinahiwa sa nagbebenta ang pakwan para sayo bago mo binigay ito sa amin? Wala akong masabi!" Galit na sinabi ni Sara kay Gerald nang hindi man lang niya naisip na si Gerald ay isang outsider lamang. Bwisit kayo. Kung hindi lang kayo nagmadali na kainin ang pakwan na ito, hihintayin kong hiwain ng nagbebenta doon ang pakwan. T*ng ina! Palihim na nagmura si Gerald. Kaya lang niyang hiwain ang pakwan. Saan niya ito hihiwain? Hindi niya ito pwedeng hiwain sa lupa. Hmm? Oh, naintindihan na niya! Maaari lamang niyang gamitin ang hood ng kotse bilang isang fruit table para hiwain ang pakwan! Sa katunayan, hindi naman madali para sa pintura sa Reventon na masira agad. Habang iniisip niya ito, lumakad si Gerald papunta sa sasakyan. Bang! Itinapon niya ang isang bag ng mineral water sa hood ng Lamborghini. Pagkatapos nito, inilagay niya ang pakwan sa hood

Gayunpaman, nagpasya siyang 'wag pahiyan sila Harper at Hayley. Kung tutuusin, nangyari ito sa kaarawan ni Hayley. Plano na ni Gerald na tanungin si Zack kung mayroon siyang anumang magagandang solusyon para harapin ang bagay na ito. "Ahh? Nandito ka rin? Crap! Crap! Crap! Sino ang nagbigay sayo ng lakas ng loob na pumunta dito? Bakit may lakas ng loob ka pang magpakita dito?" Nawala na ng pasensya si Jacelyn at galit na galit siya nang marinig ang mga sinabi ni Gerald. Pinapagalitan pa niya at pinagtatawanan siya ngayon. Kanino ba nagmula ang kaguluhan na ito? Hindi ba lahat dahil si Gerald ay isang walang kwentanh epal? Kung hindi dahil kay Gerald, hindi mahihiya si Alice at hindi rin siya susugod agad sa banyo? Kung hindi tumakbo si Alice sa banyo dahil galit siya, susundan ba siya ni Jacelyn hanggang sa banyo noon? Kung wala sa kanila ang pumunta sa banyo, gagalitin ba nila ang isang tao na tulad William? Ang salarin sa likod ng bagay na ito ay si Gerald! Gayu

Isang binata na nakasuot ng suit at leather na sapatos ang nagbukas ng pinto at pumasok. Maayos ang bihis niya at mukhang twenty-seven o twenty-eight years old ang edad niya.Pagpasok pa lang niya, tumayo agad si George at ang kanyang asawa bilang isang paggalang. "Yuvin, ano ang sinabi ni Charles tungkol dito?" Ang lalaking nakatayo sa harap niya ay ang kalihim ni Charles Zeller. Anak din siya ng malayong pinsan ng asawa ni George. Nakakonekta sila sa anumang paraan, kung saan siya ay isang malayong pinsan din ni Alice. Nilayon ni George na humingi ng tulong kay Yuvin na gumawa ng paraan para sa kanya upang siya ay umasa sa mga koneksyon ni Charles. Kahit papaano, ayaw niyang malugi ang kanyang kumpanya tulad ng nangyayari sa mga magulang ni Alice. Umiling si Yuvin at pilit na ngumiti. "Pasensya ka na, Tito. Kanina lang dumating si Charles sa restaurant na ito, kaya naisip kong bababa siya. Pero, tila abala siya sa pag-aliw ng isang napakahalagang panauhin dito. Ibig sa

"Mr. Crawford, kapag natapos na ang salu-salo niyo, lumapit ka at sumali sa amin para talakayin ang mga isyung nabanggit ko kanina." Mainit na nakipagkamay si Wesley kay Gerald. Nang winagayway ng binata ang kanyang mga kamay, hindi niya maiwasang magtaka kung gaano karaming mga kumpanya ang babangon magdamag sa Mayberry City. Ang ekonomiya ng Mayberry City ay napabuti at lumaki. Ang lahat ay dahil ilang beses na pinirmahan ni Gerald ang kanyang pangalan. Siya ay isang binata na makapangyarihan at mataas, gayon pa man, hindi siya naging isang mapagmataas o nagmayabang. Mula sa simula hanggang sa wakas. Nanatili siyang magalang sa lahat ng tao sa kanyang paligid. Pambihira! Siya ay talagang bukod tangi! Matapos niyang magsalita, iniwan ni Wesley ang silid kasama ang iba pa. Ang silid ay naging tahimik ngunit patay sa oras na ito. Walang nagsalita ng kahit isang beses, lahat nakatingin kay Gerald na nakabukas ang kanilang mga bibig. Naisip ni George at ang kanyang asa

Ang kanyang pinakamalaking pangarap ay magmaneho ng kotse. Gusto niyang magmaneho ng sasakyan na pag-aari niya, at hindi ito dapat maging isang mamahaling kotse. Ngayon, sa wakas ay maaari na siyang magmaneho! Ang imamaneho niya pa ay isang Lamborghini! Magsisinungaling siya kung sinabi niyang hindi siya nasasabik! Matapos kunin ang kanyang driver's license, pumunta na si Gerald sa kanyang sasakyan. “Vroom! Vroom! Vroom!" Isang brand new na itim na Passat ang dumaan sa likuran ni Gerald. Pagkatapos nito, ang magandang kotse ay nagmaneho sa paligid ng park. Maraming tao ang naglalakad sa paligid ng park, at ang Passat ay nakaakit din ng pansin ng mga dalaga. "Wow, Passat ito! Ito ang pinakabagong modelo mula sa taong ito. Maganda ang itsura!" "Hindi ba higit sa thirty thousand dollars ang halaga nito?" "Mukhang ito ay top-spec. Ang kotse na iyon ay hindi bababa sa forty five thousand dollars!" "Oh my god. Mahigit sa forty five thousand dollars?! Malamang isang ma