บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 2361 - บทที่ 2370

ก่อนที่เขาจะทันได้ถาม ผู้อาวุโสก็พูดประโยคสุดท้ายของเขาว่า "ผู้ขนย้าย เริ่มได้"หลังจากนั้น วิสัยทัศน์ของเฟนด์ก็เริ่มเบลอ ในตอนที่เขากลับมามองเห็นอีกครั้ง เขาก็กลับมาบนที่จุดสูงสุดของหุบเหวแห่งสุญญะในขณะนั้นหุบเหวแห่งสุญญะดูไม่ต่างจากตอนที่เขาจากไปเลย ศพของชายสวมหน้ากากยังคงกองอยู่บนพื้น และทุกคนต่างก็มองดูเฟนด์ด้วยดวงตาเบิกกว้าง!ขณะที่เฟนด์กำลังครุ่นคิดถึงคำพูดของผู้อาวุโส พลังงานที่คุ้นเคยก็รายล้อมร่างกายของเขา ร่างกายของเขาเริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วภายใต้การควบคุมของพลังงานเพียงพริบตาเดียว เขาก็มาถึงลานกว้างที่พวกเขาอยู่ก่อนที่เขาจะปีนขึ้นไปบนหุบเหวแห่งสุญญะเป็นครั้งแรกลานกว้างนี้มีขนาดใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ แม้ว่าจะมีผู้เข้าร่วมมากกว่าร้อยแปดสิบคน แต่มันไม่ได้แคบเลยสักนิด ไม่ต้องพูดเรื่องที่ตอนนี้กว่าครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมเสียชีวิตไปแล้วอีกพวกเขาเหลือกันอยู่เพียงประมาณร้อยเท่านั้น ดังนั้นสภาพแวดล้อมของพวกเขาจึงดูกว้างใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ ทุกคนกลับมายังลานเบื้องล่างแล้ว ยกเว้นผู้ที่เสียชีวิต สิ่งที่เหลืออยู่ดูไม่แตกต่างจากเมื่อก่อนมากนักเพียงแต่ว่าสภาพจิตใจของพวกเขาแตก

เมื่อดูจากเครื่องแต่งกายของพวกเขา เฟนด์สามารถบอกได้ว่าพวกเขามาจากสำนักสหัสบรรณ พวกเขาไม่ใช่พวกเจ้าหน้าที่ระดับล่างอีกด้วย เขาเห็นว่าผู้อาวุโสก็อดฟรีย์อยู่ข้างหลังพวกเขา พร้อมด้วยพวกอาวุโสลำดับที่หนึ่งและสองนั้นทำให้เขาเข้าใจได้ไม่มากก็น้อยว่าพวกเขาอาจเป็นผู้อาวุโสของสำนักสหัสบรรณ และคนที่ยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาอาจมาจากตำหนักสองกษัตริย์และเผ่าปฐมหายนะ!ผู้อาวุโสของสำนักสหัสบรรณมีสีหน้าตื่นเต้น เขาไม่อาจกลั้นความตื่นเต้นไว้ได้ พวกเขามองทุกคนที่นั่นอย่างตื่นเต้นราวกับว่าพวกเขาต้องการอ่านใจทุกคน! ศิษย์ของสำนักทางเหนือที่อยู่ในปัจจุบันต่างแสดงความเคารพต่อผู้อาวุโส และผู้อาวุโสทั้งหมดก็พยักหน้าเล็กน้อยผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณยิ้มอย่างตื่นเต้น “เธอทำได้ดีมาก เธอไม่ได้ทำให้ผิดหวังและสามารถเอาสมบัติมาได้”หลังจากพูดอย่างนั้น ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณก็เงยหน้าขึ้นมองยอดเขาแห่งความว่างเปล่าอันศักดิ์สิทธิ์ สถานที่นั้นว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง แสงที่ส่องสว่างทั้งหมดก็หายไปเขาเลิกคิ้วขณะที่เขามองไปที่เหล่าศิษย์ทั้งหมดที่อยู่ในปัจจุบัน ในศิษย์ที่เหลือหลายร้อยคน สิ่งที่กั

ช่วงเวลาที่สกายลาร์กล่าวว่าผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณมีสีหน้าบูดบึ้ง เขาสังเกตเห็นตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วว่าจากศิษย์จำนวนห้าสิบคนที่เขาส่งมา มีเหลือกันอยู่เพียงหกหรือเจ็ดคนเท่านั้นแม้ว่าเกรแฮมจะยังมีชีวิตอยู่ แต่คนที่หายไปก็มีระดับการบ่มเพาะที่สูงเช่นกัน หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาจริง ๆ นี่คงจะเป็นการสร้างความเสียหายครั้งใหญ่ให้กับสำนักสกายลาร์มองไปที่ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณอย่างเย็นชา “ดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น คุณพูดถูก รอยซ์แข็งแกร่งมาก ต่อให้จะเกิดอะไรขึ้นกับคุณ มันก็ไม่น่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา”“แต่ก็เอาเถอะ เขาอาจจะเก่งแต่คงไม่ค่อยสนิทกับใครเท่าไหร่ ความจริงที่ว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่อาจหมายความว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับพวกเขา คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอผู้อาวุโสเซย์น?”เซย์นเป็นชื่อของผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณ เหตุผลเดียวที่ทำให้สำนักสหัสบรรณและสำนักวายชนม์สงบสุขมาเป็นเวลานานก็เพราะป่าดงอสูรที่คั่นกลางอยู่ระหว่างทั้งสองฝ่ายถ้าไม่ใช่เพราะป่าดงอสูร ทั้งสองสำนักคงขัดแย้งกันอย่างไม่น่าเชื่อ จากสิ่งที่สำนักวายชนม์ได้ทำ เห็นได้ชัดว่าทั้งสอง

การที่รอยซ์สามารถเข้าไปในแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามได้ ต้องขอบคุณโอสถที่ใช้เพื่อระงับพลังของเขา รอยซ์ไม่ใช่คนที่อยู่ในระดับแรกกำเนิดธรรมดา ๆแม้แต่ศิษย์ที่ถูกเลือกต่างสำนักจากสำนักระดับสี่ด้วยกันอย่างเกรแฮมก็ยังไม่อาจยืนหยัดต่อสู้กับรอยซ์ได้ และเหตุผลส่วนใหญ่ที่สำนักสหัสบรรณพบกับปัญหามากมาย ก็เพราะการที่รอยซ์อยู่ในสำนักวายชนม์นั่นเองนอกจากนี้ พวกเขาต่างรู้ดีว่าสำนักวายชนม์มีโอสถที่สามารถระงับความแข็งแกร่งได้ ดังนั้นการจะได้รับหีบปะการังแดงไว้ในมือจะต้องใช้คนที่แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อเข้าไปในแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมสำนักสหัสบรรณถึงต้องเข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้ พวกเขาไม่เพียงแต่เปิดเผยข้อมูลเท่านั้น แต่พวกเขายังมอบบัตรผ่านที่ใช้สำหรับการเข้าพื้นที่อีกด้วย“เป็นไปไม่ได้! ไม่มีทางหรอก! เธอแข็งแกร่งขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ? นี่เธอฆ่ารอยซ์เหรอ?!” ผู้อาวุโสเซเยอร์แทบจะกัดลิ้นตัวเอง เขาไม่เชื่อว่าเฟนด์จะแข็งแกร่งถึงขนาดนั้น พวกเขาเคยเห็นเฟนด์ต่อสู้มาก่อน แม้ว่าเฟนด์จะชนะการต่อสู้มามาสองสามครั้ง แต่เขาก็ยังห่างไกลจากคนอย่างรอยซ์ หากรอยซ์คิดจะเอาชนะเวสลีย์ เขาอาจโจมตีด้ว

เฟนด์อาจเป็นผู้นำตำหนักสองกษัตริย์และทำให้พวกเขากลายเป็นสำนักระดับสี่ได้แต่ทว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเฟนด์ค่อนข้างกระท่อนกระแท่น เฟนด์อาจพุ่งเป้ามาที่เขา หากอีกฝ่ายแข็งแกร่งขึ้นในอนาคต และนั่นคงจะไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสลำดับที่สองก็มีความคิดแบบเดียวกัน นั่นเพราะเฟนด์กับตัวเขานั้นมีเรื่องบาดหมางกันอยู่ก่อน ถ้าเฟนด์มีอำนาจมากขึ้น ตำแหน่งของเขาจะได้รับผลกระทบอย่างแน่นอนในอนาคตนอกจากนี้ ทักษะและศักยภาพที่เฟนด์แสดงออกนั้นมีความลับซ่อนอยู่ หากเขาจะต้องปกป้องเฟนด์ขึ้นมาจริง ๆ ความกดดันที่เขาจะต้องเผชิญก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่ปัญหาก็คือเฟนด์จะเป็นปัญหากับเขาในอนาคตหรือไม่เมื่อผู้อาวุโสลำดับที่สองคิดเช่นนั้น เขาก็ปิดปากเงียบ ปล่อยให้ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งเป็นคนตัดสินใจ หากผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งต้องการปกป้องเฟนด์ เขาก็จะไม่คัดค้าน หากผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งต้องการจะผลักเฟนด์ออกไป เขาจะไม่โต้เถียงเมื่อผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เห็นใบหน้าของพวกเขา เขาก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นชายเจ้าเล่ห์สองคนนั้นคิดจะปล่อยเฟนด์ไปจริง ๆ! เฟนด์เป็นศิษย์จากตำหนักสองกษัตริย์ หากผู้อาวุโสอันดับ