All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 31 - Chapter 40

1786 Chapters

บทที่ 31

“ฉัน...ฉันจะไม่อยู่นี่!”เมื่อซาเวียมองยูริเธอรู้ทันทีว่าเขาหมายความว่าอย่างไรนี่มันน่าอายเกินไป!ซาเวียยังคงส่ายหัว“ที่รัก โปรดจำไว้ว่าฉันใจดีกับเธอมาตลอด แค่รอฉันที่นี่ ฉันจะกลับบ้านและหาเงินมา จากนั้น ขับรถกลับมานี่เพื่อรับเธอกลับ หลังจากนั้น พวกเราสามารถใช้เวลาอยู่ข้างนอกกันคืนนี้ โอเคไหม?”ยูริจ้องเจอรัลด์ขณะที่เขาพูดประโยคนั้น นี่ยังเป็นการเตือนซาเวียว่าเหตุผลที่ทำไมพวกเขาถึงมาทานมื้อเย็นที่นี่คืนนี้นั้นเป็นเพราะว่าพวกเขาต้องการทำให้ยูริอับอายและเธอไม่ควรจะลืมเรื่องนั้น!โอเค!ซาเวียสงบลงเมื่อเธอนึกถึงเจอรัลด์แน่นอน ซาเวียต้องพิสูจน์ว่าแฟนคนใหม่ของเธอนั้นดีกว่าเจอรัลด์เป็นร้อยเท่าอย่างแท้จริง! ดีกว่าเดิมร้อยเท่า!เธอต้องไม่เสียหน้าต่อหน้าเจอรัลด์“โอเค ได้ ฉันจะอยู่ที่นี่และรอนาย ยังไงซะ ฉันรู้ว่านายรวยและนายจะต้องกลับมาหาฉันอย่างแน่นอน”ในเวลานี้ซาเวียจงใจพูดขึ้นอย่างเสียงดังมากเมื่อยูริเห็นว่าซาเวียเห็นด้วยที่จะอยู่รอแล้ว เขาก็ออกจากร้านอาหารไปอย่างรีบร้อนเดิมทีซาเวียต้องการให้เพื่อนบางคนของเธออยู่เป็นเพื่อนเธอด้วย อย่างไรก็ตาม แคสแซนดร้าพูดว่ามันคงจะไม่ดีแน่ส
Read more

บทที่ 32

เจอรัลด์ลุกจากเตียงก่อนจะรีบเข้าไปใน้องน้ำเพื่อรับโทรศัพท์“สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด!” แซคทักทายเจอรัลด์อย่างเคารพ“คุณไลล์ ขอบคุณที่โทรมาวันนี้ ผมอยากจะถามคุณบางอย่าง...” เจอรัลด์ถามขึ้นขณะที่เขายิ้ม“คุณคลอฟอร์ด โปรดบอกผมว่าคุณต้องการให้ผมทำอะไร คุณเพียงแค่ให้คำแนะนำผมและผมจะทำให้มันเสร็จอย่างทันที!”เจอรัลด์บอกแซคเกี่ยวกับเงินที่เขาได้ใช้จ่ายที่โฮมแลนด์ คิชเช่นเมื่อคืนแล้ว“โอ้! อย่างนั้นหรือ? คุณคลอฟอร์ด ผมไม่คิดว่าคุณได้จ่าย 10,000 ดอลลาร์อยู่แล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ไวน์แดงชั้นนำที่คุณได้สั่งเมื่อคืนที่แล้ว ซึ่งคุณได้จ่าย 9,000 ดอลลาร์ จริง ๆ แล้วมันถูกผลิตโดยครอบครัวคลอฟอร์ดในต่างประเทศ ดังนั้น ราคาของไวน์แดงนั้นเพียงไม่กี่ร้อยดอลลาร์เอง ฮ่าฮ่าฮ่า…”แซคยิ้ม ด้วยความสัตย์จริง มันเป็นเรื่องน่าเสียดายจริง ๆ ที่เจอรัลด์เพียงแค่ใช้จ่ายเงินเพียงเล็กน้อยเช่นนั้น อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ได้แสดงความคืบหน้าในงานที่เจสสิก้าได้มอบหมายให้เขาได้ทำแล้ว “คุณคลอฟอร์ด ผมสามารถทำอะไรให้คุณได้บ้าง? คุณต้องการให้ผมคืนเงิน 20,000 ดอลล่าร์ให้คุณหรือเปล่า? ผมจะไปทำเรื่องให้ทันทีที่คุณให้คำสั่งผมเพื่อ
Read more

บทที่ 33

“ขอโทษครับ...”เจอรัลด์ขออภัยอย่างเร่งรีบหลังจากนั้น เขาช้อนตาขึ้นก่อนเขาเหลือบไปมองหญิงสาวที่อยู่ด้านหลังของเขา เขาตกใจอย่างทันทีกับรูปลักษณ์ความสวยของหญิงสาวเธอสวมชุดเดรสรัดรูปและมีผมยาวสลวยพาดบนไหล่ของเธอ เธอดูอายุไล่เลี่ยกันกับเขาแต่ในเวลานี้รูปร่างของเธอพัฒนาอย่างสมบูรณ์แบบแล้วอย่างแน่นอนเธอเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดคนหนึ่งเท่าที่เจอรัลด์เคยเห็นมา“ขอโทษเหรอ? นายคิดว่ามันจะจบเพียงแค่เพราะนายพูดคำว่านายขอโทษเหรอ?”หญิงสาวยังคงสบถด่าเขาอย่างรุนแรงต่อไปขณะที่เธอถูตัวเองอย่างเบา ๆเมื่อเจอรัลด์ ชนเธอด้วยประตูหมุนอย่างอ้อม ๆ เธอได้ทำให้ตัวเองบาดเจ็บและในเวลานี้เขาสามารถรู้สึกถึงความปวดแสบปวดร้อนบนตัวของเธอความจริงแล้ว เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่ชนเขาเองแต่เมื่อเธอเห็นว่าเจอรัลด์แต่งตัวสบาย ๆ เช่นนี้ เธอตัดสินใจที่จะโยนความผิดให้เขาแทน“ถ้าฉันไม่ได้กำลังรีบร้อนอยู่ วันนี้ฉันจะต้องสั่งสอนนายอย่างแน่นอน!” หญิงสาวยังคงตะคอกใส่เจอรัลด์หลังจากนั้น เธอผลักเจอรัลด์ออกไปขณะที่เธอตะโกน “ไปให้พ้นทางฉันนะ คนโง่!”หลังจากที่เธอก่นด่าเขาเรียบร้อยแล้วหญิงสาวเดินไปทางขึ้นลิฟท์ เจอรัลด์ไม่ได
Read more

บทที่ 34

เมื่อเจอรัลด์ก้าวเข้ามาในห้อง เขาตระหนักได้ว่ามีผู้คนจำนวนมากอยู่ด้านในบรรยากาศค่อนข้างสดใส มีหญิงชายทุกช่วงวัย ประมาณร้อยคนได้อยู่ข้างในห้อง และพนักงานเสริฟชายหญิงวิ่งกลับไปมาขณะที่เครื่องดื่มทั้งหมดเป็นแบบบริการตัวเองถ้าเจอรัลด์ไม่ได้เดาผิด คนเหล่านี้น่าจะเป็นเหล่าเจ้านายและเจ้าของร้านและสถานประกอบการต่าง ๆ ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่เจอรัลด์เหลือบมองรอบ ๆ แต่เขาหาแซคไม่พบเขานำโทรศัพท์ของเขาออกมาขณะที่เขาพยายามโทรหาแซค เพียงแต่ตระหนักได้ว่าโทรศัพท์ของเขาแบตหมดไปนานแล้วเฮ้อ!เจอรัลด์ใช้โทรศัพท์ของเขาเมื่อคืนและเขาลืมที่จะชาร์จแบตไว้!ช่างเถอะ! เจอรัลด์ตัดสินใจเพียงแค่รอแซคมาและทักทายเขาเมื่อเขามาถึงที่ห้องภายหลังหลังจากเดินไปรอบ ๆ ห้องขนาดใหญ่มาครู่หนึ่ง เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ยิ้มกับตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ก่อนที่เขาจะพบมุมเงียบ ๆ เพื่อนั่งลงด้วยตัวเองหลังจากนั้น เจอรัลด์ตัดสินใจกินผลไม้และเครื่องดื่มเป็นอย่างแรกพนักงานเสริฟชายและหญิงยุ่งมาก พวกเขาไม่แม้แต่สังเกตเห็นเจอรัลด์ ขณะที่เจอรัลด์กำลังดื่มและกินของว่างที่เสริฟ์ เขาได้ถูกสังเกตพบโดยกลุ่มของหญิงสาวรุ่นที่สองที่ร่ำรวย
Read more

บทที่ 35

“โจรขโมยอาหารเหรอ?”เอเลน่าตื่นตระหนกและเธอมองไปยังทิศทางที่ใช้หนุ่มในชุดขาวกำลังชี้ไป ทันทีที่เธอเห็นผู้ชายที่เขากำลังชี้อยู่ ตาของเอเลน่าเบิกกว้างขึ้นอย่างทันที“นั่นเขา!”“นั่นคือใคร? เอเลน่า เธอรู้จักโจรขโมยอาหารนั่นเหรอ?”“ฮึ่ม! เขาคือไอ้เศษสวะ เลวนั่นที่ฉันพูดถึงไง!” เอเลน่าพูดขึ้นด้วยท่าทางโกรธเกรี้ยวขณะที่เธอเดินไปทางเจอรัลด์ในตอนนี้เหล่าหญิงสาวและชายหนุ่มที่ร่ำรวยและมั่งคั่งได้เดินตามหลังเอเลน่าไปในเวลานี้ เจอรัลด์ที่กำลังเพลิดเพลินกับอาหารของเขาและกำลังคิดเกี่ยวกับว่าเขาจะทักทายเหล่าเจ้านายและเจ้าของธุรกิจต่าง ๆ ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ได้อย่างไรในภายหลังไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์ได้เข้าร่วมงานเช่นนี้ณ ตอนนี้ ทันทีทันใดนั้นมันก็มืดลงตรงหน้าเขาเจอรัลด์เงยหน้าขึ้นและเขาเห็นกลุ่มคนกำลังยืนอยู่ด้านหน้าเขา เจอรัลด์ตระหนักได้ว่าหัวหน้าของกลุ่มคนไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากสาวสวยแต่ดุดันและก้าวร้าวคนนั้นที่เขาได้พบในห้องรับรองก่อนหน้านี้“นายจริง ๆ!”“ทำไมคุณถึงอยู่นี่?” เจอรัลด์อุทานด้วยสีหน้าตกใจบนใบหน้าของเขานาย นาย... นายไม่เพียงแค่น่ารังเกียจแต่ยัง
Read more

บทที่ 36

ทุกคนในห้องทักทายแซคด้วยท่าทางเคารพ รวมถึงกลุ่มของชายหนุ่ม ก็ยังยืนขึ้นขณะที่พวกเขาทักทายเขาเอเลน่าก็ยังเลิกล้มที่จะทำร้ายเจอรัลด์ในเวลานี้“เกิดอะไรขึ้น? ทุกคนทำอะไรกันอยู่?”แซคมีออร่าที่แข็งแกร่งและน่าเกรงขามมากล้อมรอบตัวเขาในเวลานี้ เขาเหลือบมองเอเลน่าและผู้คนที่เหลือที่แออันกันอยู่ตรงมุมห้อง“น่าเสียดาย คุณคลอฟอร์ดยังไม่มาที่นี่! มิฉะนั้น เขาจะคิดอย่างไรกับพวกคุณ?” แซคตะคอกใส่กลุ่มชายหนุ่มก่อนเขาจะเหลือบมองชายหนุ่มในชุดขาวชายหนุ่มชุดขาวรู้สึกผิดมากในเวลานี้เพราะเขาไม่ได้ทำอะไรเลย อย่างไรก็ตาม เขาเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มวอร์เรนเปลี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็วในเวลานี้ “คุณไลล์ คุณพูดว่าคุณคลอฟอร์ดเกือบมาถึงแล้วไม่ใช่เหรอ?”แซคตอบกลับด้วยท่าทางเย็นชา “เอาหละ ดูเหมือนว่าผมจะไม่สามารถติดต่อกับคุณคลอฟอร์ดได้ในตอนนี้ ผมคิดว่าเขาปิดโทรศัพท์ของเขาไว้”“ยังไงก็ตามคุณคลอฟอร์ดตัดสินใจที่จะไม่มาหรือเปล่า?”ในเวลานี้ ฝูงชนมีสีหน้าที่เศร้าบนใบหน้าของพวกเขา นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะได้พบปะและแสดงตัวต่อเจอรัลด์ คลอฟอร์ดแน่นอนแล้วว่า มันไม่ง่ายเหมือนอย่างที่พวกเขาคิด เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่จะปร
Read more

บทที่ 37

“ฉัน… ฉันไม่รู้...”เอเลน่ารู้สึกละอายใจและโกรธมากในเวลานี้ มันรู้สึกเหมือนราวกับว่าเธอได้ทำขวดไวน์ตกลง เธอไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายเลวทรามและน่ารังเกียจคนนี้จะกลายเป็น เจอรัลด์ คลอฟอร์ด ผู้โด่งดังเขาเป็นส่วนหนึ่งของคนรวยรุ่นที่สองในทุกแง่มุมอย่างแท้จริง!“คุณคลอฟอร์ด ผมขออภัยสำหรับทุกสิ่งที่ลูกสาวของผมได้ทำไปก่อนหน้านี้ คุณสามารถลงโทษลูกสาวของผมอย่างไรก็ได้ที่คุณปรารถนา”วอร์เรนโน้มตัวลงและเขาไม่กล้ายืดตัวขึ้นเลยด้วยความสัตย์จริง เขาเห็นเอเลน่าและวอร์เลนทำแบบนี้ ความโกรธของเจอรัลด์ก็ลดลงแล้วความจริงแล้ว เจอรัลด์รู้ว่าเขาก็เป็นฝ่ายผิดด้วยเพราะเขาได้ประพฤติเลวทรามเล็กน้อยจริงก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดมันเป็นเพราะว่าเอเลน่าได้อวดขาที่ยาวและเรียวสวยของเธอ!นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกล้อมรอบโดยผู้หญิงมากมายในชีวิตของเขา!ตามบุคลิกของเจอรัลด์ เขาคงไม่ถือว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่และเขาคงทำได้เพียงแค่ปล่อยเรื่องนี้ไปเช่นนั้นเขาจะทนความอัปยศอดสูนี้ไว้กับตัวของเขาเองอย่างไรก็ตาม แซคอ่านใจของเขาได้และเขาพูดขึ้นด้วยเสียงต่ำว่า “คุณคลอฟอร์ด คุณต้องลงโทษพวกเขาเพราะพวกเขาได้เหยียบย่ำระเ
Read more

บทที่ 38

หากเจอรัลด์ต้องการทำอะไรจริง ๆ เขาคงเลือกเอเลน่า แต่เจอรัลด์ไม่ได้มีบุคคลิกและนิสัยแบบเจ้าเหนือหัวเช่นนั้นอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ต้องลงโทษพวกเธอ ดังนั้น เขาจึงคิดลงโทษพวกเธอด้วยวิธีสกปรกแบบนี้เพื่อให้พวกเธอจดจำวันนี้ตลอดไป“อึก อึก”หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง พวกผู้หญิงเดินออกมาจากห้อง พวกเธอทั้งหมดมีสีหน้าที่เจ็บแสบและทนทุกข์บนใบหน้าของพวกเธอ ในเวลานี้ เหล่าคุณผู้ชายร่ำรวยรุ่นที่สองต่างตกตะลึงกันให้ตายสิ! คุณคลอฟอร์ดน่าทึ่งมากเกินไป เขาสามารถลงโทษสาวสวยทั้งห้าภายในเวลาครึ่งชั่วโมงและผู้หญิงเหล่านั้นยังแทบจะเดินเป็นเส้นตรงไม่ได้แล้วตอนนี้!ชายหนุ่มในชุดขาวก็ยังแอบชื่นชมเจอรัลด์ เนื่องจากเจอรัลด์ยังคงสนใจในตัวเอเลน่าและสาว ๆ คนอื่น อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าคิดเห็นเรื่องใด ๆ มื้ออาหารวันนี้น่าสนใจมากเมื่อบรรดานักธุรกิจที่ร่ำรวยทั้งหมด รวมถึงวอร์เรน ได้รู้ว่าลูกสาวของพวกเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางกายกับเจอรัลด์ พวกเขาทั้งหมดผิดหวังอย่างที่สุด“คุณคลอฟอร์ด ให้ผมไปส่งคุณกลับบ้านนะ?”งานเลี้ยงต้อนรับจบลงอย่างสมบูรณ์ แซคและคณะติดตามของเขาก็รีบเดินตามเจอรัลด์ขณะที่พวกเขาเสนอจะส่งเขากลับบ้
Read more

บทที่ 39

เจอรัลด์ได้ยินหญิงสาวตะโกนเรียกเขาเมื่อเขาหันกลับมา เขาตระหนักได้ว่าไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากวิตนีย์ ประธานของสหภาพนักศึกษาอย่างเห็นได้ชัด วิตนีย์ได้สังเกตเห็นฉากที่เจอรัลด์ได้ลงจากรถเฟอร์รารี่แล้ว ในเวลานี้ เธอกำลังจ้องมองเจอรัลด์ด้วยความเหลือเชื่อพร้อมสีหน้าที่ตกตะลึงบนใบหน้าของเธอ“มีอะไรให้ฉันช่วยไหม?”เจอรัลด์ไม่คาดคิดว่าเขาจะยังคงถูกพบเห็นโดยคนรู้จักถึงแม้ว่าเขาได้ขอให้เอเดนส่งเขาในที่ที่ห่างไกลจากวิทยาเขตแล้วเจอรัลด์รู้ว่าเหตุผลที่วิตนีย์ตะโกนเรียกเขาเสียงดังเป็นเพราะเธอต้องการจะรู้ว่าทำไมเขาถึงได้ลงจากรถเฟอร์รารี่มาได้อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์แสร้งทำเป็นงุนงงเล็กน้อยอย่างจริงจัง...“นาย นาย นาย... ทำไมนายถึงลงมาจากรถเฟอร์รารี่ได้?” วิตนีย์ถามเขาอย่างตรงไปตรงมาในระหว่างการเผชิญหน้ากับเจอรัลด์สองสามครั้งสุดท้าย เธอได้พบกับการเปิดเผยที่น่าตกใจมากจริง ๆ อย่างแรก เธอได้รู้ว่าเจอรัลด์ถูกลอตเตอร์รี่และเขาสามารถเลี้ยงอาหารทุกคนที่โฮมแลนด์ คิชเช่นในคืนที่แล้วได้จริง นอกจากนี้ เขาไม่ลังเลที่จะใช้จ่ายเปลืองเลยดังนั้น วิตนีย์ตัดสินใจถามเพื่อนร่วมชั้นของเจอรัลด์เกี่ยวกับเรื่องนี้
Read more

บทที่ 40

“30,000 ดอลลาห์เหรอ?” ใครบอกว่าฉันถูกรางวัล 30,000 ดอลาห์กัน? นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาคาดเดาและสันนิษฐานกันเองทั้งนั้น ฉันเพียงแค่ถอนเงินจากธนาคารมา 30,000 ดอลลาห์แต่ใครพูดว่าฉันได้เงิน 30,000 ดอลลาร์จากการถูกลอตเตอรี่กันหละ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยสีหน้ามั่นใจบนใบหน้าของเขาเมื่อวิตนีย์เห็นการแสดงออกบนใบหน้าของเขา เธอรู้สึกได้ถึงความหดหู่ในใจอย่างฉับพลันอย่างที่เธอเคยพูดไว้ การคาดเดาของเธอถูกต้อง เจอรัลด์ยิ่งกว่าเต็มใจที่จะใช้จ่าย 22,000 ดอลลาห์ในคราเดียว เจอรัลด์ต้องถูกลอตเตอรี่มากกว่า 30,000 ดอลลาร์อย่างแน่นอน“ถ้าอย่างนั้น นายได้เงินรางวัลเท่าไหร่?”“มันไม่สะดวกสำหรับฉันที่บอกเธอมากขนาดนั้น ยังไงซะ มันไม่เยอะมากหรอก! ไม่เยอะมากเกินไปเลย! โอเค คุณเจนคลินส์ หากว่าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนละกันตอนนี้!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยสีหน้าเฉยเมยบนใบหน้าของเขา“ฮื่ม! นายคิดจริง ๆ ว่านายดีมากขนาดนั้นเหรอ? นายเพียงแค่โชคดีที่ได้เงินรางวัลจากการถูกลอตเตอรี่! อย่างไรก็ตาม นายไม่สามารถเทียบได้กับลูกคนรวยรุ่นที่สองเหมือนวิคเตอร์หรอก!”วิตนีย์กระทืบเท้าอย่างฉุนเฉียวเพราะเธอทนไม่ได้กับทัศนคติปัจจุบันของเ
Read more
PREV
123456
...
179
DMCA.com Protection Status