บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 3731 - บทที่ 3740

เพียะ!“แม้แต่รองหัวหน้ายังไม่กล้าเรียกผมว่าคนอ่อนแอเลย แล้วคนนอกอย่างคุณคิดว่าเขาตายไปแล้วหรือไง?”เพียะ!“คุณไม่สามารถวัดความแข็งแกร่งของผมได้อย่างถูกต้อง แต่คุณยังคงเรียกตัวเองว่าเป็นตัวแทนของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ในภูมิภาคตะวันตกเฉียงเหนือเหรอ? คุณกำลังทำให้ทั้งองค์กรของคุณต้องได้รับความอับอาย!”เพียะ!“คุณไม่สามารถรับมือกับการโจมตีของผมได้แม้แต่ครั้งเดียว! คุณจะคุกเข่าลงเดี๋ยวนี้แล้วใช่ไหม?!”สีหน้าของฮาร์วีย์ดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งเขาดูถูกเหยียดหยามรีอาอย่างไร้ความปรานีในขณะที่ตบเธอไปเรื่อย ๆใบหน้าของรีอาบวมเป่ง หัวของเธอหมุนติ้ว ๆ ไปทั่วห้อง เธอไม่สามารถพูดอะไรได้แม้แต่คำเดียวเพียะ!หลังจากโดนตบครั้งสุดท้ายดวงตาของรีอาก็เกิดรอยฟกช้ำเต็มไปหมด“จำเอาไว้นะ พยายามใช้ความระมัดระวังให้มากขึ้นในครั้งต่อไป จงมีความตระหนักรู้ในตนเอง เว้นแต่ว่าคุณอยากจะให้คนอื่นสอนบทเรียนให้”ฮาร์วีย์ดึงกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดนิ้วของเขา จากนั้นเขาก็ยิ้มให้ไบรซ์“ขอโทษรองหัวหน้าเคนเนดี้ด้วยนะครับ คุณคงไม่ว่าอะไรถ้าผมจะสอนบทเรียนให้เธอตอนนี้ในนามของหลงเหมินใช่ไหมครับ?”“คุณทำล้ำเส้นไปแล้วนะฮาร์ว

สำหรับฮาร์วีย์แล้ว ความแตกแยกระหว่างเขากับตระกูลออสบอร์นนั้นแก้ไขเยียวยาอะไรไม่ได้แล้วในเมื่อไคลด์ยังกล้าที่จะต่อกรกับเขา เขาจึงไม่รังเกียจที่จะปล่อยให้ไคลด์สร้างความอับอายให้ตัวเองไคลด์ตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นท่าทีที่ดูสงบนิ่งของฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็ระเบิดความโกรธออกมา หลังจากจ้องมองฮาร์วีย์อย่างอาฆาตแค้นเป็นเวลานาน แล้วเขาก็หันหลังกลับและเดินจากไปเขาคงไม่กล้าแตะเนื้อต้องตัวฮาร์วีย์แม้สักนิดเดียวในสถานที่แบบนี้ไม่ว่าเขาหรือตระกูลของเขาจะโดดเด่นขนาดไหน แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกล้ำกลืนความเกลียดชังของเขาเอาไว้!การกระทำที่เรียบง่ายของฮาร์วีย์ทำให้ฝูงชนทั้งหมดตกอยู่ในความเงียบงันพวกเขาทั้งหมดต่างตกใจมากแต่อย่างน้อยก็ไม่มีใครก่อปัญหาให้ฮาร์วีย์ในตอนนี้แฮโรลด์, เอลเลียต และคนอื่น ๆ ต่างมองฮาร์วีย์ด้วยความซาบซึ้งฮาร์วีย์จิบชาที่ราเชลนำมาให้อย่างไม่ได้ใส่ใจ และมองดูชาวอินเดียพวกนั้นราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเขาเห็นโซอี้มองกลับมาที่เขาขณะที่ทั้งสองคนสบตากัน โซอี้ก็ก้มศีรษะลงต่ำด้วยสีหน้าที่ดูเฉื่อยชาอย่างผิดปกติแอนเซล, แดนนี่ และไรแลนด์จ้องมองด้วยสายตาที่ดูน่าสมเ

”คุณไม่ต้องกังวลไปนะ ฮาร์วีย์ไม่ชนะหรอก"แฮโรลด์นั่งอยู่ข้าง ๆ เซียนน่าพร้อมกับยิ้มจาง ๆเซียนน่าขมวดคิ้ว"พูดอะไรอย่างนั้น?""ก็เขาไม่มีความสงบนิ่งเท่าไรแลนด์ เบอร์โลว์!” แฮโรลด์ตอบ“มีบางอย่างที่รีอาพูดถูก มันไม่ใช่แค่การต่อสู้และการเข่นฆ่าในสังเวียนเท่านั้น คนเดียวที่คุณสามารถพึ่งพาได้ก็คือตัวคุณเอง“ถ้าฮาร์วีย์มีความสามารถ เขาไม่จำเป็นต้องตบหน้าไคลด์ ออสบอร์นตั้งแต่แรกหรอก“การตบนั้นก็เป็นการพิสูจน์ว่าเขามีความผิดจริง ๆ!”“อย่างนั้นเหรอ?”เซียนน่าอวดรอยยิ้มจาง ๆ“แต่ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้น“ฉันคิดว่าที่เขาตบหน้าไคลด์เพราะเขารู้ว่าเขาจะชนะ“ตราบใดที่เขาชนะ ทุกคนก็จะลืมสิ่งที่เขาเคยทำมา ไม่ว่าจะดีจะร้ายสักแค่ไหนก็ตาม”แฮโรลด์หัวเราะอย่างเย็นชาหลังจากได้ยินคำพูดของเซียนน่า เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้จริงจังกับคำพูดของเธอในตอนนี้เลยแฮโรลด์เคยทำการสืบสวนฮาร์วีย์ นับตั้งแต่ที่นายน้อยสองคนในตระกูลของเขาถูกชายคนดียวกันบดขยี้เขาเชื่อว่าฮาร์วีย์มีแต่ความสามารถในการต่อสู้ทางสายธุรกิจ แต่ความแข็งแกร่งของเขาค่อนข้างมีอยู่อย่างจำกัดเมื่อเปรียบเทียบกับผู้มีความสามารถชั้นยอดอย่างไรแลนด

“ฉันต้องยอมรับล่ะว่าฮาร์วีย์มีความสามารถค่อนข้างมาก!”“การทำให้ผู้เชี่ยวชาญอย่างเลย์นและราเชลเต็มใจฆ่าเพื่อเขา ก็เป็นข้อพิสูจน์ถึงสิ่งนั้นได้แล้ว!แอ็กเซลแสดงท่าทางดูถูกเหยียดหยามในขณะที่จ้องมองฮาร์วีย์ ซึ่งดูเหมือนจะถูกแช่แข็งจนตัวแข็งทื่อ“เห็นได้ชัดว่าเราประเมินชายคนนี้สูงเกินไป!“ทันทีที่เขาอยู่บนสังเวียน เขาก็จะแสดงตัวตนที่แท้จริงออกมา!“มีเพียงแอมเบอร์และคนอื่น ๆ เท่านั้นที่มีโอกาสต่อสู้กับเรา!“น่าเสียดายจริง ๆ ที่ทั้งสามคนถูกวางยาชุปชีวิต ตอนนี้แม้แต่จะยกนิ้วขึ้นมาพวกเขายังทำไม่ได้เลย!“ตอนนี้เท่านั้นที่เราจะเอาชนะได้ เราจะชนะอย่างง่ายดายที่สุด!“อารยธรรมห้าพันปีของประเทศ H นั้นเทียบไม่ได้กับของอินเดีย!”แดนนี่แสดงท่าทางดูถูกเหยียดหยามหลังจากได้ยินคำพูดของแอ็กเซล'ผู้ชายคนนั้นพยายามจะขโมยผู้หญิงของฉันทั้ง ๆ ที่เขาอ่อนแอขนาดนี้เนี่ยนะ?'แม้แต่โซอี้ก็ยังแสดงความผิดหวังให้เห็นในสายตาของเธอไม่ว่าผู้ชายจะโดดเด่นขนาดไหน ความเข้มแข็งที่แท้จริงของพวกเขาก็จะถูกแสดงออกมาเสมอในโอกาสเช่นนี้!การออกอาวุธของไรแลนด์ทำให้เข็มเป็นจำนวนมากปลิวว่อนอยู่ในอากาศเข็มทุกเล่มพุ่งตรงเข้า

“อย่างนั้นเหรอ?”ฮาร์วีย์มองดูแดนนี่อย่างไม่แยแสด้วยท่าทีสงบนิ่ง“แล้วนายคิดจะต่อสู้กับฉันยังไงล่ะ?”แดนนี่หัวเราะอย่างชั่วร้าย“ก่อนที่เราจะต่อสู้กัน ฉันขอแนะนำตัวเองก่อน“ฉันคือแดนนี่ เบอร์ตัน ฉันมาจากอารามสวรรค์”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว"ฉันรู้"“ไม่ ไม่รู้หรอก!”แดนนี่หัวเราะต่อไป“ฉันไม่ได้แค่มาจากอารามสวรรค์เท่านั้น แต่พ่อของฉันยังเป็นผู้คิดค้นยาชุบชีวิตด้วย!“ก่อนที่พ่อจะตายท่านได้มอบสูตรยาให้กับอารามสวรรค์ แต่พ่อได้มอบยาแก้พิษกับฉันเท่านั้น!“พูดง่าย ๆ ก็คือมีเพียงฉันเท่านั้นที่รู้วิธีช่วยแอมเบอร์และคนอื่น ๆ! หากแกไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ในตอนนี้ สามคนนั้นตายแน่นอน!“แกไม่รักประเทศชาติของแกเลยเหรอ ฮาร์วีย์?“คุณไม่ได้สนิทสนมกับสามคนนั่นเหรอ?"เอาน่า! ยอมแพ้ซะเถอะ!“แกไปได้ความมั่นใจมาจากไหนว่าจะสามารถข่มขู่ฉันด้วยยาแก้พิษนั้นได้?“ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนโง่ แต่ก็ไม่มีทางที่ฉันจะยอมแพ้ในการทำสงครามครั้งนี้ เพื่อเด็กที่มีความสามารถสามคนนั้นหรอกใช่ไหม?"แกจะยอมแพ้แน่!" แดนนี่ตอบอย่างเย็นชา“ในเมื่อฉันมีสูตรปรุงยาชุบชีวิต ฉันจึงสามารถทำอะไรได้มากมายหลังจากมาที่นี่!“ฉันมีคน